Al voor het tweede jaar op rij gaan Diederik Bruloot en Machteld Warlop niet op reis. “In september 2018 werd er leukemie bij ons zoontje Leonard vastgesteld”, zeggen ze. “Het herstel verloopt gelukkig goed, maar nu hij beter is, krijgen we de coronacrisis over ons heen.”
Diederik en Machteld, beiden 38, zijn geboren en getogen Torhoutenaren. Na hun studies zijn ze een tiental jaar in Oost-Vlaanderen blijven hangen (Gent en Aalter), maar sinds 2016 is het back to the roots: een ruime woonst in de Sint-Rembertlaan in Torhout. Ze hebben twee kinderen: Serafien (6), straks in het eerste leerjaar, en Leonard (4), straks naar de tweede kleuterklas. Diederik is professor ondernemingsrecht aan de UGent en Machteld beleidsadviseur bij de federale gerechtelijke politie van West-Vlaanderen.
Hun zoontje Leonard is een risicopatiënt
“Geen reis voor ons. Maar als alles goed gaat, trekken we wél enkele dagen naar zee. De kinderen vinden het strand fantastisch en wij genieten van de relatieve rust, terwijl zij spelen. De Haan is onze favoriete kustplek. Veel faciliteiten, maar toch vrij rustig.”
Machteld: “Ik hou net als de kinderen ook van pretparken, maar daarvoor is corona voorlopig nog de spelbreker.”
Diederik: “Serafien is in de ban van picknicken en kamperen. Dat eerste gaan we zeker eens moeten doen. Voor dat tweede heeft ze me nog niet helemaal weten te overtuigen, maar dat zou weleens aan mij kunnen liggen.” (lacht)
“Het is voor ons helaas de tweede zomer op rij dat het een staycation wordt”, aldus het koppel. “Een kleine twee jaar geleden werd bij Leonard leukemie vastgesteld. Een donderslag bij heldere hemel. Sindsdien krijgt hij chemotherapie. Intussen is de behandeling gelukkig een pak minder intensief dan in het begin. Alles evolueert voorlopig gunstig, maar het blijft toch bang afwachten tot de ziekte helemaal overwonnen is.”
“We keken heel erg naar deze zomer uit, want Leonard is een pak fitter dan vorig jaar, zodat er meer mogelijk zou zijn geweest. Maar nu steekt corona er een stokje voor. Leonard is een risicopatiënt en dus moeten we nog net iets voorzichtiger zijn dan andere mensen. Met de mondmaskers, handgels en beperkte sociale contacten lijkt het wel of we weer bij af zijn, want bij de start van zijn behandeling waren die dingen ook allemaal aan de orde. Tussen de behandelingen in het UZ Gent door krijgt Leonard wekelijks bloedcontrole, waardoor we sowieso niet ver uit de buurt gaan. Voor die controles kunnen we terecht in het Sint-Rembertziekenhuis in onze straat, waar we de mensen van de pediatrie bijzonder dankbaar zijn voor hun enthousiasme en goede zorgen.”
“Het is een cliché, maar we hebben de voorbije twee jaar écht van kleine dingen leren genieten. Broer en zus vol overgave samen zien spelen of Leonard met groot enthousiasme in de tuin of tijdens een uitstapje zien rondlopen: zoiets volstaat om ons blij te maken. Mopperden we weleens dat onze tuin te groot is en veel onderhoud vraagt, dan hebben we sinds corona absoluut de voordelen van een ruim domein ingezien.”
Beiden werken al een tijdje van thuis uit
Toen ze nog geen kinderen hadden, gingen Diederik en Machteld vaak op reis, het liefst ver. Diederik houdt meer van de stad en minder van de zon en Machteld meer van de natuur en wél van de zon. Maar een compromis lukte altijd. Sinds hun zoontje ziek is, is dat reizen niet meer aan de orde.
“We verlangen heel hard naar de dag waarop Leonard volledig genezen is en alles weer mogelijk wordt. Laat ons hopen dat we tegen die tijd geen schrik voor corona meer hoeven te hebben.”
Diederik: “Sinds midden maart werken we beiden volledig van thuis uit. Daardoor is het natuurlijk moeilijker om onze werk- en privétijd gescheiden te houden. Vooral ik heb het daar soms lastig mee. Maar nu hebben we ons toch voorgenomen om voor twee weken de boeken en de computers dicht te houden. Daarna wachten de tweede zittijd aan de universiteit en de voorbereidingen voor het nieuwe academiejaar, dat door corona geen normaal verloop zal kennen.”
Machteld: “Zelfs in het eigen Torhout zijn evenementen voorlopig niet aan ons besteed. Maar we zijn blij met wat de stad te bieden heeft. Dankzij het indrukwekkende aantal bossen en parken is er hier meer dan afwisseling genoeg. Plus het rijke aanbod aan horeca! Door dit alles, samen met de nabijheid van onze ouders en beste vrienden, beklagen we ons de terugkeer naar Torhout zeker niet.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier