Laerke Expeels start zondag als favoriete op het PK in Veurne bij de 13-jarige aspiranten

Laerke Expeels is moeilijk van haar stuk te brengen. (Foto Coghe) © Foto Coghe
Redactie KW

Laerke is een Deense naam met als betekenis: leeuwerik. Haar peter Klaas Vankersschaever en haar broer Tjorven (in 2019 eerstejaarsjunior) zijn haar voorbeelden, maar het is vooral op zichzelf dat de 12-jarige Laerke Expeels wil aangewezen zijn om haar koersding zo perfect mogelijk te doen.

“Ze is bij de miniemen met veldrijden begonnen en ze kon meteen goed haar mannetje staan tussen de verbouwereerde jongens”, vertelt papa Lieven Expeels. “Ook in de wegkoersen was ze amper weg te houden van het podium. Dat heeft zich deze herfst bij de 13-jarige aspiranten naadloos voortgezet. Binnen de Aspiranten Cyclocross Cup won ze vier van de vijf manches, enkel in Zingem moest ze het Waasmunsterse meisje met de welluidende naam Shanyl De Schoesitter laten voorgaan, omdat ze haar barslechte startorde niet helemaal meer kon corrigeren. Vooral in West-Vlaanderen ondervindt Laerke (te) weinig tegenstand. Ze is dan ook zondag in Veurne de grote favoriete om zichzelf op te volgen als kampioene van West-Vlaanderen in haar leeftijdscategorie.”

“Een slechte loting is zeker geen drama, want zo vindt ze het succes minder vanzelfsprekend”

“Zenuwachtig zal ze er niet van worden”, weerlegt Lieven. “Ze straalt zoveel zelfvertrouwen uit dat er weinig is dat haar van haar stuk kan brengen. Tenzij heel even een slechte startloting, maar dat zet ze al meteen in adrenaline om en begint dan aan haar onstuitbare inhaalbeweging, die ze meestal met succes uitvoert. Ik vind dat trouwens eerder een zegen dan een vloek, een slechte startpositie. Zo vindt zij het succes minder vanzelfsprekend en is het een stijloefening voor later wanneer ze met meer tegenstand zal geconfronteerd worden. Zo zal ze tegen een stootje kunnen. Een slechte loting overkomt haar natuurlijk beter niet in de kampioenschappen als het West-Vlaamse van zondag in Veurne en het Belgische van een week later in Lille, maar zelfs in dat geval is ze niet kansloos.”

Laerke wil langdurig meedraaien in het wielrennen, in het veld en/of op de weg, al geniet het eerste haar lichte voorkeur. Haar leventje staat al nadrukkelijk in het teken van de fiets. Aan het KTA in Brugge volgt zij sportwetenschappen met – of wat had je gedacht? – de optie wielrennen. “Het is haar innigste wens om ooit de sporen te drukken van Marianne Vos, wereldkampioene Sanne Cant en Europees kampioene Annemarie Worst, maar die weg is nog oneindig lang en hobbelig. Dromen is evenwel niet verboden, maar wij zullen er behoedzaam over waken dat het geen obsessie wordt, dat ze ook andere interesses heeft en bovenal goed studeert”, besluit papa Lieven. (Bernard Callens)