“Na meer dan 40 jaar kennenze ‘More than sympathy’ nog”

Ignace Baert: "Ik koesterde niet meteen grote verwachtingen toen ik 'More than sympathy' uitbracht." © MV
Bert Vanden Berghe

Komende zondag 24 juni laat Ignace Baert uit Deerlijk zijn succeshit More than sympathy nog eens op het grote publiek los tijdens het event #KWdanst op de Grote Markt van Roeselare. De zanger die zijn muziekcarrière inruilde voor het lesgeven, houdt na al die jaren nog altijd warme herinneringen over aan het nummer.

Ignace Baert, die stamt uit een muzikale familie, nam thuis vaak plaats aan de buffetpiano. Het was ook daar dat zijn hit More than sympathy ontstond, een nummer dat op vandaag nog altijd weerklank vindt op de radio én bij onze lezers, zo bleek uit onze peiling. Ignace, die begin jaren 70 nummers componeerde – onder meer het songfestivalnummer Baby baby voor Nicole & Hugo -, schreef ook een viertal nummers waarmee hij naar de bekende producer Roland Kluger trok. “Ik had van More than sympathy het minst verwachtingen”, herinnert hij zich. “Als muzikant vond ik de andere nummers sterker, maar de producer was meteen mee.”

Net als het grote publiek…

“Niet meteen. We zijn met het plaatje richting Hilversum getrokken, waar we het voorstelden op Radio Veronica. De Nederlanders vonden mijn zachte West-Vlaamse ‘g’ wel sympathiek klinken. (glimlacht) De platenzaken baseerden zich toen op de Top 40 en Tip 30, waardoor het nummer hier uiteindelijk een hit werd.”

“In klas diepten ze een foto op van mij, met lang haar en een veel te klein zwembroekje. Pijnlijk!”

Had je dat verwacht?

“Nee, en je beseft dat op dat moment ook niet. Je treedt op, deelt handtekeningen uit, maakt nog andere nummers, maar het is pas vele jaren later dat je ziet wat de impact was. Er zat ooit bijna een samenwerking in met Claude François, alleen raakten de platenmaatschappijen het niet eens. Natuurlijk is dat jammer, maar je onthoudt vooral de goeie dingen. Als het nummer na veertig jaar nog altijd overeind staat, dan betekent dat toch iets. Onlangs zag ik Kris Wauters op een feest. Ik vroeg hem een foto en bleek dat hij me herkende.”

Nog geen vijf jaar na je succeshit besloot je les te gaan geven. Waarom?

“Ik was op zoek naar financiële zekerheid, wat niet wegneemt dat ik altijd heel graag lesgegeven heb. Ik kon leven van mijn muziek, ja. Of toch dat jaar en misschien het jaar erop. Maar wie in het Nederlands zong, boekte meer optredens. Daarnaast waren er bij mijn nieuwe plaat technische problemen geweest. Bovendien wilde ik me niet bij elk nummer weer moeten bewijzen.”

Hoe reageerden ze op de schoolbanken?

“In het begin spraken mijn leerlingen me daar vaak over aan. Af en toe haalde er eentje nog eens een poster boven van de beginjaren. Daar stond ik op met lang haar en een veel te klein zwembroekje, waardoor ik ze streng aanmaande om die poster zo snel mogelijk weg te stoppen. Pijnlijk!” (lacht)

Heb je je muziekcarrière kunnen loslaten?

“Ik ben de muziekbusiness altijd blijven volgen, maar op vandaag worden mijn nummers niet meer overal gespeeld. Ik ben blij als ik More than sympathy nog eens hoor passeren op de radio of als het nummer opgenomen wordt in de top 1.000. En ja, ik treed nog altijd op. Vaste afspraken zijn het Champagneweekend en de Cyclocross in Middelkerke. Bruiloften en privéfeesten doe ik ook, maar het is niet zo dat ik daar veel reclame voor maak.”

En een nieuw nummer?

“Misschien. Ik heb nog heel veel halve liedjes liggen. Zelfs één nummer waarvan ik hoop er snel iets mee te kunnen doen, want ik ben ervan overtuigd dat het zal aanslaan. Maar we zien wel. Er is geen haast bij.”