Als kind was Ingeborg De Leenheer introvert. Dat veranderde toen ze ging paardrijden. “De paarden hebben me geholpen om naar buiten te komen. In de manege heb ik leren mijn mannetje staan. En daar kreeg ik ook de liefde voor deze dieren, heb ik beetje bij beetje hun karakter ontdekt.”
Wie is Ingeborg De Leenheer?
Ingeborg De Leenheer groeide op in Welle bij Denderleeuw. Ze woont sedert 2011, na een tijdje Oostende, met haar kinderen Laurens en Anouk en partner Ivan Reinaert in Westkerke.
Ze is van opleiding licentiaat biologie en werkt als projectmanager in de farmaceutische industrie.
Samen met haar partner runt Ingeborg in de Ossenweg Equu-Libre, een centrum voor therapie en coaching met paarden. Ze is ook een creatieve geest en voelt zich in haar sas in de natuur, tussen haar dieren of in de tuin.
“Paarden zijn heel gevoelig, maar kunnen je ook direct op je plaats zetten. Ze reageren op hoe jij je voelt. Een paard houdt je een spiegel voor, confronteert je met jezelf. Bij het eerste contact zal het dier je al taxeren. Maar je krijgt er ook veel vriendschap van. Hoewel je altijd alert moet zijn, vind ik rust door gewoon bij een van onze paarden met mijn hoofd op zijn schoot in de weide te gaan liggen.”
“In onze weide lopen vijf fjorden en een shetlander. Een daarvan, Quando, is hier drie jaar geleden geboren. Intussen loopt hij al mooi mee, al is hij behoorlijk aan het puberen.”
“Met onze paarden geven we therapie aan kinderen met een beperking, dat kan fysieke therapie zijn, maar ook mentale begeleiding zoals bij kinderen met ADHD of autisme. Het paard is voor ons een soort vergrootglas. Het toont de emoties van het kind die soms niet duidelijk te zien zijn. Door de beweging van het paard wordt het hormoon oxytocine of gelukshormoon aangemaakt. Onze bedoeling is deze kinderen op de sporen te krijgen. Dat is vooral de taak van Ivan; ikzelf geef coaching aan volwassenen. We begeleiden mensen met burn-out, stress, angsten, negatieve gedachten of wie zich afvraagt hoe hij of zij kan leren loslaten, keuzes maken. Een paard voelt zelfs als je je anders voordoet dan je je in feite voelt.”
“Paarden zijn niet mijn enige passie. Ik ben ook graag creatief bezig en kan mijn ding kwijt in keramiek. Momenteel ben ik bezig met mijn eigen servies te maken. Na mijn job, die ik gelukkig van thuis uit kan uitoefenen, kan ik ‘s avonds met mijn handen bezig zijn, mijn hoofd leegmaken.”
“Dat kan ik ook door in de aarde te wroeten. Met onze moestuin kunnen we in onze eigen behoeften voorzien. In de serre kweek ik tomaten en paprika’s; in de tuin staan boontjes, wortelen, pastinaak. Bij ons komt weinig vlees op tafel, wel vis en kip. We eten dan ook meerdere keren per week vegetarisch.”
“Ik ben ook heel begaan met de zee en de klimaatverandering. Als vrijwilliger bij Sea-Watch help ik bij metingen aan de kust. Door onder andere te kruien zoeken we naar de veranderingen van het leven in de zee. Onze Moeder Aarde ligt me heel na aan het hart.”
Mijn Leven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier