Op 3 maart 2012 won Menen met 0-3 op Schiervelde. Dat was de laatste derbywinst voor Menen in de Roeselaarse sporthal. Met Stijn Dejonckheere en Pieter Coolman, die toen bij Menen aantraden, nemen we even nostalgisch de derby, die er zaterdag weer aankomt, onder de loep.
Enkele weken na die bewuste confrontatie verkasten zowel Stijn Dejonckheere als Pieter Coolman naar Knack Roeselare. Bij Roeselare was dat het laatste, tegenvallende, seizoen onder coach Baeyens. Het was voor beide spelers ook de opstap naar een succesvolle carrière in het Belgische én Europese volleybal.
Stijn Dejonckheere en Pieter Coolman moeten toch diep in het geheugen graven als ze denken aan hun ploeg van toen. Zij komen al snel tot de meeste spelers, al vormen de receptie-hoekspelers een probleem. De libero lost het op via zijn smartphone: zowel Radovic als Coucke bleken even weggedrumd in hun collectief geheugen.
Knack hét voorbeeld
Stijn Dejonckheere was 24, student/volleyballer en bezig aan zijn zesde seizoen Menen. “Ik voelde mij goed in Menen, was er aanvaard door de supporters en die derby sprak ons altijd aan. Al keek men in Menen op naar Knack.”
“Knack was op dat moment zijn onoverwinnelijk imago op Schiervelde kwijt”
Pieter Coolman was aan zijn tweede seizoen bezig bij de grensploeg. “Knack was toch nog hét voorbeeld, maar in die play-offs was het minder overtuigend dan in de competitie. Knack was zijn onoverwinnelijk imago op Schiervelde kwijt en de meeste ploegen beseften dat er iets te rapen viel. Met die ingesteldheid begonnen wij om uiteindelijk met 0-3 te winnen.”
Menen won met twee keer 21-25 en 22-25. De setstanden herinneren beiden zich niet. “Zij weten wel nog dat zij ook de terugwedstrijd, de laatste speeldag was dat, in hun eigen Hel van Menen met 3-2 wonnen. Op dat moment was Stijn Dejonckheere met verschillende ploegen in contact, ook met Roeselare. “Hij kreeg te horen dat hij niet meer gewenst was in Menen, het klikte niet echt met trainer Dardenne.
Pieter Coolman herinnert zich volgende anekdote uit die return. “Ik herinner mij nog dat ik net voor de beslissende set samen met opponent Stijn D’Hulst een plasje maakte. Stijn was uitermate tevreden dat Knack al twee sets had gewonnen, want met dat punt waren zij zeker van de vierde stek en Europees volleybal. Wij waren met de vijfde plaats al zeker van de Challenge Cup. Ik weet ook nog dat coach Emile Rousseaux die terugwedstrijd bijwoonde, al wist ik toen nog niet dat hij onze trainer zou worden.”
Even later tekenden ze bij Roeselare en de twee West-Vlamingen spelen er nog steeds. Pieter heeft nog twee seizoenen voor de boeg, Stijn gaat straks zijn laatste contractjaar in.
Kanteljaar
Het seizoen waarin Knack Roeselare in de play-offs twee keer geklopt werd, was voor beiden een kanteljaar naar de top. “Op dat moment was ik in onderhandeling met een Franse ploeg en ik zou daar ook tekenen”, verrast Pieter. “Maar op de dag dat ik mijn handtekening zou zetten, nam Roeselare contact op. Die opportuniteit wilde ik niet laten liggen en ik beklaagde het me nog nooit.”
“Niet dat die dubbele overwinning tegen Roeselare een contract opleverde, maar het was wel een belangrijk seizoen, want we werden beiden ook geselecteerd voor de nationale ploeg. Wij maakten er kennis met het topvolleybal, andere trainers, een andere aanpak”, rondt Stijn Dejonckheere af.
En de derby zaterdag? “Als wij goed zijn, winnen wij. En schrijf voor de lezers maar op dat Schiervelde uitverkocht is, maar dat de wedstrijd rechtstreeks op televisie komt”, voegt Pieter Coolman er aan toe.
Zaterdag 27 januari om 20.30 uur: Knack Roeselare Par-ky Menen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier