Over goestjes en goesting

Wim Lybaert
Wim Lybaert Moestuinier

Televisiemaker, moestuinier en Bruggeling Wim Lybaert laat zich inspireren door mensen die zijn hart verwarmen, momenten die hij nooit wil vergeten en het goeie West-Vlaamse leven.

Aan onze grote tafel in de living zit ik deze laatste column voor ‘KW Weekend’ te schrijven. Het is zondagnamiddag en sinds een jaar is dit zo’n beetje mijn schrijfmomentje geworden. Onder een zeer pril lentezonnetje spelen de kinderen buiten, hun wangen rood van plezier en van de koude, mijn vrouw plooit ondertussen een berg was weg. Een jaar lang maakten jullie deel uit van mijn leven, van ons gezin en kwamen jullie er een beetje achter wat ik graag doe, welke goestjes ik heb en waar ik wild van word, in positieve én in negatieve zin. We reisden samen, stonden samen in de file en genoten van luie zondagen, ongewassen en in pyjama. Jullie leerden mijn kroost kennen en Kleintje, onze kip. Na tweeënvijftig columns hebben jullie stilaan door waar ik mij druk over maak en waar ik heel gelukkig van word. Dat ik graag lekker (en veel) eet en drink, dat ik een buitenmens ben die zot is van Brugge en van ‘t zeetje. Door deze column te schrijven forceerde ik mezelf wekelijks om een momentje stil te staan, om even na te denken en ik moet zeggen, dat deed deugd. Van mijn leven heb ik nog nooit een dagboek bijgehouden, maar nu begin ik te snappen waarom sommige mensen graag dingen neerpennen.

Vorig jaar rond deze tijd waren jullie er getuige van hoe het bij mij begon te kriebelen, de lente mocht uitbarsten en ik moet zeggen dat ik het nu weer begin te voelen. Maar deze lente zorg ik voor een nieuw geluid, ik stap de moestuin uit en trek de wijde wereld in met mijn Columbus. Geen gewone bus, maar eentje die ik helemaal omgebouwd heb zodat hij Lybaert-proof is voor het goeie leven onderweg. Een mooie houten vloer, een vierpitsgasfornuis, een buitendouche, een bibliotheek, een wijnkeldertje, een goedgevulde koelkast, twee degelijke bedden met donsdekens én een echte matras, een vierkantemeterbak bomvol verse kruiden… Glamping 2.0. 😉

Maar al dat moois is niet voor mij alleen natuurlijk! Acht weken lang neem ik telkens iemand anders mee op ontdekkingsreis, lopen wij samen onze neus achterna, op de wilde boef.

‘De Columbus’ gaat over twee mensen die samen onderweg zijn en mekaar tijdens die trip beter leren kennen, zonder plan maar met tonnen goesting. Laat het ons erop houden dat ik mijn grenzen serieus verlegd heb op de Columbus… en dat ik er ontzettend van genoten heb! Vanaf 10 april neem ik jullie graag mee op ontdekkingsreis in mijn Columbus, acht weken lang elke dinsdagavond op één. Tot in den draai!

(Foto Flickr)