Geert Ollieuz verliest met Marc Sleen zijn tweede vader

Geert Ollieuz, cultuurschepen Bart Plasschaert en bibliothecaris Martine Vandermaes, Yves Kerremans namens Marc Sleen en sponsor Myriam Vyvey tijdens de vernissage van de tentoonstelling rond de overleden Marc Sleen. © (Foto BVO)
Redactie KW

Stripliefhebber Geert Ollieuz kende de overleden Marc Sleen behoorlijk goed. Hij reageert aangeslagen op het overlijden van zijn tweede vader.

“Deze maandagmorgen 7 november leek het of de wereld even ophield met draaien toen men op de radio aankondigde dat Marc ridder Sleen gestorven is”, vertelt Geert. “Hij zou 94 jaar worden op 30 december. Al van kleinsaf was ik verslingerd aan de stripboekjes van Sleen: De Kapoentjes, Piet Fluwijn & Bolleke, Oktaaf Keunink, en nog andere rakkers, die inspireerden mij om ook fratsen uit te halen. De mooiste avonturen vielen mij te beurt dankzij de olijke bende van Nero.”

Hij voelde zich eenzaam, al zijn leeftijdsgenoten had hij overleefd

“Veel later begon ik affiches en zeefdrukken en originelen van Sleen te verzamelen. Meerdere ontmoetingen met de striptekenaar creëerden een vriendschap. Ooit bezocht ik hem thuis in Hoeilaart. Het werd een aangename namiddag! Tijdens onze telefonische gesprekken vertelde hij me over zijn lichamelijke aftakeling. ‘Met mij kon hij daarover praten’, zei hij. Als gehandicapte begreep ik zoiets beter dan iemand anders. Ook over huldigingen en zo had hij het wel eens. daar ging hij niet meer graag heen. Hij stond er even in de belangstelling, maar daarna praatte iedereen met elkaar en zat hij in zijn hoekje. Hij voelde zich eenzaam, al zijn leeftijdsgenoten had hij overleefd. Zijn goede vriend en buur Armand Pien mistte hij nog het meest. Die kwam bij hem aan het zwembad in de tuin zitten om te genieten van de vogeltjes, die uit het naburige Zoniënwoud zijn tuin bezochten.”

De laatste jaren had hij last van ouderdomskwaaltjes. Hij was niet meer goed te been, zijn zicht verzwakte en de tekenpen kon hij niet meer naar behoren hanteren. Toch bleef Marc steeds lucide en speelde hij nog regelmatig een partijtje schaak. Fier vertelde hij me dat hij politicus Noël Slangen nog schaakmat had weten te zetten! Een paar jaar terug kreeg hij een tablet van zijn levensgezellin Catharina, en hij kon daar uren mee bezig zijn. Nu zag en hoorde hij de Afrikaanse vogeltjes beter dan toen hij op safari naar Kenia ging.”

“De voorbije zomer organiseerde ik een tentoonstelling rond het oeuvre van de meester in de Oostendse bibliotheek”, aldus Geert. “Het werd een groot succes, met tienduizend bezoekers. Marc kon niet aanwezig zijn op de vernissage, maar hij volgde alles nog heel geïnteresseerd in de geschreven pers en via het internet.”

Monument

“Marc Ridder Sleen laat een hele reeks figuurtjes als Nero, Bolleke, Flurk en Tuizentfloot en nog zoveel meer verweesd achter. In mijn boekenkast staan zijn strips voor altijd centraal te pronken. Zijn levensgezellin Catharina verzorgde hem met liefde gedurende zijn laatste levensjaren. Deze zomer werd zijn gezondheid flink onderuit gehaald door een darmontsteking. Hij herstelde nog wel, maar het vuur was getemperd. Ridder Sleen blijft een monument in onze Vlaamse striptraditie. Hopelijk vindt de jeugd ook de weg naar zijn stripnalatenschap. Zaterdag 12 november om 12 uur vindt de uitvaartplechtigheid plaats in de kerk van Hoeilaart. Er zal veel volk zijn. Ik hoop om de ridder ook nog een laatste groet te kunnen brengen. Het voelt alsof ik een tweede vader verloren ben”, aldus nog Geert Ollieuz.

(BVO)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier