Vader en zoon Staelens over de zomer van de gemiste kansen…

© MPM
Wouter Vander Stricht

Zowel pa Lorenzo Staelens (54) als zoon Alessio (24) hoopten deze zomer om een stap te kunnen zetten in hun carrière. Aan het niet verlengen van zijn contract als T2 bij KVK houdt pa Staelens een meer dan wrange nasmaak over. Alessio speelde vorig seizoen met promovendus R. Knokke FC kampioen in de eerste amateurklasse en na 45 doelpunten in twee seizoenen – als middenvelder nota bene – hoopte hij op een kans in eerste klasse A of B. “Maar er kwam geen enkele concrete aanbieding”, klinkt het eerlijk. Zelf zette de Lorre pas de stap naar het profvoetbal op zijn 23ste. “Ook voor Alessio was het nog niet te laat, maar in België halen ze liever een derderangs buitenlander.”

Papa, ik lijk steeds meer op jou. We citeren even Stef Bos. Qua fysieke presence worden vader en zoon Staelens steeds meer elkaars evenbeeld. Ook op het voetbalveld tonen ze veel gelijkenissen. Lorenzo Staelens was de box-to-box-speler avant la lettre. “Alessio ook, al is die toch wat meer aanvallend ingesteld. Ik kon dan weer goed uit de voeten als centrale verdediger. Hij heeft ook een betere traptechniek dan ik had, maar ik was dan weer wat steviger in de duels”, vat pa samen.

De laatbloeier maakte een carrière die zijn hoogtepunten kende bij Club Brugge, hij maakte nog een late transfer naar RSC Anderlecht, speelde drie wereldbekers met de Rode Duivels en 70 interlands en won de Gouden Schoen. Op zijn eigen carrière blikt hij dus met voldoening terug.

Voor Glen of KVK?

Vervolgens ging hij aan de slag als trainer, maar daar leerde hij de voetbalwereld pas echt kennen. “Tja, het is niet altijd makkelijk. Nu zit ik in een situatie waar ik moet afwachten. Maar wat komt er meestal op je pad? Een ploeg waar het niet goed draait natuurlijk. Ik nam destijds bij Cercle Brugge over, we realiseerden het behoud, maar vervolgens word je toch aan de kant gezet.”

KSV Roeselare is op zoek naar scorend vermogen! Wel, Alessio maakte 45 goals in twee seizoenen

Zijn recente ontslag bij KV Kortrijk zindert uiteraard ook nog na. Het dubbelgesprek met vader en zoon Staelens vond maandagavond plaats. Die avond zou bekend raken dat Wouter Vrancken, assistent bij KVK, per direct zou vertrekken naar KV Mechelen, waar Dennis van Wijk net op de stoep werd gezet. Er kwam dus opnieuw een positie vacant in de trainersstaf waar hij vorig jaar toe behoorde. “Wat er precies gebeurd is bij KVK? Ik kreeg de kans om mijn contract te verlengen, maar moest behoorlijk wat water bij de wijn doen. En dat na een seizoen waar we het goed gedaan hadden.” Staelens was op voorspraak van hoofdcoach Glen De Boeck naar het Guldensporenstadion gekomen. “Uiteindelijk besloot ik op het voorstel in te gaan, ik deed het voor Glen. Die had me ten slotte binnen gehaald. Toen ik dat aan manager Matthias Leterme meedeelde, kreeg ik te horen dat ik het niet voor De Boeck, maar voor KVK moest doen. Men zou ondertussen ook bij Kortrijk mogen weten dat overal in de voetbalwereld hoofdtrainers hun eigen assistenten meebrengen. Uiteindelijk werd de contractverlenging afgeblazen.”

Vader en zoon Staelens over de zomer van de gemiste kansen...
© MPM

De andere assistent Vrancken opteerde zopas dus om hoofdtrainer te worden bij KV Mechelen. “Wouter Vrancken kon wel bijtekenen. Omdat hij het met hart en ziel deed voor KVK? Nu is hij na twee maanden ook vertrokken… Welke conclusie trek je daar dan uit?”

Lorenzo Staelens startte zijn carrière bij WS Lauwe, toen het kleine Anderlecht genaamd omdat het ook spelers als Rudy Ducoulombier en Hein Vanhaezebrouck voortbracht, maar ook een aanvallende stijl van voetballen propageerde. Het is ook daar dat Alessio, die nog bij zijn ouders in Menen huist, voor het eerst de voetbalschoenen aanbond. Maar daarna volgden Moeskroen, KV Kortrijk, Club en Cercle Brugge. Bij de Vereniging werd hij prof, werd hij uitgeleend aan SK Deinze en KVK Westhoek. Ondertussen schreef hij mee aan het sprookje van R. Knokke FC dat in één ruk promoveerde naar eerste amateurklasse en nu al drie jaar op rij de titel mocht vieren. “Vorig jaar speelden we in de nacompetitie kampioen”, pikt Alessio in. “Een unieke kans, die zich wellicht niet meer zal voordoen. In de reguliere competitie was Lommel te sterk en kijk maar eens hoe goed ze het nu doen in eerste klasse B. Wij haalden de licentie niet om te promoveren. Dit jaar wordt ons nieuwe stadion gebouwd, wij spelen ondertussen een heel seizoen op het veld van Heist.”

Beloftenteams van 1A in de amateurklassen? Opletten of ze zullen weggeblazen worden!

“De ploegen zullen wel wat anders tegen ons aankijken. De basisploeg bleef bij ons quasi intact en we realiseerden ook heel wat goede, gerichte versterkingen. Iedere positie is dubbel bezet, we zijn er klaar voor. Maar niettemin mag men niet verwachten dat we opnieuw hetzelfde klaarspelen als vorig jaar.”

Zopas stootte Knokke, onder meer door twee goals van Alessio Staelens, waarvan eentje diep in blessuretijd, ternauwernood een ronde verder in de Beker van België. “Tegen een ploeg uit de tweede amateurklasse, zo zie je maar dat iedereen zich dubbel plooit tegen ons.” Dit weekend wacht een verplaatsing naar het Luxemburgse Givry (derde amateurklasse). “Als we winnen nemen we het op tegen een eersteklasser. Dan het liefst een echte topclub of een West-Vlaamse derby. Maar eerst nog winnen op Givry natuurlijk.”

Bekertrip van 250 km

Pa Lorenzo had al wat opzoekwerk gedaan. “Die mannen speelden vorig seizoen kampioen in eerste provinciale.” Tussen Knokke en Givry gaapt een slordige 250 km. “Maar we gaan kijken”, knikt hij richting mama Françoise Vancoillie. Zij doorkruiste al het hele land, eerst met man Lorenzo en nu met zoon Alessio. Die werkt als logistiek medewerker bij de Bond Moyson en combineert dus een drukke voetbalcarrière (soms 6 op 7 dagen) met een job.

De hoop op een transfer – die is nog mogelijk nog tot eind deze maand – heeft hij ondertussen opgegeven. Lorenzo: “Eigenlijk vind ik het onbegrijpelijk. Ik lees dan bijvoorbeeld dat KSV Roeselare op zoek is naar scorend vermogen. Wel, hier zit iemand die vlot de weg naar doel vindt. Maar je moet soms ook geluk hebben. Neem nu Luca Napoleone, die werd door ‘oude bekende’ Frank Defays naar Moeskroen gehaald. Mocht Yves Van Borm, trainer bij Knokke, de stap naar eerste klasse mogen zetten, dan neemt hij Alessio ongetwijfeld mee.”

Vader en zoon Staelens over de zomer van de gemiste kansen...
© MPM

Onderschat ook het niveau van de eerste amateurklasse niet. “Daar wordt goed voetbal gespeeld, maar heel wat eersteklassers geven grofweg toe dat ze daar niet gaan scouten. Dat interesseert hen niet. Het is de bedoeling dat straks de beloftenteams in eerste, tweede en derde amateurklasse zullen gaan meespelen. Op zich vind ik het al geen goed idee, het is in feite ook wat competitievervalsing. Bovendien zullen al die jonge gasten aardig opkijken als ze eens tegen zo’n ploeg om de knikkers zullen moeten spelen.”

Alessio beaamt: “Toen ik van Cercle naar SK Deinze overstapte, heb ik ook een aanpassingsperiode nodig gehad. Het voetbal is er veel virieler. Er wordt korter op de man en de bal gespeeld. Die teams zullen soms weggeblazen worden.”

“Lorenzo keert niet terug bij ons”

Na het vertrek van Wouter Vrancken naar KV Mechelen moet KV Kortrijk op zoek naar een nieuwe assistent-trainer. De naam van Lorenzo Staelens, weerklonk meteen. Manager Matthias Leterme.: “Een terugkeer van Lorenzo is geen optie. Of toch zeker niet zo lang ik hier zit. Ja, Glen De Boeck heeft mij gevraagd of Lorenzo zou kunnen terugkeren. Ik kan begrijpen dat onze coach daarop hoopte, maar hij weet waarom we Lorenzo niet meer zullen aantrekken.”

Het staat wel vast dat er een nieuwe assistent komt. De club kreeg ook al enkele kandidaturen binnen. Adnan Custovic, wiens naam in het tussenseizoen als opvolger van Staelens circuleerde, wordt het alleszins ook niet. “Adnan had in de gesprekken toen aangegeven dat hij een functie als hoofdtrainer voorrang zou geven op die van assistent-coach.”

Maar die ambitie had Vrancken ook. “Dat wisten we, hij was ten slotte ook al bij Lommel hoofdtrainer geweest. Maar Wouter had aangegeven een stap terug te willen zetten om zich in de schaduw als coach te vervolmaken. Dat hij drie maanden later weg is, hadden we niet voorzien. We nemen Wouter ook niks kwalijk, alleen misschien de timing. We nemen het KV Mechelen dan wel weer kwalijk dat het zich niet aan het gentlemen’s agreement van de profclubs heeft gehouden.” (CDW)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier