Broederstrijd in bekerderby

Redactie KW

Kijken de broers Sander (22, spelverdeler bij Knack Volley) en Bram Depovere (24, receptie-hoek bij Rembert) in de dubbele bekerderby tussen Roeselare en Torhout elkaar voor het eerst in de ogen op een volleybalveld? Dat is dé hamvraag ten huize Depovere in de Frambozenlaan in Ardooie.

Met Rembert Torhout – Knack Roeselare en vice versa staat er een unieke volleybalderby op het programma met een ticket voor de halve finale van de Belgische beker als inzet. Knack Roeselare elimineerde zondag Guibertin niet zonder moeite, eerstenationaler Rembert Torhout klopte eerst Liga B-ploeg Waasland Kruibeke met 3-2 en passeerde vervolgens reeksgenoot Thimister in een vijfsetter. Daarna kreeg het een vrijgeleide naar de kwartfinale door het dit seizoen inactieve Antwerpen te loten.

‘Hotel mama’

Niemand twijfelt eraan dat Knack Roeselare zich kwalificeert voor de volgende ronde. De mogelijke broederstrijd tussen Sander en Bram Depovere geeft wel extra pigment aan dit bekerduel. “Uiteraard kijken we allebei uit naar die confrontatie.”

“Bram is technisch sterk waardoor hij zijn gestaltenadeel kan compenseren”

“Als die er ook echt komt óp het veld zal afhangen van de coach”, blikt Knackspeler Sander Depovere hoopvol vooruit. “We zullen het pas weten net nadat beide ploegen de supporters gegroet hebben, want pas dan geeft coach Emile Rousseaux zijn wedstrijdopstelling aan de spelers door.”

“Onze coach Koen Devos deelt de spelersgroep de opstelling mee bij de laatste tactische bespreking in de kleedkamer”, geeft Bram Depovere in ‘hotel mama’ in Ardooie mee.

De volleybalopleiding van de broers verliep identiek tot en met de Vilvoordse Volleybalschool. “Ik reed met hen een eerste keer naar de training bij Knack Roeselare toen Sander zes jaar was”, weet mama Veroniek Gobbin nog goed. “Henk Lagae was hun eerste trainer en die moest hen tijdens die eerste training uit elkaar halen bij een oefening omdat ze ruzie hadden. Toen Sander die eerste keer thuiskwam, vroeg hij of hij later ook zo’n auto zou krijgen. Hij had namelijk de Knackspelers gezien met hun identieke wagens”, herinnert mama Veroniek zich nog lachend.

Dat de twee broers begonnen te volleyballen, is niet vreemd, want mama Veroniek en papa Bart Depovere, beiden prille vijftigers, speelden zelf recreatief bij Arvo Ardooie. “Ik moest wel mee met Sander naar het volleybal, want hij wou niet voetballen en wij moesten van thuis dezelfde sport beoefenen”, geeft Bram een sneer aan zijn jongere broer.

Net te klein

Bram en Sander doorliepen de jeugdrangen bij Knack Roeselare. Sander trok op 12-jarige leeftijd naar de sporthumaniora in Leuven, later naar de Volleybalschool in Vilvoorde. Hij kon als speler terecht bij Antwerpen en was vorig seizoen spelverdeler bij Menen, Knacks tegenstander van komende zaterdag. Intussen is hij bezig aan zijn eerste seizoen in de hoofdmacht van ‘zijn’ Knack.

Bram trok op latere leeftijd, als 16-jarige, naar de Volleybalschool en werd er receptie-hoek. Hij kreeg er overigens ook van Emile Rousseaux volleybalonderricht. “Na de Volleybalschool speelde ik voor Lendelede. We werden kampioen met promotie naar Liga B tot gevolg en wonnen de Trofee Vercruysse. Een prachtjaar was het. Daarna speelde ik vier seizoenen bij Marke-Webis in Liga B, maar om meer speelkansen te krijgen, trok ik naar Rembert Torhout. Met mijn 1,89 meter ben ik eigenlijk net te klein voor ligavolleybal.”

Bram Depovere vindt het moeilijk om de volleybalkwaliteiten van zijn jongere broer in te schatten. “Het is namelijk eerder toeval als wij een wedstrijd van elkaar kunnen zien. Sander is wel heel assertief, laat nooit over zich heen lopen en stelt zich altijd sterk op. Hij heeft wel nog werkpunten, zowel in blok als in verdediging. Ik hoop dat hij speelt tegen ons, dan heb ik een minder sterk blok tegenover mij.” (lacht)

“Bram is dan weer een technisch heel sterke speler waardoor hij zijn gestaltenadeel enigszins kan compenseren”, pikt de spelverdeler van Knack Volley weer in. “Bij Torhout is hij alvast één van de betere technische spelers. Daarom alleen al zou hij altijd in de basis moeten staan. Liga A is misschien wel iets te hoog gegrepen, maar dat beseft hij zelf.”

“Ik moest wel mee met Sander naar het volleybal, want hij wou niet voetballen”

“Vorig jaar kon hij, toen hij nog werkzoekende was, enkele maanden mee met mij gaan trainen en hij viel er zeker niet uit de toon. Zijn sterke motivatie maakt van hem ook een ideale ploegspeler.”

De broers genoten – en genieten nog altijd – steeds de intense begeleiding van hun ouders wat zich vertaalde in kilometers vreten toen ze in Vilvoorde zaten. “Nu volgen we samen de wedstrijden van onze zonen en proberen we er een evenwicht in te vinden, al is dat niet gemakkelijk”, stelt mama Veroniek.

Kinderdroom

Sander en Bram koesteren hun eigen volleybaldroom. “Dat gestaltenadeel kan ik nooit wegcijferen. Ik beleef het volleybal als een heel boeiende hobby waar ik heel wat uren in steek, maar er ook heel wat genoegdoening uit haal. Ik doe dat in combinatie met mijn werk als ergotherapeut in het wzc Maria Rustoord in Ingelmunster. Ik droom er wel van om met Rembert Torhout te promoveren naar Liga B. Woensdag willen we tegen Knack ook tonen dat we ook kunnen volleyballen.”

“Door bij Knack Roeselare A te spelen, werd een kinderdroom realiteit”, besluit Sander Depovere. “Ik droomde ook al even van een buitenlands volleybalavontuur, al is dat momenteel naar de achtergrond verdrongen. Ik heb een overeenkomst van drie jaar bij Knack Roeselare en wil mij opwerken naar eerste spelverdeler.”

Zaterdag 11 november om 20.30 uur: Par-Ky Menen – Knack Roeselare

Woensdag 15 november om 20.30 uur: Rembert Torhout – Knack Roeselare

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier