Vader van Thomas Buffel: “Blij dat hij zijn leven weer op de rails heeft”

Thomas Buffel (37) voetbalt weer in West-Vlaanderen. De geboren en getogen Ruddervoordenaar moest deze zomer na negen jaar vertrekken bij Racing Genk en trok naar Zulte Waregem. Zaterdag wacht Cercle, de ploeg waar alles voor hem begon. Vader Martin is trots op zijn zoon. “Chapeau voor wat Thomas bereikt heeft.”

We zijn donderdag 9 augustus en afgelopen nacht is Thomas Buffel nog eens in zijn ouderlijk huis in Ruddervoorde blijven slapen. Een dag eerder was de aanwinst van Zulte Waregem in zijn geboortestreek voor enkele opnames voor Fox TV, een commerciële zender uit Nederland. Vader Martin glimlacht. “Thomas heeft nog altijd een sleutel van ons huis. Ons verwittigen hoeft hij niet te doen. Hij is hier altijd welkom, net als vroeger. De kindjes (Maceo en Fausto, red.) hebben hier trouwens ook hun eigen kamer met twee bedjes. Toen Thomas nog in Genk zat, was het veel bellen en Facetimen, maar nu hij in Waregem speelt, is het contact persoonlijker. Ja, het doet toch wel deugd dat we hem weer vaker zien.”

“Ik denk dat Thomas analist op tv zal worden. Hij had voor dit jaar al een mooi aanbod gekregen”

Verre verplaatsingen waren voor Martin en echtgenote Jacqueline sinds 1997, toen Buffel op zijn 16de de jeugd van Cercle voor Feyenoord verliet, nochtans schering en inslag geworden. “Rotterdam is 200 kilometer van hier, maar soms had ik er 800 op één dag. Groningen, Twente… Naar Genk gingen we ook soms kijken. Dat was eveneens 200 kilometer, hé. Maar dan maakten we van de gelegenheid gebruik om de kleinkinderen te bezoeken. Nu is het anders. Je kunt alle wedstrijden op tv volgen. En Waregem is een stuk dichter om te gaan kijken.”

Martin is blij met de keuze van zijn zoon voor de ploeg van Francky Dury. “Het is goed dat Thomas een nieuwe uitdaging heeft. Hij zat graag bij Genk, maar kreeg er geen contractverlenging. Het enige jammere is dat hij dat heel laat te horen heeft gekregen. Maar welke speler die geen nieuw contract krijgt, ontvangt een gouden handdruk? Niemand. Wel, Thomas heeft die wel gekregen. Een mooi bedrag. Een heel mooi bedrag! En Thomas kan sowieso naar Genk terugkeren als hij gestopt is.”

Al twee keer afscheid

Zaterdag trekt Zulte-Waregem op de vierde speeldag naar Jan Breydel in Brugge. Daar wacht Cercle, de ploeg waar Buffel een groot deel van zijn jeugd doorbracht. Is er nooit sprake geweest dat hij zijn carrière bij groen-zwart zou afsluiten? Vader Martin schudt het hoofd. “Ik weet het niet. Misschien zijn er wel losse contacten geweest. Maar eerlijk? Ik zou het niet graag gehad hebben. Ik ben blij als Cercle wint. Maar Thomas heeft daar al twee keer afscheid genomen. Dat volstaat.”

De woorden zijn gevallen: twee keer. Buffel doorliep niet alleen zeven jaar de jeugdopleiding van Cercle, hij keerde er in 2008 ook terug. Het was het tweede seizoen onder Glen De Boeck en Buffel, die ruim drie jaar bij de Glasgow Rangers in Schotland had gespeeld, werd er ploegmaat van onder meer Besnik Hasi, Oleg Iachtchouk, Stijn De Smet en Tom De Sutter. Het draaide uit op een sisser. Buffel vond nooit zijn beste niveau en vertrok al na één seizoen naar Genk.

“Als ik eerlijk mag zijn: ik vind niet dat Thomas toen gebracht heeft wat er van hem verwacht werd”, geeft Martin aan. “Logisch ook. Hij was in zijn laatste jaar bij Glasgow aan beide knieën geopereerd en had een volledig jaar stilgelegen. Als je zolang niet op topniveau hebt gespeeld, is het moeilijk om er meteen weer te staan. Met de Buffel van Feyenoord en de Rangers zou het anders gelopen zijn. Het was een goeie Buffel, maar de échte Buffel hebben we pas bij Genk teruggezien.”

“De verwachtingen bij Cercle lagen ook heel hoog. Wat normaal was, hé. Ze hadden een schitterend jaar (vierde in de competitie, red.) achter de rug. Het is ook in dat seizoen dat Glen De Boeck zijn naam gemaakt heeft. Dat het niet echt klikte tussen Thomas en De Boeck? Dat zou ik niet durven zeggen. Deze zomer heb ik in Knokke nog pinten zitten drinken met hen. Toen Thomas in zijn eerste weken bij Zulte Waregem nog geen vaste verblijfplaats had, logeerde hij in Kortrijk ook vaak in hetzelfde hotel als De Boeck.”

De ziel van Cercle

Martin Buffel, in het verleden een fervent Cercle-supporter, zag de voorbije jaren met lede ogen toe hoe zijn favoriete ploeg van weleer een totale remake kreeg. Hij zucht eens. “Ik heb respect voor Cercle, maar ik vind dat het met de overname door Monaco een beetje zijn ziel verloren is. Aan de andere kant: het was dat of het was gedaan. De realiteit is dat Cercle niet de enige is. Financieel is het voor meerdere ploegen niet meer haalbaar.”

“Maar schrijf zeker op: Cercle heeft veel te danken aan Frans Schotte, die de de boel daar heeft rechtgehouden. Het was wel niet slecht geweest als Cercle deze zomer iemand als Stijn De Smet had teruggenomen. Stijn zou niet liever gehad hebben. Hij is iemand met wie de supporters zich hadden kunnen vereenzelvigen. En zo’n speler missen ze in de huidige kern toch wel een beetje.”

“Ik heb respect voor Cercle, maar ik vind dat het met de overname door Monaco een beetje zijn ziel verloren is”

Wakker liggen van Cercle doet Martin dan ook niet meer. “Neen. En dat is logisch, hé. Als je zoon daar voetbalt en hij op een dag stopt, blijf je supporter van die ploeg. Maar als hij naar een andere ploeg gaat, blijf je je zoon volgen en word je supporter van die ploeg. Dat is een automatische evolutie.”

Analist op tv

Martin Buffel is trots op zijn zoon. “Chapeau voor wat hij bereikt heeft. Feyenoord, dat is een toppploeg, hé. Bij de beste drie in Nederland. Ook de Glasgow Rangers was een schitterende club, met thuismatchen voor 50.000 man. Ik maakte er de Old Firm tegen Celtic mee. (fronst de wenkbrauwen) Dat is nog wat anders dan een derby hier, hoor. En er was zijn fantastische periode bij Genk. Kampioen onder Vercauteren, met ploegmaats als Thibault Courtois en Kevin De Bruyne. Een topploeg, al vind ik dat ze dit seizoen nog beter zijn. En met Clement hebben ze volgens mij een heel goede coach te pakken.”

En nu? De kans is reëel dat Buffel aan zijn laatste seizoen bezig is. “Thomas wilde nog een jaar voetballen. Maar of hij daarna stopt? Dat hangt ervan af. We hadden het er gisteren (vorige week woensdag, red.) nog over. Hij zei me dat hij er momenteel nog makkelijk een seizoen bij kan doen. Maar misschien voelt het binnen een jaar anders aan. Die beslissing zal hij dan wel nemen.”

Wat daarna volgt, is nog een vraagteken. “Thomas heeft een diploma om in tweede klasse te coachen. Voor eerste klasse mist hij nog zijn Pro Licence. Maar ik denk dat het eerder in de richting van televisie zal gaan. Hij is al een paar keer analist voor de Champions League geweest en kreeg voor dit seizoen al een mooi aanbod. Het is een leuke job, hé. Veel in contact met mensen, tamelijk wat vrije tijd… Ook zijn Buffel Gin draait fantastisch goed. Meerdere opties dus. Maar Thomas moet ook rekening houden met zijn kindjes, hé.”

De kindjes, dat zijn Maceo en Fausto. Martin Buffel smelt als hij over zijn twee kleinkinderen praat. “Tegen mij zeggen ze pappie, maar tegen mijn vrouw zeggen ze niet mammie. Dat konden ze vroeger nog niet uitspreken en dus is het nan geworden. Vorige week zijn ze hier nog een paar dagen komen logeren. In november worden ze vijf. (grijnst) Ja, er zit al serieus wat leven in. (wijst naar de tuin) Daar staat er een goal voor de ene. Voetballen is het enige wat hij doet. Net zoals Thomas vroeger. De andere? Neen, dat is geen voetballer. (knipoogt) Het is geen eeneiige tweeling, hé. Knutselen, koken zelfs… Maar sporten, neen.”

Proces van drie jaar

Thomas Buffel heeft niet zijn makkelijkste jaren achter de rug. In januari 2017 overleed zijn echtgenote, Stephanie De Buysser, na een lange strijd tegen darmkanker. Minder dan een jaar later maakte hij bekend dat hij iemand nieuw had leren kennen: Annabel Vandebroek, kleuterjuf in de school van Maceo en Fausto. Te vroeg, zo oordeelden sommigen. “Maar het is zoals het is: iedereen moet voor zichzelf uitmaken of het te vroeg is of niet”, vindt Martin. “Daar moet de buitenwereld zich niets van aantrekken. Het is zijn leven en als Thomas klaar is voor een nieuwe relatie, moet hij zich daar niet voor verantwoorden. Wat ook belangrijk om te weten is: het is niet zo dat Stephanie plots op een-twee-drie is overleden, hé. Dat is een proces van drie jaar geweest. Haar mama heeft ook altijd gezegd: Thomas mag gerust een nieuw leven opbouwen. Hij heeft daar eigenlijk heel weinig negatieve commentaren over gekregen. En terecht: ook Thomas moet verder met zijn leven.”

“Of Thomas te vroeg een nieuwe vriendin had? Iedereen moet zoiets voor zichzelf uitmaken. En ook hij moet verder met zijn leven, hé”

“Met de familie van Stephanie is het contact intussen wat verminderd, maar dat is ook logisch. Binnenkort gaan Maceo en Fausto drie dagen op vakantie naar moeke, zoals ze de mama van Stephanie noemen. Klaus, de broer van Stephanie en peter van één van de kindjes, is hier onlangs nog geweest. En ik denk dat Annabel ook al bij de familie van Stephanie thuis geweest is. Waarom niet, hé? Stephanies mama is met haar zus en schoonbroer ook naar de eerste thuismatch van Zulte Waregem tegen Waasland-Beveren gaan kijken. Mooi toch!?”

Nieuwe mama

Martin Buffel is blij dat hij zijn zoon weer gelukkig ziet, want de slepende ziekte van Stephanie liet zijn sporen na. “Ik denk dat je zoiets pas echt kunt begrijpen als je er zelf mee geconfronteerd wordt. De laatste maanden zijn Maceo en Fausto zelfs niet meer bij haar in het ziekenhuis geweest, omdat het heel confronterend was en ze hen geen verkeerd van hun mama wilden geven. Neen, echt beseffen wat er gebeurd is, doen ze niet. Ze zeggen wel dat mama een sterretje in de hemel is en dat ze nu een nieuwe mama hebben. Maar ze waren toen amper drie jaar. Ze hebben hun mama in die periode ook niet zoveel gezien, want Stephanie was heel vaak in het ziekenhuis.”

Martin haalt de schouders op. “Je moet vooruit, hé. Erover praten heeft Thomas niet gedaan. Dat zit niet in hem. Hij heeft het zelf in zijn binnenste verwerkt. En het is een voordeel geweest dat hij snel weer kon voetballen. Thomas is altijd positief ingesteld. Hij is iemand die graag plezier maakt en graag bij de mensen is. Nu ben ik vooral blij dat hij zijn leven weer op de rails heeft. Laat ons hopen dat het goed op de rails is.”