Special Wonen – Een oude ziel in een vernieuwd huis in Kortrijkse wijk Pottelberg

Architect en interieurdesigner Alexis Lagae en zijn echtgenote Elisah werden verliefd op een woning in Pottelberg in Kortrijk. "Bij de renovatie wilden we echt de ziel van de woning behouden." © Kurt De Schuytener
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Sinds een jaar komt architect en interieurdesigner Alexis Lagae samen met zijn vrouw Elisah en hun twee kindjes thuis in de Felix de Bethunelaan in Kortrijk. Ze betrokken er een gerenoveerd huis met vier slaapkamers dat Alexis zelf ontwierp, hielp verbouwen en inrichtte. “Een sloophamer is hier nooit over de drempel gekomen”, vertelt hij. “Ik wilde absoluut de ziel van het huis behouden, want dat is waarvoor we gevallen zijn. Ik heb mijn ei dus gelegd met meer verfijnde ingrepen.” Ontdek meer van dit soort reportages vandaag in de Special Wonen van KW Weekend.

Alexis Lagae werd geboren in Kortrijk, maar bleef er als jonge twintiger niet wonen. Hij verhuisde naar Brussel, Gent en tot slot Oostrozebeke. “We mochten daar in het huis van mijn schoonouders wonen, maar als architect kriebelde het natuurlijk om zelf iets onder handen te nemen.” In Kortrijk vond het koppel op de Pottelberg een gebouw dat een unieke kruising is tussen een oud herenhuis en een cottage. “Mijn vrouw was er niet onmiddellijk weg van, maar ik zag het afgewerkte huis al voor mij en wist: dit is het. We kozen ervoor om te renoveren, want met een nieuw huis had ik het gevoel van authenticiteit dat we nu hebben nooit kunnen bereiken. Elke poging daartoe had gewoon kitscherig en fake aangevoeld.”

De symmetrie van het huis komt ook terug in de keuken, waar het keukenraam, het keukeneiland en de deur naar de leefruimte op één lijn staan.
De symmetrie van het huis komt ook terug in de keuken, waar het keukenraam, het keukeneiland en de deur naar de leefruimte op één lijn staan.

Om zoveel mogelijk tijd te kunnen besteden aan hun woonst zette Alexis een grote stap. Hij startte als zelfstandig architect. “Het was een sprong in het diepe, maar ik heb er nog geen seconde spijt van gehad”, weet hij. De grootste werken namen twee jaar in beslag en zijn ondertussen achter de rug.

Ik kan oprecht zeggen dat ik nu in mijn droomhuis woon.

Alexis keek minutieus toe op elk detail en stak ook zelf de handen uit de mouwen. “Ik kan oprecht zeggen dat ik nu in mijn droomhuis woon. Het is klassiek, maar toch strak”, vertelt hij trots. “Een van de dingen die mij onmiddellijk aanspraken in het huis is de symmetrie. Die was werkelijk óveral. Dat heb ik dan ook behouden. Iemand die goed oplet zal zien dat de deur van de keuken naar de leefruimte op één lijn staat met het keukenraam. En ook het kookeiland staat op diezelfde lijn.”

Originele elementen

“Hoewel het huis bijna volledig gestript moest worden slaagde Alexis er toch in om heel wat originele zaken te behouden, of te hergebruiken. “Ik wilde een nieuwe visie uitwerken op een al bestaand gebouw. Zo komt de deur tussen de keuken en de living van een oud herenhuis uit Hasselt. Ik heb die gevonden op een zoekertjessite en heb er mijn hele ontwerp aan aangepast. Ik wilde die deur er absoluut in. Ook de vloer en de open haard hebben we bewust gerestaureerd.”

“We hebben zoveel mogelijk oude elementen behouden. Zo hebben we de vloer en de open haard bewust gerestaureerd.”© Kurt De Schuytener

Zelfs de originele houten trap en sierlijke trapleuning zijn nog te vinden in de woning. Die werden gezandstraald. Dat is een techniek waarbij de bovenste verflagen verwijderd worden en de trap dus heel wat lichter van kleur is na behandeling.

“Ik hou niet van de clash tussen oud en nieuw. Veel vrienden en kennissen suggereerden een uitbouw aan de keuken omdat we wel een redelijke tuin hebben. Je ziet dat veel in Vlaamse huizen, maar dus van mijn leven niet in dat van ons.” (lacht)

Trots op de badkamer

Op welke kamer Alexis het meest trots is? “Dat moet toch wel de badkamer zijn. Die hebben we net zoals de rest van het huis heel wat lichter gemaakt. Een kast van donker hout maakt het geheel af. Maar vooral het vrijstaande bad is iets dat ik absoluut wilde. En dat heeft wel wat voeten in de aarde gehad. De vloer was namelijk niet sterk genoeg om daar zo’n zware badkuip op te zetten. Dus hebben we het plafond in de keuken moeten versterken met zware balken. Eerst hebben we overwogen om het plafond te verlagen en dus zo die balken weg te moffelen, maar eigenlijk vond ik die heel mooi. We hebben ze dus gewoon zo gelaten. Jammer genoeg heeft de poetsvrouw de tegelvloer in de badkamer met een fout product behandeld. Hij is helemaal kapot en zal dus uitgebroken en opnieuw gelegd moeten worden. Het was toch even slikken toen we dat ontdekten.”

“Om dit vrijstaand bad te kunnen installeren, moesten we het plafond in de keuken versterken.”© Kurt De Schuytener

Wie zich verder in het huis waagt, ziet dat er een samenhang is tussen alle kamers, maar dat ze toch elk hun eigen unieke karakter hebben. “De badkamer geeft rechtstreeks uit op onze slaapkamer”, gaat Alexis voort. “De deuren hier komen van hetzelfde oud herenhuis als die beneden. We hebben de muren in onze slaapkamer in een heel lichtblauw geschilderd. In de kamer van onze zoon kan je op de muur soldaatjes vinden, in die van onze dochter bomen. Hopelijk vinden ze dat nog mooi als ze wat ouder zijn…”

Ontdekkingstocht in de tuin

Op de tweede verdieping richtte Alexis zijn bureau in. Hij heeft er een prachtig uitzicht op de tuin. “De tuin is eigenlijk het enige aan het huis waar ik mij niet ga mee bemoeien”, grinnikt hij. “Ik wil die niet zomaar in gras gelegd zien. Er moeten padjes, exact 17 bomen en gezellige hoekjes komen. Ik wil dat door onze tuin wandelen een ontdekkingstocht is.”

Vanop zijn werkplek heeft Alexis zicht op de tuin.
Vanop zijn werkplek heeft Alexis zicht op de tuin.© Kurt De Schuytener

De rest van het huis is zo goed als af. “Alleen aan de inrichting is er nog wat werk, maar dat zal wel groeien met de tijd. Het belangrijkste is dat we ons hier thuis voelen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier