“De druk is groot, maar ik amuseer mij te pletter”

Gilles Coulier. (Foto Lies Willaert)
Bert Vanden Berghe

Het heeft liters bloed, zweet en tranen gekost, maar op maandag 26 maart is het zover. Dan is de nieuwe fictiereeks ‘De Dag’ integraal te zien op Play (More) van Telenet. Voor regisseur Gilles Coulier (‘Bevergem’ en ‘Cargo’) is het meteen het sluitstuk van een waanzinnige periode. Al begint het eigenlijk nu nog maar pas…

De Dag brengt het verhaal van een ongewone bankoverval, die uitdraait op een zenuwslopend kat-en-muisspel tussen politie en gijzelnemers. Afwisselend toont de reeks niet alleen hun standpunt, maar ook dat van de politie, pers en familieleden van de slachtoffers. Terwijl het verhaal zich ontvouwt en niets is wat het lijkt, valt elke aflevering een nieuw stuk van een geniale puzzel, zelden gezien in televisieland. Zelfs een leek ziet dat die reeks organisatorisch en logistiek een nachtmerrie was om te draaien. Het helpt ook niet dat Gilles een perfectionist is. Zo zit er in de eerste aflevering een haast onopvallende long shot, waarbij een van de hoofdpersonages minutenlang aan één stuk wordt gevolgd met de camera. Dat beeld alleen al was goed voor een volle dag werk. In totaal draaide Gilles 110 dagen. Vijftien weken daarvan waren nachtopnames. Slopend heet zoiets.

“Dat was het moeilijkste aan deze reeks: het fysiek volhouden. Ik denk dat het voor mij niet langer had moeten duren. Je kan jezelf op een bepaald moment niet meer opladen, het is gewoon gáán. Je staat daar soms nachten bij min zes buiten, te klutteren van de koude en jezelf af te vragen wat je daar eigenlijk doet. En dan komt deze reeks uit en gaan de mensen die in één ruk in hun warme zetel bekijken. En dan denk ik: yes, cool!(lacht)

Je hoefde het gelukkig niet ver te zoeken, want het Beursplein in Brugge is de perfecte uitvalsbasis voor deze reeks.

“Ja, hé! En ongelooflijk: we hebben letterlijk echt álle pleinen in Vlaanderen laten catalogeren voor dit project en dan kom ik met mijn fiets langs dit plein in Brugge en zie ik het ineens: én de post én het oude politiekantoor staan vrij. Nog maar eens een bewijs dat je het nooit te ver moet zoeken.”

Ik wil nu even stoppen, nadenken en mij weer laten inspireren

Wel straf, hoe je de regiestoel deelt met Dries Vos en jullie elk een uiteenlopende stijl hebben. Hoe viel dat mee?

“Eerst en vooral: hadden we dit gemaakt met elk een groot ego, dan was dit nooit gelukt. Maar Dries is op dat vlak echt een kameleon, hij kan zich heel makkelijk aanpassen. Ik kan heel moeilijk een ander zijn stijl aanvaarden en overpakken. Ik heb mijn stijl ook heel hard proberen door te drijven. We hebben op voorhand alles heel goed doorgepraat, ook met de dops(directors of photography, red.) en de artdirector om uiteindelijk tot een hele coole symbiose en eigen stijl te komen. Dries filmde de scènes in de bank, waar de emoties hoog konden oplopen, terwijl ik op dat vlak heel hard op de rem moest gaan staan bij het portretteren van de politieagenten. Ik wilde hen vooral neerzetten als mensen van vlees en bloed.”

Je productiehuis De Wereldvrede bestaat nu vijf jaar. Na ‘Bevergem’, ‘Cargo’ en dit ligt de lat hoog.

“Ja, en dat is een druk waar je moet leren mee omgaan. Maar ik amuseer mij gewoon te pletter. En er staat nog veel op stapel. We zijn aan een aantal films aan het werken, drie extra reeksen en nog een pak coole dingen waar ik nog niets over kan zeggen. Maar ik ga nu vooral achter de schermen werken. Het eerste dat op stapel ligt is Albatros(een fictiereeks voor Canvas, geschreven door onder meer Dominique Van Malder, red.). We zijn volop bezig met de casting en deze zomer willen we al draaien. In het najaar van 2019 willen we op antenne.”

En al een idee wat het volgende is dat je gaat regisseren?

“Nee. Ik ben nu een eigen film aan het schrijven. Daar heb ik echt goesting in. Mij een paar weken opsluiten en van nul beginnen met een leeg blad. Ik wil even stoppen, nadenken en mij weer laten inspireren.”

‘De Dag’ verschijnt vanaf maandag 26 maart integraal en volledig op Play en Play More van Telenet.