Ontroerend Goed: tribune Sint-Pietersveld

© PC
Bert Vanden Berghe

Met een eigenzinnige blik op de vaak vanzelfsprekende pareltjes van on(t)roerend erfgoed trekken fotograaf Pieter Clicteur en journalist Bert Vanden Berghe door West-Vlaanderen.

In ons land zijn er zes tribunes die beschouwd worden als erfgoed. Het is wellicht geen toeval dat vijf daarvan in West-Vlaanderen staan. Je moet in onze provincie immers al ver zoeken naar een sporttak waar we géén kampioen afleverden.

Aan de zijlijn schreeuwen we mee. Juichend, vloekend, supporterend, huilend. De meest troosteloze tribune van West-Vlaanderen staat in het Sint-Pietersveld in Wingene, aan de rand van het Bulskampveld. De tribune werd opgetrokken op het domein van het voormalige Rijksopvoedingsgesticht.

Oorspronkelijk werden er ‘jonge bedelaars en landlopers hervormd’, een uitloper van de economische crisis, en stonden straffen en sancties er centraal. Het was de eerste dergelijke instelling in haar soort in het jonge België. In de nasleep van de wet op de kinderbescherming stonden vertrouwen, preventie en begeleiding er voorop.

Voortaan was het ook een opvangplek voor jongens die thuis in een problematische opvoedingssituatie verkeerden. De tralies werden gesloopt en de leerlingen waren vrij om lid te worden van een jeugdvereniging. Sport werd ook alsmaar belangrijker: voetbal zorgde voor meer teamspirit, en het resulteerde uiteindelijk in een eigen voetbalploeg, Eendracht Sint-Pietersveld. De voetbalveldslagen leerden de jongens omgaan met verlies en zorgden ervoor dat ze zelfvertrouwen wonnen.

Vandaag bestaat de ploeg al lang niet meer, het Rijksopvoedings-gesticht is uitgegroeid tot een campus van De Zande in Ruiselede. Het is haast symbolisch hoe de tribune staat te verloederen, hoewel ze erfgoed is. Veel supporters zijn er nooit geweest voor die jonge gasten. Maar het gras… dat is altijd groen gebleven.

Tribune, Sint-Pietersveld in Wingene.