Post-WK-syndroom

Redactie KW

“Hey Steven, alles kits?”

“Nog beter zou overlopen. Gelukkig is ‘t droog weer.”

“Ik herinner me nochtans genoeg momenten waarbij de warmte jou deed smelten. Was het niet door wat passeerde in zomerjurkjes, dan was het wel door de marinade waarin je jezelf wentelde na net dat ene drankje te veel.”

Hallo pot, ‘t is ketel hier… Bel je nu werkelijk om jezelf een spiegel voor te houden?”

“Haha, neen. Ik vroeg me gewoon af of je geen zin hebt in een sportieve uitstap. Ik sla hier net een oog op onze nationale voetbalkalender, en zie dat AA Gent zaterdag Zulte Waregem ontvangt. De stad waar je woont tegen de ‘boeren’ waartussen je opgroeide.”

“Voetbal? Nu al? Dat kan en mag je mij echt niet aandoen. Ik ben nog volop aan het bekomen van het WK in Rusland. De kater die ik daaraan overhield klauwt harder dan alle Vlaamse Leeuwen samen.”

Post-WK-syndroom
© Foto Kurt

“I feel your pain… Doodzonde was dat. Maar wel hartverwarmend om te zien hoe heel de natie zich als één man/vrouw achter onze helden op voetbalpantoffels schaarde.”

“Ik krijg het niet uit mijn systeem. België wereldkampioen en Romelu topschutter… ook mijn oude kennis Luc Accou droomde het luidop.”

“Steven en zijn woordspelingen… Gelukkig dat daar geen WK voor bestaat. Maar ik kan je dus niet warm maken voor een bezoekje aan de Ghelamco?”

“Neen, sorry. Het belang ontgaat me ook volledig. Een jaargang lang spelen voor halve punten, dat lijkt me voor die mannen dubbel frustrerend. Veredelde oefenmatchen, tot aan de start van de play-offs. En bijna niemand op onze velden die in aanmerking komt voor de nationale ploeg.”

Ik denk nu al aan Qatar binnen vier jaar. Al blijft het idee van een wereldkampioenschap voetbal in november en december bizar. Wat met de charme van die massale samenkomsten op alle grote pleinen? Ik zie je nog tekeergaan bij de beslissende goal van Chadli tegen Japan in de allerlaatste minuut. Ik mag er niet aan denken dat dergelijk tafereel zich in mijn living afspeelt…”

“Beelden die voor de rest van ons leven opgerakeld zullen worden. Ik ben blij dat we onze kinderen het verhaal van Mexico 86 zullen kunnen besparen. Die gasten van nu zijn toch verduiveld veel straffer dan Nico Claesen, Danny Veyt of, godbetert, Leo Van der Elst.”

“Zwijg stil. Iedereen mag zeggen dat generaties vergelijken zinloos is, maar soms is het verschil toch net te groot. Guy Thys had een konijnenpoot, Roberto Martínez twee stevige vaderlijke armen waarmee hij zijn youngsters stuurt en ondersteunt. Het verlies tegen dat zielloze Frankrijk in de halve finale ligt nog altijd op mijn maag. De eerstkomende jaren ga ik er niet meer op reis.”

“Spaar je centen voor Qatar. Dan gaan we samen uit de bol op de markt van Doha, wanneer de oudste Hazard de wereldbeker triomfantelijk in de lucht steekt. Zowel in Gent als in Waregem zal men het graag zien gebeuren.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier