De jongens van de Valkaart blijven maar de positieve resultaten aan elkaar rijgen. Na winst tegen KSC Blankenberge is nacompetitie quasi een zekerheid.
KSV Oostkamp heeft evenzeer oog voor diegenen die nooit het niveau van een eerste ploeg zullen halen. Eén van de genomineerden voor de Gouden Merel – een erkenning die door de gemeente wordt uitgereikt aan een vrijwilliger met een grote sociale of sportieve inzet – is Pieter Steyaert. Wij trokken naar De Valkaart op zaterdagmiddag. Daar had Pieter Steyaert een heel parcours uitgezet voor zijn leerlingen, jongens en meisjes tussen vijf en dertien jaar, met enkel een fysieke beperking. Foto? Een jongetje zag er tegenop maar Pieter reageerde gepast: “Nog één keer en dan moet je nooit meer poseren.”
UEFA B-diploma
Daarna kwam Pieter Steyaert, in het verleden gemotiveerde coördinator onderbouw, naar ons toe. “Ik ben geboren en getogen in Oostkamp, en startte er mijn voetballoopbaan toen ik zeven jaar was. Negentien seizoenen later trok ik naar SKD Hertsberge, waar ik mijn trainerscarrière opstartte. Drie jaar later keerde ik terug naar de schaapstal. Op hetzelfde moment volgde ik voetbalcursussen, haalde mijn Uefa B-diploma en ging aan de slag als oefenmeester van ettelijke jeugdploegen, gaande van U6 tot U16.”
“De jongste is nog geen vijf jaar, de oudste dertien”
“Afgelopen competitie diende ik af te haken wegens te drukke beroepsomstandigheden. Mijn petekind Lowie kampt met een fysieke beperking. Daardoor rees het idee bij mij om hem en zijn vriendjes ook wat voetbalvreugde te geven.”
“In Houtlalen-Helchteren kwam ik in contact met een ploeg die CP-voetbal aanbiedt. Toen ik op zoek ging naar een geschikte grasmat polste ik onze voorzitter Paul Devliegere. Hij stelde meteen voor om het project onder de vlag van KSV Oostkamp te lanceren en beloofde alle steun. De Lions Club van Oostkamp financiert ons initiatief voor een stuk en zelf werk ik volledig onbezoldigd. Mijn spelertjes hoeven evenmin een cent te betalen.”
“De Lions Club van Oostkamp financiert ons initiatief”
“CP betekent celebrale parese, zeg maar een vorm van hersenverlamming. Momenteel bieden slechts zeven ploegen in België die vorm van ontspanning aan. Wij geven de deelnemers het gevoel dat ze kunnen voetballen zoals iedereen”, legt Pieter uit. “De wijze van oefenen verschilt weinig in vergelijking met andere jeugdteams. Wel dien je als coach voldoende rustmomenten in te lassen. Na een beweegoefening volgt telkens een rustoefening. Verschillende trainingen worden voorzien in één opstelling. Iedereen dient zich immers op zijn of haar niveau goed te voelen.”
hartverwarmende dankbaarheid
“De respons is enorm en zelf ervaar ik hartverwarmende dankbaarheid”, vertelt Pieter. “De bedoeling was het seizoen te starten en te eindigen met vijf deelnemers. De jongste is nog geen vijf jaar, de oudste dertien. De groep hangt aan elkaar. We hanteren vier pijlers: iedereen kan en mag voetballen, iedereen hoort erbij, we doen het voor het plezier en geloof in jezelf. Ze kennen elkaars beperkingen en gaan er uitstekend mee om. Week na week stel ik vast dat mijn leerlingen verbeteren. En vooral: ze bloeien open en amuseren zich. Daar is het ons om te doen.” (JPV)
Provinciaal voetbal
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier