Maxime Vinckier (15) van bijna-winst naar Oostenrijkse sneeuw

Maxime Vinckier. (foto's Bart/gf)
Stijn Moerman

Maxime Vinckier (15) stond met twijfels aan de start van het seizoen, maar die bleken ongegrond. De tweedejaarsnieuweling van CT Luc Wallays-Jonge Renners Roeselare kroonde zich tot clubkampioen en moest in Staden alleen Alec Segaert voor zich dulden. “Ik ben blij dat ik hem zolang heb kunnen volgen, want hij is echt enorm sterk”, aldus de Roeselarenaar, deze week op skivakantie in het Oostenrijkse Warth.

“Ik had niet verwacht dat ik zo goed aan het nieuwe seizoen zou beginnen”, steekt Maxime Vinckier (15) van wal. “Ik had immers geen superwinter achter de rug. Niet dat ik niet goed getraind had, maar een tweetal weken voor de start van het seizoen was ik geveld door de griep. Na een weekje uitzieken bleek dan ook nog eens een ijzertekort in mijn bloed. Het gevoel in de voorbereiding was dus nooit optimaal geweest.”

Sterke Segaert

“Gelukkig voelden mijn benen in de koers wel meteen goed aan. In Meulebeke kroonde ik mij tot clubkampioen en vorig weekend werd ik tweede in Staden, na een oppermachtige Alec Segaert. Hij was echt een klasse te sterk. Ik was blij dat ik hem zolang heb kunnen volgen. Op het klimmetje probeerde hij mij te lossen, maar ik kon aanhaken. Even later plaatste ik een demarrage. (lacht) Dat had ik misschien beter niet gedaan. Toen Alec vervolgens een versnelling plaatste, had ik geen reactie meer in huis. Ik moet zeggen dat ik wel geschrokken was. Ik wist dat Alec goed was, maar zo goed… Als hij van pech gespaard blijft, wint hij met ruime voorsprong WestSprint.”

Maxime Vinckier (15) van bijna-winst naar Oostenrijkse sneeuw
© VDB

Ik wil mezelf dit jaar eens testen in de klimkoersen, ook al weet ik nu al dat het mijn ding niet is

“Mijn ambities? Ik hoop vooral even goed te rijden als vorig seizoen en er opnieuw te staan in de kampioenschappen. Daarnaast wil ik als tweedejaars ook wat meer grote wedstrijden afwerken. Het is de bedoeling dat ik enkele klimkoersen zal rijden om mezelf eens te testen, ook al weet ik nu al dat het mijn ding niet is. Dat ik misschien nieuwe capaciteiten van mezelf ontdek? (lacht) Dat zou leuk zijn, maar ik vrees ervoor. Niet dat ik te zwaar sta, maar met mijn 1,86 meter moet ik wel meer gewicht over de heuveltjes sleuren in vergelijking met veel anderen in het peloton.”

Thuiskoers

“Zondag wacht de thuiskoers in Roeselare. We keren er speciaal een dag vroeger voor terug van skivakantie. Misschien niet ideaal om te koersen na een dag in de auto, maar als Mathieu van der Poel het kan… Het is vooral leuk om eens dichtbij huis te koersen. Hopelijk kan ik mij tonen en het zou leuk zijn voor de ploeg als er iemand van ons in de thuisbasis met de zege kan gaan lopen”, besluit Maxime, die bouw- en houtkunde volgt aan het VTI Roeselare.

Maxime Vinckier (15) van bijna-winst naar Oostenrijkse sneeuw
© VDB