Cowboy zkt. vrouw

Wouter Deboot
Wouter Deboot Televisiemaker

De Vlamingen kennis laten maken met het echte Amerika én dat vanop de fiets, dat is het doel van Wouter Deboot. Wekelijks vertelt Wouter hier over zijn belevenissen die komende week in ‘Iedereen Beroemd’ te zien zijn.

Onderweg naar Dubois ontmoet ik de man met de hamer. Ik bevind me zo’n tweeduizend meter boven de zeespiegel en snak naar zuurstof en water, maar mijn veldflessen zijn even leeg als mijn maag. Met een tuimelend hoofd ga ik op zoek naar de bewoonde wereld en verfrissing. Wanneer de contouren van Dubois eindelijk opdoemen is het Matthew, een getaande cowboy, die mij een helpende hand biedt. Hij woont hier samen met zijn ouders op een gigantische ranch. Terwijl ik twee flesjes water als een gulzige baby naar binnen slok, doet hij zijn verhaal.

“Mijn vader strandde hier dertig jaar geleden. Vanuit het verre Australië met slechts een paar dollar op zak. Helemaal alleen, want mijn moeder leerde hij pas later kennen. Niet hier, maar via een gemeenschappelijke Australische vriend.” Ik zie haar naast de stallingen als een onvervalste cowgirl de trotse paarden kammen. Wuivend trek ik haar aandacht. Ze knikt en geeft met haar wijsvinger een tikje tegen haar witte cowboyhoed. De bevallige blondine Stacy viel twintig jaar geleden voor de Australische lonesomecowboy en volgde hem helemaal tot in Wyoming, waar uiteindelijk Matthew het levenslicht zag en hun American Dream werkelijkheid werd.

Gek van paarden

Matthew is nu 19 en gek van paarden. Hij is een kind van de streek en begrijpt weinig van de wereld daarbuiten. “Al ben ik mij van één ding goed bewust: als ik ooit een gezin wil stichten, zal ik de wijde wereld moeten intrekken.” Wat Matthew zegt houdt steek, want hier daten is niet eenvoudig. In Dubois wonen slechts duizend mensen. En ik gok dat de gemiddelde leeftijd ook weinig hoopgevend is. “Ik moet ooit eens naar de stad. Al kijk ik daar eerlijk gezegd behoorlijk tegenop. Te veel mensen, te veel lawaai. Too much gewoon.”

Ik bespeur een zekere gelatenheid in de stem van Matthew. Geografisch is hij gevangen. Omringd door woeste landschappen en nationale parken zijn de uitwijkmogelijkheden quasi onbestaande. Hij kan naar Lander – een stadje met achtduizend inwoners waar ik een paar dagen geleden was – maar daarvoor moet hij eerst ruim honderd kilometer zien te overbruggen. Niet de ideale omstandigheden om je zaterdagavonden te spenderen. Stedelingen hebben keuzemogelijkheden te over, elke dag opnieuw, maar voor Matthew overheerst bij iedere ontmoeting veeleer het gevoel van erop of eronder. En als hij al iemand vindt, dan wacht hem een zo mogelijk nog grotere uitdaging: zijn nieuwe vriendin proberen te overtuigen om een leven in de luwte te leiden. Op de boerenbuiten, want enkel daar kan hij functioneren.

Blind Getrouwd

In mijn hoofd maak ik de vergelijking met België, waar ze tegenwoordig zelfs blind trouwen. Zo’n vijftig jaar geleden was dat geheel ondenkbaar. Dat was de tijd van de bals, waar mensen ook een dorp verder moesten kijken als ze onder hun eigen kerktoren hun gading niet vonden. In Wyoming liggen de kerktorens – hoe religieus Amerika ook is – echter heel wat verder uit elkaar, en dat maakt de taak van Matthew er niet bepaald gemakkelijker op.

Jammer genoeg haalde zijn verhaal de montage niet, want maandag komt iemand aan bod die het eenzame karakter van deze streek op geheel verrassende wijze wél wist te omzeilen.