In de ban van eten

© Foto Kurt
Stephanie Rogeau
Stephanie Rogeau Medewerker KW

Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.

Stellen dat Vlamingen bourgondiërs zijn, is hetzelfde als zeggen dat de paus en God dikke vrienden zijn. Het is een understatement. Maar meer nog ben ik ervan overtuigd dat van alle Vlamingen, de West-Vlamingen de dappersten en de grootste bourgondiërs zijn. Het klinkt logisch, niet? Als wij de hardste werkers zijn, dan zijn wij ook het meest geneigd om onszelf te belonen. En welke andere beloningen bestaan er nog naast eten en drinken?

Mijn familie is in elk geval geobsedeerd door alles wat met eten te maken heeft (of wat alcohol bevat, dat ook). Dat dit heel ver gaat, illustreert onderstaand voorbeeld.

Van alle Vlamingen zijn de West-Vlamingen de dappersten en de grootste bourgondiërs

Toen mijn zussen en ik nog klein waren, hadden we scheldwoorden voor elkaar. Niets ongeïnspireerds als ‘trut’ of ‘koe’, maar wel culinair geïnspireerde scheldnamen. Mijn ene zus was ‘eierkop’. Vooral omdat mijn moeder haar zo noemde. Ik zei het al eerder, halfzachte opvoeding, daar werd in ons gezin niet aan meegedaan. Maar ook omdat haar hoofd de vorm had van een ei. Ik was ‘oliebol’. God weet waarom, want oké mijn hoofd was iets ronder dan gemiddeld maar stellen dat ik treffende gelijkenissen vertoonde met een bol gefrituurd deeg, ging misschien net iets te ver. Voor mijn andere zus vonden we niet onmiddellijk een geschikte bijnaam. Zij vertoonde, net zoals het gros van de bevolking, geen uitgesproken gelijkenissen met voedsel. Wel was ze lang en smal, dus hielden we het uiteindelijk op ‘friet’.

Samengevat: het gezin Coorevits bestond uit een mama, een papa en drie schattige dochtertjes; Friet, Eierkop en Oliebol. We zouden boeken kunnen schrijven: Friet, Eierkop en Oliebol gaan op scoutskamp. Een verhaal over angst, afgrijzen en buikpijn ten gevolge van heimwee. Of Friet, Eierkop en Oliebol spelen een spel. Een kroniek die begint met liefelijke taferelen van drie blonde meisjes die schooltje spelen, maar die een wrede wending neemt wanneer diezelfde meisjes elkaar uiteindelijk de kop inslaan. Tiny zou er geen lap aan gehad hebben.