“Rookie” Ruben Lefevre kickt op hoogtemeters

Ruben Lefevre, hier aan de slag op het PK tijdrijden. (Foto Bart) © VDB
Redactie KW

De kleine maar o zo dappere Ruben Lefevre is, als eerstejaars, een openbaring in de junioreslichting 2018.

Als aspirant telde Lefevre, qua resultaten, amper mee, want het behoedzaam aankweken van rijvaardigheid stond centraal. “Daar had hij ook alle reden toe, want in zijn allereerste koers als 12-jarige aspirant in Lendelede kwam hij zwaar ten val en werd hij met diepe schaafwonden opgeraapt. Mijn moederhart leed mee”, zucht mama Anja Timmerman, die dossierbeheerder is bij het Sociaal Secretariaat Sodalis.

Winnen is er (nog) niet bij

Ruben zette als nieuweling fikse stappen met een eerste podium op 3 juni 2017 in Lauwe (70 deelnemers) en een tweede in Erwetegem bijna drie maanden later. Hij had de smaak te pakken, maar een overwinning rolde er voor deze nochtans behoorlijke finisher nog niet uit. “Hij zit meestal breeduit lachend te genieten op zijn fiets”, zegt zijn papa Pascal, die als nieuweling en als junior globaal acht overwinningen behaalde. “Dat is voor ons de absolute parameter dat Ruben een gelukkige sporter is en daar draait het toch in de eerste plaats om?”

“Zijn overstap van Spie naar Rudyco was de hoeksteen. De begeleiding is er optimaal met Michel Geerinck”

Ja hoor, maar Ruben vindt uitblinken toch de overstijgende vorm van deelnemen. En of hij heeft uitgeblonken als eerstejaarsjunior, zelfs al blijft zijn groeispurt nog uit. Aansterken deed hij wel al, zodat hij het regionale niveau oversteeg. “Zijn overstap van Spie naar Rudyco was de hoeksteen”, meent Pascal. “De begeleiding is er optimaal met Michel Geerinck als inspirator die Ruben al in de winter opbouwend en gerichter deed trainen. Het wierp mooie vruchten af. Ook het lezen van de koers gaat hem almaar beter af. Ruben opende, met telkens een pak deelnemers, in het nabije Knesselare en in zijn thuiskoers in Beernem met net geen top tien, die hij vier dagen na zijn 17de verjaardag wel behaalde in Sint-Joris. In de driedaagse Ster van Zuid-Limburg verbeterde hij stelselmatig met zelfs een 20ste plaats op de slotdag.

Deze meerdaagse inspanningen verbreedden hem als coureur en in mei overtrof hij de stoutste verwachtingen met een zevende plaats in zowel de Vlaams-Brabantse Pijl in Korbeek-Lo (de openingsmanche van de Beker van België) en in het kampioenschap van West-Vlaanderen aan de Haanse Vosseslag. Hij bevestigde in de Ster der Vlaamse Ardennen met dezelfde vaststelling als in Limburg: beter naar het einde toe, wat hij zowaar op de slotdag in Opbrakel oplijstte met een podiumplaats naast de Deerlijkse reuzen Aaron Stockx en Kasper Saver. Zelfs in het loodzware kampioenschap van België aan de Lacs de l’Eau d’Heure (waar hij als tweedejaarsnieuweling slechts 86ste werd) bleef Ruben knap overeind met een 22ste plaats.” Het was de hoogste tijd om met een overtevreden gevoel de focus te verleggen naar zijn examens elektromechanica aan Emmaüs Aalter. Ook daar zit hij in een allerbeste omgeving ,want zijn school verwierf de kwalificatie olympiadeschool wetenschappen, wat een referentie!

Stevig baaske

Bij zijn heroptreden op de laatste zondag van juni in de Arend der Juniores – Rekkem werd Ruben meteen 17de in de prangende pelotonspurt voor de tweede plaats. Het kneusje van zijn allereerste koers wurmt zich dus overal onversaagd tussen. “Onze kleine is een stevig baaske geworden”, glunderen Pascal en Anja in koor. “Wij zijn apetrots op hem.”

Voor zijn regionale supporters is er minder goed nieuws: Ruben is er zondag niet bij in Sint-Pieters-Brugge, want hij rijdt die dag de Tour de Condroz van en naar Rotheux-Rimière, waar hij zijn favoriete hoogtemeters terugvindt en die de hele zomer zijn habitat zullen zijn. Op 8 juli permitteert hij zich wel een sorbet in het vlakke polderland van Oostkerke, waar nogal wat familie, vrienden en kennissen zullen op afkomen om hem naar zijn allereerste zege te schreeuwen. Onthou daar evenwel vooral bij dat uitblinken essentiëler is. (Bernard Callens)