Kortrijkse Pallieter: “Ik speelde nog mee in het project van wijlen Gino Derveaux”

De familie Boussaid met v.l.n.r.: Isamail, Abderrahim, Othmane en Soufiane. (Foto KVV)
Redactie KW

Het faillissement van SK Lierse is al enkele weken voorpaginanieuws in de kranten. Ook de Kortrijkse familie Boussaid kijkt met meer dan gemiddelde interesse toe. Othmane (18), de jongste telg van de familie, kreeg in de play-offs volop zijn kans bij de Pallieters. Maar aan dat verhaal komt nu abrupt een einde.

Othmane komt uit een echte voetbalfamilie. Ook zijn broers Ismail (27), Abderrahim (26) en Soufiane (25) hebben een voetbalverleden. De oudste twee zijn intussen gestopt maar nemen met plezier de begeleiding van hun jongere broers op zich.

Hoe zijn jullie in het voetbal beland?

Ismail: “Onze ouders vonden het belangrijk dat we aan sport deden. We waren alle vier nauwelijks zes jaar toen we onze eerste aansluitingskaart tekenden. Het Guldensporenstadion ligt op een steenworp hier vandaan, het sprak dus voor zich dat we onze eerste voetbalschoenen bij de Kerels aanbonden. Ik kwam later nog uit voor Wielsbeke, maar een hardnekkige blessure aan de gewrichtsbanden van de knie maakten een vroegtijdig einde aan mijn voetballoopbaan. Nu speel ik nog af en toe zaalvoetbal met vrienden.”

Sofiane: “Tot de U16 bleef ik bij KVK. Daarna kwam ik uit voor Harelbeke, de beloften van KV Kortrijk, Helkijn, Moorsele, Bissegem en Beveren-Leie. Volgend seizoen verdedig ik de kleuren van Lendelede.”

Othmane: “Ik bleef vier jaar bij de Veekaa waarna ik naar Club Brugge trok. Na een wedstrijd tegen Roeselare duwde een scout van de Jean-Marc Guillou Academie een dvd in mijn handen. Ik was meteen verkocht en nam deel aan de testdagen. Ik werd geselecteerd en kreeg de kans om vier uren per dag op een professionele manier met voetbal bezig te zijn. Dat ik daarvoor op internaat moest, bleek voor mijn familie aanvankelijk lastiger dan voor mezelf. Ik zat in Antwerpen samen met jongens die hetzelfde doel voor ogen hadden. Jason Denayer was één van hen. Club Brugge verlaten voor een plaatsje bij de Academie deed wellicht de wenkbrauwen fronsen, maar dit was een bewuste keuze. Gezien de nauwe samenwerking tussen de Academie die intussen ontbonden werd en Lierse kwam ik bij de Pallieters terecht.”

Ik zat op internaat samen met onder andere Jason Denayer

Hoe erg is het verdwijnen van stamnummer 30?

Othmane: “Heel erg. Lierse is een traditieclub met een trouwe aanhang en een dergelijk scenario verdienen deze mensen niet. Het betekent ook dat ik nu een vrije speler ben. De keuze die ik nu maak kan cruciaal zijn voor mijn carrière. Het is van groot belang dat mijn toekomstige club me speelminuten kan verzekeren. Of mijn nieuwe bestemming in België of het buitenland ligt, is nog geen uitgemaakte zaak. Mijn makelaar buigt zich over de voorstellen.”

Ismail: “Enkel Othmane kan en mag de beslissing nemen. Maar we proberen hem wel raad en advies te geven. De voetbalwereld is een harde en aparte wereld en we willen niet dat hij een slachtoffer daarvan wordt.

Wat bewonderen jullie aan elkaar?

Soufiane: “Ismaïl kon als flankverdediger een beroep doen op zijn kracht en een groot fysiek vermogen. Ik herinner me ook zijn prima lange pass.”

Of mijn nieuwe bestemming in België of het buitenland ligt, is nog geen uitgemaakte zaak

Othmane: “Hij kon het spel echt lezen. Soufiane daarentegen was technisch beter onderlegd en had een grote motor. Ik herinner me de schoolvakanties toen hij me meenam naar Futsal Red Side op de VTEX-site. Het project van wijlen Gino Derveaux trok tal van jongeren aan die dag in dag uit shotten om de verveling tegen te gaan.”

Ismail: “Daar heeft Othmane zeker iets aan gehad, want onze jongste is de meest getalenteerde. Hij is enorm balvaardig en leert bijzonder snel. Als hij een filmpje met voetbaltricks op YouTube bekijkt, heeft hij het korte tijd later al onder de knie.”

Soufiane: “En meestal geeft hij er nog een persoonlijke touch aan ook. Zijn technisch vernuft heeft hij grotendeels aan de Academie te danken. Maar omdat wij hem ook steevast meenamen om te voetballen met oudere jongens, moest hij wel een manier vinden om zich te onderscheiden. Techniek is daar één van. In zekere zin was of is hij een pleintjesvoetballer.”

Zijn jullie trots op het parcours dat Othmane al heeft afgelegd?

Ismail: “Zeker. We zijn ook trots dat hij zo realistisch is. Het kan snel fout gaan in voetbal maar we hebben er vertrouwen in dat het bij hem niet zal gebeuren. Hij toont op jonge leeftijd al veel maturiteit en ook nu hij van het grote werk mag proeven blijft hij met beide voetjes op de grond.”

Ismail: “Op voetbalvlak kunnen we hem niets meer bijbrengen maar we kunnen hem wel mentaal ondersteunen. Uit de fouten die wij gemaakt hebben, kan hij de lessen trekken.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier