“Applaus voor oudere sporters”

Klein Duimpje, Anna Karenina of Jommeke…Stephanie Coorevits gaat elke week op zoek naar de alter ego’s van Bekend Vlaanderen.

Deze week in Alter Ego: een icoon van een sportman. Een genereuze man. Een prachtige papa en een liefhebbende echtgenoot. Ik heb het over Olivier Deschacht. Ook wel bekend als mijn schoonbroer.

Oli, heb jij een alter ego?

“Neen.”

Oké, mensen die je inspireren dan? Of fascineren?

“Goh, het is zo saai als ik nu voetballers begin op te sommen, hé?”

Dat zeg jij. Van mij mag alles.

“Dan neem ik de ‘oudere sportmannen in het algemeen’. Ik heb veel respect voor hen en oké, toegegeven, het speelt mee dat ik me zelf in die positie bevind en dat ik het daar niet makkelijk mee heb. Het is best wel confronterend om te merken dat je ouder aan het worden bent en dat je aan het verzwakken bent.”

Je bent 36…

“Ja, voor een topsporter is dat oud, hé? Zo noemen ze me ook in de club: ‘the old man’. Ik voel me soms ook zo. Na iedere training ben ik uitgeput, ik geef me nog altijd 100%, maar daar waar ik vroeger zonder probleem daarna nog eens kon uitgaan met vrienden of iets ging eten, merk ik nu dat ik moet rusten.”

“Het is best wel confronterend om te merken dat je ouder aan het worden bent en dat je aan het verzwakken bent”

‘The old man’ op je 36ste… Dat is een beetje deprimerend vind ik.

“Tja. Dat is inderdaad nog jong en velen zeggen: ‘Je leven moet nog beginnen’. Dan denk ik: ‘Voetbal ís mijn leven’. Ik ga het niet makkelijk hebben wanneer dat binnenkort wegvalt. Vandaar mijn respect voor gasten als Tom Boonen en Timmy Simons.”

Wat vond je eigenlijk van die hele heisa rond het afscheid van Tom Boonen? Overdreven of verdiend?

“Die heisa zelf maakte me niets uit. Maar ik kon me wel iets voorstellen bij die drang die hij gevoeld moet hebben om nog eens te winnen. Op zijn leeftijd wedstrijden winnen van gasten die minstens tien jaar jonger zijn, dat moet een enorme druk op hem gelegd hebben. Nog eens: het is niet makkelijk, hoor, om als sporter met een winnaarsmentaliteit te weten dat je vervangen wordt. Je lichaam mag dan wel ouder worden, die mentaliteit blijft.”

Ik ga je niet vragen wat je gaat doen na je pensioen, maar heb je enig idee hoe je je mentaal gaat wapenen tegen dat zwarte gat?

“Een bucketlist maken en die afwerken. Op de lijst staat voorlopig: de Mont Ventoux op fietsen. Een marathon lopen. Reizen. Ik zou wel eens een roadtrip door Amerika willen maken met Annelien.”

Dat zal ze fijn vinden om te horen.

“Ja, maar ik weet nog niet wanneer, hoor. Dus je moet het haar nog niet zeggen.”