Hoe zou Johan Walem zich nu voelen?

© VDB
Christof Decraene

KV Kortrijk leek zaterdagavond lange tijd mathematische zekerheid te hebben over het behoud, maar door de zege-in-extremis van Moeskroen moet Kortrijk nog een weekje langer wachten. Hamvraag is: moet wonderdokter en publiekslieveling Karim Belhocine niet aanblijven als coach van KV Kortrijk?

Sinds zijn aanstelling en de geslaagde reanimatie van het half dood gewaande KV Kortrijk moest Karim Belhocine al een aantal keer antwoorden op de vraag of hij nu niet als hoofdtrainer aan de slag moet blijven. “Dat maakt mij echt niet uit”, zegt Belhocine. En hij lijkt het echt te menen ook. Belhocine weet als geen ander dat het hoofdtrainerschap bij een club van korte duur kan zijn. Misschien dat hij daarom geen risico wil nemen, want hij draagt de club KV Kortrijk in zijn hart. Net als de supporters. Als speler had hij al een uitstekende verhouding met die fans en zelfs toen hij nadien met Standard tégen KVK aantrad in het Guldensporenstadion, werd hij door de Kortrijksupporters op applaus getrakteerd. Belhocine beseft dat hij die relatie bij een hoofdtrainerschap op het spel zet.

En hoe zou Johan Walem zich nu voelen? Na zijn ontslag pakte Kortrijk 4 op 6 en dat met nagenoeg dezelfde spelers. Met dat verschil dat de spelers nu bevrijd lijken te spelen, met veel aanvalslust en motivatie. Waar Johan Walem vaak een ‘tamme’ indruk gaf langs de zijlijn, zorgt Karim Belhocine alvast wel voor meer bezieling. Met die bezieling werd Sint-Truiden – al moet gezegd dat de kanaries ontstellend zwak waren – van in de eerste minuut naar de keel gegrepen. Belhocine geeft de fans wat ze willen zien: strijdlust, kansen en doelpunten. En dan gaat een mens weer dromen: wat als Belhocine wat eerder aan het sportieve roer was gekomen? Dan had play-off 1 misschien wél nog mogelijk geweest…