Ontroerend Goed: Sierlijkheid in Roeselare

Met een eigenzinnige blik op de vaak vanzelfsprekende pareltjes van on(t)roerend erfgoed trekken fotograaf Stefaan Beel en journalist Bert Vanden Berghe door West-Vlaanderen.

Het was met tranen in de ogen dat de bekende Ichtegemse kunstenaar Irénée Duriez iets meer dan tien jaar geleden meehielp met de verhuizing van ‘zijn’ Marianne. Weg van de drukte van het centrum, naar de natuur. Daar kwam ze tot haar recht, oordeelde het Roeselaarse stadsbestuur. Maar voor Irénée en vele Roeselarenaars voelde het wrang aan, ontgoochelend zelfs.

Jarenlang zat ze op haar sokkel, op een prominente plaats op de Grote Markt. Gracieus, blik op oneindig, onwrikbaar, trots haast. Sierlijkheid was de perfecte naam van het beeld. Het kwam in 1994 in Roeselare terecht en won meteen het hart van de inwoners.

Irénée maakt al zijn hele leven beelden als eerbetoon aan het vrouwelijk schoon, beelden die gezíén moeten worden. In brons, zo tijdloos als de schoonheid van het vrouwelijk lichaam. Noodgedwongen moest zijn beeld Sierlijkheid echter verkassen naar het overwoekerde Park van de Walle, onttrokken aan het zicht van de passanten, aan de bewonderende, soms begeerlijke blikken. Deze mokkel stapt van haar sokkel, heette de strip die een

Roeselaars tekencollectief maakte rond het beeld dat opnieuw de stad introk om zijn troon weer op te eisen. Sierlijkheid heeft haar gram gehaald. Het park kreeg ondertussen een opfrisbeurt, de vele struiken werden gesnoeid en de bronzen schoonheid is opnieuw letterlijk en figuurlijk in al haar glorie te bewonderen voor iedereen. Nog altijd gracieus, blik op oneindig, onwrikbaarder dan ooit.