Michiel Logie wordt coach en treedt zo in voetsporen van vader Yves

(Foto DB)
Redactie KW

Michiel Logie begint komend seizoen zijn trainerscarrière als assistent-trainer bij Brielen Sport. Zo treedt hij in de voetsporen van zijn vader Yves, die jaren als trainer aan de slag was, maar drie maanden geleden (definitief) is gestopt.

Yves Logie (51) stopte op 26-jarige leeftijd als speler. De afgelopen kwarteeuw was hij trainer bij Vlamertinge, BS Poperinge en KVK Westhoek. “Als speler was ik de stofzuiger voor de verdediging”, opent Yves. “Na het vroegtijdig beëindigen van mijn carrière door aanhoudend blessureleed vroeg Vlamertinge of ik hulptrainer wilde worden. Na mijn passage bij Vlamertinge trok ik naar BS Poperinge. Ik werkte er onder Pascal Renier, Jerko Tipuric en Johny Nierynck en beleefde daar de mooiste zeven jaren uit mijn loopbaan. Het veld is vlakbij ons huis en de druk bij Blue Star was niet zo groot.”

“Daarna werd ik assistent van Allan Deschodt toen Ieper en Poperinge fuseerden tot KVK Westhoek. Deschodt werd in het begin van seizoen 2014-2015 ontslagen en opgevolgd door Nierynck, een oude bekende voor mij. Het seizoen erop moest ook Nierynck beschikken en nam ik ad interim over. We zaten toen in een uitzichtloze positie voor promotie, maar konden met een onwaarschijnlijke 18 op 18 alsnog de promotie afdwingen. Dat was een heel mooi afscheidsgeschenk en een ander topmoment uit mijn carrière”, zegt de carrossier van Garage Coppenolle in Poperinge.

Hond Nestor

“Na de promotie met Westhoek laste ik een sabbatjaar in. Na een half jaar kreeg ik een aanbieding om over te nemen bij KSK Vlamertinge als opvolger van Fanny Schamp. We konden ons vorig seizoen net handhaven. Dit seizoen was het heel moeilijk met de sportieve en extrasportieve malaise. Eerst vertrok assistent Epo (Frederik Wydoodt, red.). De reden lag niet bij onze samenwerking, maar kwam door een voorval van vóór mijn Vlamertingse periode. Rond Nieuwjaar ben ik dan zelf opgestapt, want de situatie was onhoudbaar geworden.”

Ik heb in het voetbal veel mooie momenten gekend, maar het kriebelt niet om opnieuw te beginnen.

Voorlopig keert Yves niet terug in de voetballerij. “Een einde in mineur, maar anderzijds ben ik blij dat ik ook eens een moeilijk seizoen heb meegemaakt in mijn carrière. Ik heb veel mooie jaren gekend en ben nooit ontslagen geweest. Er zijn vriendschappen gegroeid, maar er zijn er ook verloren gegaan. Het kriebelt voorlopig niet om opnieuw te beginnen. Ondertussen heb ik met hond Nestor een nieuwe bezigheid. Drie keer per week ga ik met de viervoeter naar de hondenschool. Verder heb ik nu meer tijd voor mijn vrouw Sandra Devaere. Ik wil het toch ook even benadrukken dat ik zonder haar steun deze lange trainerscarrière niet zou kunnen maken, chapeau!”

Heupblessure

Yves is dus (voorlopig) trainer af, maar voor zoon Michiel begint het verhaal volgend seizoen. Als speler was hij actief bij Vlamertinge, Handzame, Roeselare, Moeskroen en Ieper.

Michiel (23) moest vorig jaar noodgedwongen stoppen door zijn heup. “In mei kreeg ik het harde nieuws te horen van de specialist in Gent”, zegt Michiel. “Het bot bewoog verkeerd, waardoor ik snel een kunstheup zou krijgen als ik nog verder zou spelen. Een zware klap die ik nog niet volledig heb verwerkt. Ik was ambitieus en samen met mijn ouders heb ik daar al die jaren veel energie in gestoken. Als speler was ik een verbindingsman tussen de verdediging en de aanval. In Ieper beleefde ik topjaren, ik speelde twee keer kampioen: met de U17 en U19. Mijn doelpunt in de eindronde met Vlamertinge, dat een ticket opleverde voor de interprovinciale eindronde, is een ander moment waar ik vaak aan terugdenk. De tranen komen soms nog in de ogen.”

Op lange termijn wil ik graag hoofdtrainer worden

Michiel bleef niet bij de pakken zitten en werd jeugdtrainer bij Vlamertinge. “Ook bij Poperinge was ik al twee jaar jeugdcoach”, gaat de leerkracht Grieks en Latijn verder. “Dit jaar had ik de U11 van Vlamertinge onder mijn hoede. Via mijn neef Niels Hoflack vernam ik dat de positie van T2 vrij kwam bij Brielen Sport. Ik ging op gesprek en het was meteen geklonken. Het is voor mij een ideale stap, want ik mis het wel en wee van een eerste ploeg. Als hulptrainer ben ik ook verantwoordelijk voor de beloften. Op zondagochtend coach ik hen en ‘s namiddags zit ik dan op de bank naast Jeroen Depinois. Jeroen moest trouwens net als ik zijn carrière stopzetten door een heupprobleem. Hij is ook nog jong en ik ga ervan uit dat we goed zullen samenwerken. Op lange termijn wil ik graag een volgende stap zetten en dat is hoofdtrainer worden.”

Einde tijdperk

De familie Logie is al verschillende generaties verbonden aan KSK Vlamertinge. Nu Michiel overstapt naar Brielen, komt er einde aan dat tijdperk. “In de kantine hangen veel foto’s uit van onze familie”, pikt Yves in. “Mijn peter was destijds voorzitter, mijn vader was trainer en verantwoordelijk om de lijnen te trekken. Mijn moeder woont quasi naast het voetbalplein. De club was tot dit seizoen een rode draad in ons leven, maar volgend jaar zal er dus geen Logie meer betrokken zijn bij de club.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier