Seppe Debosschere en de kou: geen goede combinatie

Redactie KW

Afgelopen weekend werd Seppe Debosschere 19de bij de nieuwelingen in Ledegem. Stilaan gaat het beter met de 15-jarige Bruggeling nadat hij enkele weken geleden een terugval kende.

“Vorig seizoen waren mijn resultaten nog beter, hoewel ik er een maand ben uitgeweest na een val en mijn schouder daardoor uit de kom was”, stelt de student wetenschappen aan de Frères. “Vooral op het einde van het seizoen mocht ik toch tevreden zijn. Ik was telkens mee met de eersten, enkel jammer dat mijn sprint op niet veel trekt. Ik heb veel liever dat er veel kilometers afgehaspeld moeten worden. Ik hou van een afmattende wedstrijd. Hoe lastiger, hoe beter. Met een grote groep naar de meet trekken is niets voor mij.”

“Ik hou van een afmattende wedstrijd. Hoe lastiger, hoe beter”

Goed begonnen

Dit nog jonge seizoen begon ook goed voor Seppe met een 15de plaats in Heestert en een 19de plek in Kortemark, maar toen kwam daar die dekselse winterprik. “Ik houd niet van de koude. In Damme, tijdens de Memorial Dirk Bisschop, was ik goed mee over de kasseien, maar op een bepaald ogenblik raakte ik totaal onderkoeld. Ik voelde mijn benen niet meer en ben verkleumd over de meet gebold op drie minuten van de winnaar. Doodjammer want ik voelde me heel goed. Hopelijk zien we het zonnetje snel terug. Dan volgen de uitslagen wel vanzelf.”

Eerst voetballer

Het scheelde niet veel of we hadden Seppe nooit op een fiets gezien. “Tot mijn twaalfde voetbalde ik bij Dosko Sint Kruis en Daring Brugge, maar eigenlijk fietste ik veel liever”, vertelt hij verrassend. “Mijn ouders hielden echter eerst de boot af en vonden mij te jong om al te gaan koersen. Maar op 1 augustus 2014 kreeg ik de kans om eens te proberen en ik ben onmiddellijk gestopt met voetballen.”

“Tot mijn twaalfde voetbalde ik, maar eigenlijk fietste ik veel liever”

Niet te jong beginnen

“Het klopt dat we dat als ouders niet direct zagen zitten”, gaat papa Wim verder. “Er zijn veel voorbeelden van kinderen die op heel jonge leeftijd al aan wedstrijden deelnemen, maar als het moment daar is om serieus aan het werk te gaan, haken ze af, omdat ze het beu zijn. Voor ons is en blijft het voor het ogenblik nog een hobby. Seppe moet in de eerste plaats plezier hebben in het fietsen. Als hij talent heeft en later een winner blijkt te zijn, zoveel te beter. Maar ik heb hem al een paar keer bezig gezien in een wedstrijd en hij blijkt vooral een werker te zijn. Dat zie ik graag.”

Voeten op de grond

“We gaan vooral met onze voeten op de grond blijven”, voegt Seppes mama Sofie Hanseeuw er nog aan toe. “Er zijn er veel geroepen, maar heel weinig uitverkoren.” (Geert Demuynck)