28 september 2018, 09:30Bijgewerkt op: 26 november 2020, 15:17
Fotografe Silvie Bonne ruilde samen met haar gezin Brugge tijdelijk in voor New York en brengt nu een boek uit met honderd plekjes om mee uit te pakken op Instagram, aangevuld met tal van tipjes en weetjes. Speciaal voor ons doet ze haar verhaal én leidt ze ons in 12 uur doorheen de stad die nooit slaapt, langs klassiekers en te ontdekken plekjes. Smartphone klaar? Actie!
“Mijn man werkt projectmatig voor de VN, waarbij hij het proces van sollicitatiegesprekken moet finetunen”, aldus Silvie Bonne. “Voor een opdracht vertrok hij vorig jaar voor een half jaar naar New York. Thuis op de koelkast hing de bucketlist van het hele gezin en daarop stond ook ‘wonen in New York’. Voor een half jaar naar daar verhuizen was evenwel een weloverwogen keuze en we hebben ook gewacht tot onze zoon Casper zijn zesde leerjaar had voltooid.”
“In New York zit de schoonheid heel vaak in de details”
“Zelf ben ik zelfstandig fotografe en de afgelopen jaren stond ik technisch gezien vooral ten dienste van anderen. En hoe geweldig dat ook was, was het nu de perfecte gelegenheid om eens zes maanden ‘voor mezelf te werken’. We woonden het eerste half jaar in Hell’s Kitchen, in het centrum van Manhattan. Maar toen mijn mans opdracht verlengd werd, verhuisden we naar het iets beter betaalbare Long Island City, waar we overigens een fenomenaal zicht hebben op de VN en de skyline van New York.”
“Als toerist is New York overweldigend, en als inwoner… ook, alleen blijft dat gevoel maar duren. (lacht) Terwijl mijn man hier werkt, volg ik opleidingen. Ik deed er al een drietal, waaronder fotograferen in een moderne stad en werken met minimale belichting. Ondertussen is Casper al bezig aan zijn tweede schooljaar. Hij was elf jaar toen hij hier aankwam en op vandaag is hij echt een tiener die zijn eigen stijl en persoonlijkheid zoekt en ontwikkelt. En dat in zo’n stad, straf. Doe het maar eens.”
Maar ook aan het langere verblijf in New York, ging het nodige denkwerk vooraf. “Want als ondernemer is het een risico. Mijn klanten zien mij een jaar lang niet, wat nefast kan zijn. En er moet ook brood op de plank komen hier. Of bagels in ons geval.” (lacht)
“Mijn favoriete plek? Aan Gantry State Park kan maar weinig tippen”
Op zoek naar een uitdaging, ontstond bij Silvie het idee van een reisgids, nadat ze alsmaar meer experimenteerde met Instagram. “Online vind je al heel wat tips, maar die werden nog nooit eerder in een boek gegoten. Ik ben zelf met een voorstel naar de uitgeverij gestapt, met een viertal uitgewerkte voorbeeldjes. Ik kreeg haast meteen een antwoordje terug dat ze erg geïnteresseerd waren.”
“Eerlijk, ik heb het wat onderschat, want er kroop enorm veel werk in. Geen idee hoe mensen dit doen naast een fulltimejob. ‘s Morgens ging ik mee met Casper tot aan de metrohalte en van daaruit begon dan mijn werkdag. Zo zocht ik leuke plekjes, op basis van mijn voorbereidingen, en vaak keerde ik terug als het licht wat beter was. Ik zocht en vond ook een combinatie van klassiekers en verborgen pareltjes. Van mijn oorspronkelijke lijst met honderd tips, selecteerde ik er 75. Zo’n 25 ontdekte ik gaandeweg. Want New York is vooral een stad die leeft en heel snel verandert. Ik heb nog het gevoel dat ik weinig gezien heb. New York wordt haast magisch hoe meer je op pad gaat en zeker door de ogen van Instagram kijkt. De plekjes vulde ik aan met weetjes, tips en toffe hotspots, zoals leuke koffieadresjes.”
Wanneer Silvie en haar gezin terugkeren, weet ze nog niet, want de opdracht van haar man werd nog maar eens verlengd. “Als onze vrienden en familie hier ook zouden wonen, dan bleven we hier voor altijd, zonder twijfel. Maar eerlijk gezegd mis ik hen, net als mijn klanten.”
“Instagram is een veel socialer medium dan ik oorspronkelijk dacht”
“Ondertussen ben ik gestart met ‘NYC Photo Walks’: mensen die op bezoek komen naar New York kunnen bij mij terecht voor een wandeling waarbij ik de meest fotogenieke plekjes toon en ondertussen een portret-, koppel- of familiereportage maak. Een nieuw boek? Er zijn geen concrete plannen, maar net zoals al het voorgaande, laat ik het graag op mij afkomen. We zien wel.”