“Han Solo is de filosoof van de gewone man”

Han Coucke viert de komende maanden een dubbele verjaardag. Twintig jaar geleden besteeg hij als comedian voor het eerst het podium en exact tien jaar geleden zag zijn typetje Han Solo het levenslicht. Als die laatste gaat hij nu met ‘Jubilee’ de boer op. “Han Solo zegt vanop een podium wat heel veel mensen enkel durven te denken.”

Geboren in Waregem, getogen in Zulte. Geen wonder dat Han Coucke (42) al enkele jaren de perfecte ambassadeur van de fusieclub SV Zulte Waregem speelt. En hoewel hij ondertussen al jaren met vrouw Nathalie en de kinderen Oscar (10) en Staf (7) in de Merelbeekse deelgemeente Schelderode woont, blijft hij zich West-Vlaming in hart en nieren voelen. “Want geef nu zelf toe, Zulte behoort in de hoofden van de mensen tot West-Vlaanderen, hé…”

“Twintig jaar geleden was Waregemnaar Walter Baele hot in Vlaanderen. Hij had toen net Rosa op de wereld losgelaten en gaf in 1998 voor het eerst gestalte aan Eugène Van Leemhuyzen bij Samson en Gert. Hij was niet meteen mijn idool, maar ik keek wel naar de man op. Met mijn partner in crime Frank Van Erum hield ik datzelfde jaar het cabaretduo Gino Sancti boven de doopvont. Ons eerste optreden was in de Gaston Martenszaal in mijn eigen Zulte, godbetert. Erg rock-‘n-roll, hé?” (lacht)

Maar die eerste keer voor een écht publiek stak wel de lont in het kruitvat.

“Na Zulte volgde Waregem en plots werden we zelfs in Wevelgem gevraagd om een optreden te verzorgen. Wevelgem! Dat was toen het verre westen. Voor we het goed en wel beseften, werd het hele Gino Sancti-verhaal redelijk serieus. In 2001 bereikten we zelfs de finale van het Humorologie-concours. We zaten toen in dezelfde lichting als Bert Kruismans en Wim Helsen en kregen nog les van good old Luk Weyns. Niet slecht voor een ventje uit Zulte, toch?”

Met Gino Sancti leerde je het comedywereldje kennen. Wat herinner je je nog van die beginjaren?

“Alles was nieuw. Comedy in Vlaanderen, dat bestond nagenoeg niet. Er was géén circuit, er was géén organisatie om op terug te vallen. We moesten alles zelf doen. Het was de jungle. Maar ik zou het zo opnieuw doen. De nu startende comedians hebben het iets makkelijker, maar ik zou meteen weer voor de lastige weg kiezen.”

In 2007 toverde je plots Han Solo uit je hoed.

“Ik had de ambitie om iets alleen te doen. Tot daar ook het mysterie achter de naam Han Solo. Han wilde iets solo doen, meer niet. Soms moet je de dingen niet moeilijker maken dan ze zijn. Ik woonde toen in hartje Gent en kreeg van een bevriende organisator van comedyfestivals de kans om Han Solo uit te testen. Ik heb toen snel-snel een show van een half uur in elkaar gebokst en zonder dat ik het toen besefte, heb ik de basis voor een groot deel van mijn verdere carrière gelegd.”

Alleen op het podium… Ging dat gepaard met klamme handjes en zwetende oksels?

“Eerlijk? Het kon mij allemaal niet veel schelen. Ik zag mijn solostap als iets leuks, maar had nooit gedacht dat het zo bepalend zou worden. Maar het publiek raakte op slag verliefd op Han Solo. Dat bewees ook mijn deelname aan de Humo’s Comedy Cup in datzelfde jaar, waar ik tot in de finale raakte. Bart Cannaerts won, maar Han Solo was bekend.”

Hoe zou je je alter ego omschrijven?

“Voor de goede vrede: Han Coucke en Han Solo zijn twee compleet verschillende mensen. Solo is een roeper, iemand die aandacht wil. Je moet ook de tijdsgeest van 2007 in acht nemen. Vlaams Belang deed het toen uitzonderlijk goed, mensen staken hun rechtse mening niet langer weg… Het leek me leuk om daarop in te spelen, zeker in de toch eerder linkse theaterwereld. Plots stond daar een extreem-rechts typetje op het podium te schreeuwen, in het plat Zuid-West-Vlaams.”

“De laatste jaren lachen de mensen makkelijker. En ook extremer. Alsof ze meer stoom moeten aflaten”

Heb je je op bepaalde mensen gebaseerd om Han Solo gestalte te geven?

“Niemand in het bijzonder, maar de streek rond Zulte en Waregem heeft zeker meegespeeld. Han Solo zegt vanop een podium wat veel mensen enkel durven te denken. Of hoogstens aan de keukentafel tegen hun eigen gezin orakelen. Han Solo vergroot taferelen uit het dagelijkse leven uit en denkt erover na. Ik zie hem als de filosoof van de gewone man.”

Wie Han Solo aan het werk ziet, denkt vaak meteen aan Freddy De Vadder. Akkoord?

“Goh. In de fond zijn er gelijkenissen tussen Freddy en Han Solo. Het zijn allebei typetjes, maar Freddy is toch iets harder. In mijn nieuwe show zal ik dansen en zingen. Ik zie Freddy nog niet meteen zijn betere danskunsten etaleren.”

Twintig jaar als artiest aan de slag, tien jaar met Han Solo Vlaanderen aan het inpakken… Wat blijft je bij?

“Veel. Ik heb vrijwel alles meegemaakt, denk ik. Ik zag mensen midden in de zaal kotsen, al hoop ik tot op vandaag dat ik daar niet de oorzaak van was. (grijnst) En ooit kreeg er iemand tijdens mijn show een hartaanval. Dat was ergens in de buurt van Dendermonde. Ga daar als comedian maar eens mee om. Uiteraard heb ik toen meteen de show afgebroken. De ambulance arriveerde, de hulpdiensten reanimeerden die mens ter plaatse… Veel zin om verder te spelen, had ik uiteraard niet. Maar dat was buiten de organisator gerekend. The show must go on, hé… Dan moet je met één welgemikte grap iedereen weer op scherp zetten. ‘Zijn er nog mensen die zich slecht voelen?’, heb ik toen gevraagd. Gelukkig kon iedereen mijn kluchtje smaken en zat ik weer op de rails.”

Is je publiek veranderd de afgelopen twintig jaar?

“Enorm. De mensen lachen veel makkelijker. Dat is me vooral de laatste jaren opgevallen. Ze kómen echt om te lachen en doen dat veel extremer. Er moet blijkbaar meer stoom afgelaten worden dan vroeger. Maar dat geeft me ook voldoening. Mensen tevreden naar huis zien vertrekken, daar doe je het als comedian voor. Ik speel erg graag in mooie cultuurhuizen en schouwburgen, maar de beste optredens geef je meestal in kleine cafeetjes.”

Omdat het contact directer is?

“Ook, maar tegelijk omdat je niet exact weet wat er zal gebeuren. Ik heb op alle mogelijke locaties mijn ding gedaan: in dancings, op een boot… Ooit werd ik door een gezelschap heren zo’n gentlemen’s club uitgenodigd. Ze hadden maar één voorwaarde: ik moest hen een voor een eens goed uitschijten, die avond. Daar smul je van.”

Gebeurde ooit het omgekeerde: mensen die boos de zaal verlieten?

“Tijdens mijn beginjaren wel, want toen mocht je nog niet zo ver gaan. In Kruishoutem heb ik zelfs ooit na twee stukjes moeten ophouden. Op vraag van de organisator. De mensen waren gechoqueerd. Nu komen de meesten gewoon voor mij en gaan ze zelfs bewust op de eerste rij zitten. Dan zijn ze zeker dat ik hen zal aanpakken. Nu willen ze gewoon gekloot worden. Een comedian kan moeilijk meer verlangen.”

‘Jubilee’ is je vijfde show. Wat mogen we verwachten?

“Het is zeker geen best of. Ik vertrek van een viertal scènes die ik ooit gespeeld heb en bouw daar een nieuw verhaal rond. Ik begin bij een persoonlijk drama dat ik eind april vorig jaar beleefde. Tijdens de Gulden Eierworp in Kruishoutem raakte ik vertrappeld door de menigte en liep ik een zware hersenschudding op. Toen heb ik zelfs een show moeten annuleren. Dat was me nog nooit overkomen. Han Solo reflecteert erop los, tijdens Jubilee.”

“Ooit wil ik voor een vol Regenboogstadion optreden. Met 12.000 mensen die mij toejuichen”

Eind april sta je drie keer op rij in je thuisgemeente Zulte. Bewust?

“Het zal wel zijn. En weet je waar? In de Gaston Martenszaal, waar alles voor mij is begonnen. De cirkel is rond. Misschien dat ik dan wél wat zenuwen zal hebben, want de zaal zal hopelijk toch vol zitten met familie en oude bekenden. Gasten met wie ik in de kleuterklas heb gezeten, bijvoorbeeld. Het worden drie avonden vol nostalgie. Een weekend lang weer thuiskomen in Zulte, maar een terugkeer is niet aan de orde. Ik zit hier goed in Schelderode, waar niemand mij kent.”

Je beoefent al twintig jaar je passie. Beleef je jouw ultieme droom?

“Het gaat er toch naartoe, ja. Het liefst hou ik me bezig met korte, komische filmpjes. Dat mag ik af en toe doen voor SV Zulte Waregem, de club waar ik al mijn hele leven voor supporter. Tijdens de bekerfinale tegen KV Oostende kreeg ik zelfs de kans om met Sebastien Dewaele kort op te treden in het Koning Boudewijnstadion. Een leuke ervaring, maar het liep bijna fout. Er heerste veel chaos in de catacomben en Seba had het juiste pasje niet bij. Hij mocht eerst niet binnen. Dat zal ik in het Regenboogstadion niet rap tegenkomen. Dát zou nog eens een stunt zijn: voor een vol Regenboogstadion mogen optreden. Met 12.000 mensen die mij toejuichen.” (schatert)

Waar wil Han Solo over tien jaar staan?

“Op dezelfde plek als vandaag, maar met nog meer ervaring. Misschien boks ik als Han Solo ooit wel eens een eindejaarsconference in elkaar. Zoals Geert Hoste dat jaren heeft gedaan, maar dan een beetje scherper. Dat moet de max zijn. Maar laat mij eerst maar mijn Jubilee vieren.”