“De schoonheid van authenticiteit”

Leen Dendievel © Belga
Stephanie Rogeau
Stephanie Rogeau Medewerker KW

Klein Duimpje, Anna Karenina of Jommeke… Stephanie Coorevits gaat elke week op zoek naar de alter ego’s van Bekend Vlaanderen.

Deze week in Alter Ego: Leen Dendievel. Wereldberoemd in Vlaanderen als de meest sexy transgender ooit (Leen speelt ‘Kaat’ in Thuis). Maar intussen haast even bekend van haar literair debuut Hard: Liefde sterft nooit.

Leen, heb jij een alter ego?

“Goh, niet bepaald, maar als ik het breder mag opvatten en iemand mag noemen die ik bewonder, dan kom ik bij Natalia uit.”

Leg dit gerust verder uit.

“Natalia is zo’n ‘take it or leave it’-vrouw. Mensen zouden kunnen denken dat ze te oppervlakkig is, maar lees om het even welk interview met haar en je kan die veronderstelling onmogelijk aanhouden. Ze is precies het tegenovergestelde. Ze doet haar ding, leeft haar eigen leven, zegt wat ze te zeggen heeft en daar moet je het dan maar mee doen.”

“Ze inspireert me, want ik ben ook zo iemand. Alleen durf ik misschien niet altijd alles zeggen wat ik eigenlijk wil zeggen. Ik heb nog altijd het gevoel dat dat niet altijd geapprecieerd wordt, die eerlijkheid. Ik worstel daarmee, mijn buik protesteert wanneer ik me in een situatie bevind waarin ik het gevoel heb dat ik niet alles kan zeggen. Iemand als Natalia bezig horen, geeft me dat duwtje in de rug van: ‘Kom Leen, wees gewoon wie je bent’. Zij geeft me het gevoel dat ik goed bezig ben en dat gewoon jezelf zijn meer dan goed genoeg is.”

Jezelf mogen en kunnen zijn, is iets wat veel mensen nastreven, merk ik. Het doet me nadenken over dat eeuwige streven naar perfectie en dat jezelf simpelweg aanvaarden zoals je bent, misschien wel de nieuwe vorm van perfectie is.

“Dat is zo en dat is een positieve tendens. Eigenzinnigheid en authenticiteit zijn voor mij heel belangrijke eigenschappen. Ik ben altijd 100 % mezelf geweest. Als iedereen naar rechts ging, kon ik niet anders dan zeggen: ‘Ja, doe maar, maar ik ga eerst even links kijken’. Ik heb nooit goed ‘gemarcheerd’ in een groep. Ik heb altijd een eigen stijl gehad, terwijl dat eigenlijk niet eens een stijl was. Maar ik deed de kleren aan die ik wilde aantrekken. En ik vind het prachtig dat de mensen opnieuw de schoonheid van authenticiteit lijken te ontdekken. De wereld is zo lelijk en grijs geworden. Alles is eenheidsworst. Het is verfrissend om eens een paars persoon te zien.”

Heb je naar ‘De Klas’ gekeken op Een? Dat doet me eraan denken. ik vond het heel verrassend en hoopgevend om te merken dat voor de volgende generatie die authenticiteit bijna vanzelfsprekend is. Toen ik die leeftijd had, was het nog veel belangrijker om in de pas te lopen en te zijn zoals alle anderen. Dat is nu veel minder het geval, heb ik de indruk.

“Ik heb stukjes gezien en dat is zo. Jongeren de dag van vandaag durven gevoelig zijn, ze durven voor hun mening uitkomen en zijn niet bang om anders te zijn. Ze accepteren elkaar zoals ze zijn en dat is de max. Zo moet het eigenlijk gewoon zijn.”

Het is nog niet allemaal ‘naar de wuppe’.