Olivier De Cock en Peter Van der Heyden kennen het recept om Dortmund te verslaan

Olivier De Cock en Peter Van der Heyden lopen elkaars deur niet plat, maar kunnen het nog goed vinden met elkaar. © Davy Coghe
Sam Bracke
Sam Bracke Medewerker KW

Leeftijdsgenoten, flankverdedigers, ex-spelers van Club Brugge, voormalige Rode Duivels, beiden in Duitsland gespeeld en in Brugge wonend… De gelijkenissen tussen Olivier De Cock en Peter Van der Heyden zijn niet op één hand te tellen. Bovendien waren ze beiden hoofdrolspelers tijdens een van de meest historische Europese wedstrijden ooit van blauw-zwart: de stunt op Borussia Dortmund in de derde voorronde van de Champions League in 2003. Vijftien jaar na datum staan de clubs in de groepsfase weer tegenover elkaar.

“Als je dat allemaal na elkaar hoort, zijn de gelijkenissen inderdaad treffend. Maar bij Ollie is er een grotere hoek af”, grapt Peter Van der Heyden vooraleer zijn ex-ploeggenoot mee aan tafel komt zitten. Even later volgt een vrienschappelijke handshake en de twee dollen er ook tijdens de fotosessie op los. “Het contact met oud-ploeggenoten ebt weg, maar áls we elkaar zien, is het precies zoals vroeger. Logisch, want we doorzwommen samen heel wat watertjes. Bovendien hadden we dezelfde makelaar en in de herfst van onze carrière zakten we beiden naar de lagere reeksen af. Met Knokke speelde ik in eerste provinciale zelfs nog tegen het Damme van Ollie.”

Ongetwijfeld veel mooie herinneringen. Ook die match van 15 jaar geleden in Dortmund zal waarschijnlijk wel in jullie geheugen gegrift staan.

Olivier De Cock: “Dat matchke herinner ik me wel nog, ja. Vooral die terugmatch op Dortmund dan. Thuis waren we vooral in de eerste helft bijzonder sterk. De 2-1 na 90 minuten was een karige beloning. We hadden toen met drie of vier doelpunten verschil kunnen en moeten winnen.”

Peter Van der Heyden: “En twee weken later waren we na drie minuten virtueel uitgeschakeld. Die bewuste terugspeelbal naar Butina kwam van mij. Ik zag er niets fouts in om het leer terug te spelen, maar ik heb toen in de rust serieus de boter mogen fretten.”

Olivier De Cock probeert hier Jan Koller af te stoppen in de heenmatch op Jan Breydel.
Olivier De Cock probeert hier Jan Koller af te stoppen in de heenmatch op Jan Breydel.© BELGA

Olivier De Cock: “Ik denk dat Club voor een paar jaar vertrokken is…”

Olivier: “Peter. Look forward, don’t play the ball back.” (lacht)

Peter: “Trond Sollied achtte mij verantwoordelijk voor die vroege achterstand. Het was Butina zijn debuut en hij was misschien niet al te goed met zijn voeten. (Olivier lacht luid) Maar penalty’s kon hij gelukkig wel goed pakken.”

Olivier De Cock probeert hier Jan Koller af te stoppen in de heenmatch op Jan Breydel.
Olivier De Cock probeert hier Jan Koller af te stoppen in de heenmatch op Jan Breydel.© BELGA

Olivier: “En ook tijdens de wedstrijd hield hij ons meerdere keren recht met enkele fantastische saves. Toch knap, zeker als je debuteert voor meer dan 80.000 man. Het was overigens een verrassing van formaat dat Butina speelde. Ik herinner me nog dat Dany (Verlinden, red.) geschrokken en zelfs kwaad was. Na de match was hij er wel als de kippen bij om Tomislav te feliciteren.”

Vanop de stip plaatsten jullie zich voor de groepsfase. Jij zette de derde om, Olivier.

Olivier: “Klopt. Het was het tweede jaar op rij dat we ons via de penalty’s voor de groepsfase kwalificeerden. Ook het jaar voorheen, tegen Shakhtar, had ik een elfmeter omgezet. Ik herinner me trouwens dat we niet richting de beruchte ‘Gelben Wand’ moesten trappen en dat gaf me alvast een goed voorgevoel. Toen zij hun eerste twee elfmeters misten, wist ik dat het ons ging lukken.”

Peter: “Ik stond als zesde op het lijstje, maar was blij dat ik niet in actie moest komen, want voor penalty’s stond ik niet te springen. Ik heb het ook nooit gedaan, al maakte ik een uitzondering tijdens mijn laatste match voor Knokke. Het stond 2-0, we waren kampioen en ik mocht als afscheidnemend kapitein de kers op de taart zetten. Een flutpenalty tot en met, maar hij zat wel.” (lacht)

Achteraf bekeken, hoe straf was die stunt tegen Dortmund?

Olivier: “We stonden op het trainingsveld toen er voor die derde voorronde geloot werd. Toen we van de supporters hoorden dat we Dortmund troffen, beseften we meteen dat het bijzonder lastig zou worden. Dortmund had het jaar voorheen de Champions League gemist en had serieus ingekocht om dat geen twee keer op rij mee te maken. Het was zelfs hun ambitie om in het hoofdtornooi een hele tijd mee te gaan.”

Olivier De Cock en Peter Van der Heyden beleefden duidelijk plezier aan de fotosessie.
Olivier De Cock en Peter Van der Heyden beleefden duidelijk plezier aan de fotosessie.© Davy Coghe

Peter: “Maar dat Europese verhaal leefde enorm binnen de spelersgroep. Toen Sollied aangesteld werd als trainer, werd de vrije woensdagnamiddag meteen afgeschaft. Peter and Cockie, what is there to do on Wednesday? Champions League, hé. Then we have to be top. Ik hoor het hem nog zeggen.”

Bovendien deden jullie het toen met zeven (!) Belgen in de basis.

Olivier: “Zoiets is nu ondenkbaar, al proberen de Belgische topclubs toch weer voor spelers uit eigen land te kiezen. Hans Vanaken, Mats Rits, Brandon Mechele, Siebe Schrijvers, Jelle Vossen… Maar zeven of acht, zoals in onze tijd, dat komt niet snel terug.”

Peter: “Op het blad misschien wel, maar effectief starten, dat is een ander verhaal. Wij speelden twee seizoenen op rij met quasi dezelfde ploeg, zowel Europees als in competitie. Het aantal buitenlanders was bijna op één hand te tellen. David Rozehnal, Nastja Ceh, Andres Mendoza, Alin Stoica, Rune Lange, Bengt Saeternes… Dat was het ongeveer.”

Jullie speelden later nog in Duitsland. Peter voor Wolfsburg en Mainz, Olivier bij Düsseldorf en RW Oberhausen. Werden jullie daar nog over die stunt aangesproken?

Peter: “Ze waren er vanop de hoogte. Toen ik tekende, werd dat verschillende keren aangehaald en ook in interviews was dat af en toe het gespreksonderwerp.”

Olivier: “Ik ben pas op latere leeftijd richting Duitsland getrokken. Fortuna Düsseldorf speelde overigens niet in de Bundesliga, dus was ik er de enige die nog Champions League had gespeeld. Mijn ploeggenoten schrokken er wel van toen ze hoorden dat ik ooit Dortmund had uitgeschakeld.”

“Hopelijk tonen de huidige Club-spelers evenveel lef als wij 15 jaar geleden”, redeneren Olivier De Cock en Peter Van der Heyden.© Davy Coghe

Waarom Duitsland?

Peter: “Omdat ik pas na vier seizoenen een verbeterd contract kreeg bij Brugge en toen was bijtekenen niet meer aan de orde. Ik kon eerder al een paar keer naar het buitenland, maar dat werd telkens tegengehouden. Op 28-jarige leeftijd vond ik het écht wel tijd om die stap te zetten. Spijt? Neen, integendeel. Mijn twee kinderen zijn er geboren, dus de band met Duitsland blijft.”

Peter Van der Heyden: “Houwaart belde me plat om naar Knokke te komen shotten”

Olivier: “Ik was niet meer op mijn top toen ik naar Duitsland trok. Bovendien zette ik die stap na een moeilijk jaar onder Emilio Ferrara, waarin ik weinig speelde, een heel andere situatie dan van Peter dus. Het was wel een verrijking. Ik had immers van mijn zesde tot mijn 31ste bij blauw-zwart gespeeld. Düsseldorf is een traditieclub en nu nog keer ik er graag terug. Ik vind het een prachtige stad. Duitsland klinkt niet als de meest sexy bestemming, maar ik heb het land en zeker ook zijn taal leren appreciëren. Ik heb nog Duits gestudeerd en vond het een boertige taal, maar eens je daar woont, ben je meteen verkocht. Alles is er zo goed geregeld.”

Toch was de lokroep van West-Vlaanderen blijkbaar te groot.

Olivier: “Ik ben nochtans in Oost-Vlaanderen geboren. (lacht) Maar eerder per toeval. Ik ben een echte West-Vlaming. Mijn vader is van Knesselare, mijn moeder van Brugge. Het was dus een logische keuze om in Brugge te wonen.”

Peter: “Toen ik bij Mainz speelde, kreeg ik telefoon van Luc Devroe met de vraag om naar Club terug te keren. Na vijf jaar Duitsland was het een mooi moment om terug te keren. Mijn toenmalige vrouw was bovendien van Brugge, dus was de keuze vlug gemaakt. Ik denk niet dat ik hier nog snel zal vertrekken. West-Vlaanderen heeft een streepje voor. Het leven is hier goed.”

Jullie sloten jullie carrière hier op lager niveau af.

Olivier: “Ik heb altijd gedacht dat ik na mijn profcarrière zou stoppen, maar ik voetbalde nog te graag. Bovendien hoorde ik van andere ex-profs, zoals Gert Verheyen, dat ze dat wekelijks matchke misten. Op een tornooi van mijn zoon werd ik aangesproken door de mensen van Damme en ik had er meteen een goed gevoel bij. Ik beleefde er dat échte kleedkamergevoel en kende er veel mooie momenten. Ik zag vaak op tegen de dinsdagtraining, maar de donderdag viel er altijd wel iets te regelen… Hapjes en een pintje, je kent dat wel hé. (lacht) Ook die adrenaline op wedstrijddagen bleef heerlijk. Het laatste seizoen was er, wegens problemen met de enkel, te veel aan.”

Olivier De Cock en Peter Van der Heyden bouwden beiden hun carrière af op lager niveau.
Olivier De Cock en Peter Van der Heyden bouwden beiden hun carrière af op lager niveau.© Davy Coghe

Peter: “Na Club tekende ik bij Beerschot, waar ik me goed voelde en eigenlijk wou blijven. De club ging echter door een financiële crisis, waardoor ik mijn contract niet verlengde. Veel aanbiedingen waren er niet meer, tot Henk Houwaart mijn telefoon platbelde en ik in oktober besliste om me bij Knokke – toen in tweede provinciale – aan te sluiten. Ik maakte er de opmars mee. Bovendien heb ik er nog meer dan goed mijn boterham verdiend, daar moet ik niet flauw over doen. (lacht) Een maand voor ik 40 werd, speelden we kampioen in vierde en was de cirkel rond.”

Zouden jullie in het huidige 3-5-2-systeem van Ivan Leko ook gerendeerd hebben?

Peter: “Absoluut. Europees hanteerde Sollied het systeem met de opkomende flanken al. Cockie en ik mochten de flank afdraven, op voorwaarde dat we met drie achterin bleven. Aangezien Cockie zo goed als altijd mee was op rechts, moest vaak blijven.” (lacht)

Olivier: “Het verbaast me dat Leko van Anthony Limbombe vorig seizoen de perfecte flankspeler voor dat systeem maakte en dat hij nu hetzelfde met Arnaut Danjuma en Emmanuel Dennis aan het doen is. Die laatste is de jongste weken echt in uitstekende doen.”

Zijn jullie onder de indruk van de evolutie die Club het laatste jaar doormaakte?

Peter: “Ik kan de speelwijze van Ivan zeker appreciëren. Beredeneerd, maar vooruit verdedigen, daarvoor komen de mensen naar het stadion.”

Olivier: “Leko is erin geslaagd om er weer de filosofie van Club – die toch een tijdje zoek was – in te krijgen. Grinta, duelkracht, vooruit verdedigen… Vanaf het begin waren dat zijn stokpaardjes. In interviews komt dat al heel regelmatig aan bod, dus in de kleedkamer wordt er daar zeker op gehamerd. Met die over-mijn-lijkmentaliteit krijg je ook de supporters mee.”

Peter: “Michel Preud’homme hield te veel rekening met de tegenstander. In België is het niet nodig om een defensieve stelling in te nemen, zeker niet Club Brugge zijnde. Leko zorgt ervoor dat iedereen op een vrij natuurlijke manier zijn spel kan spelen.”

Vinden jullie dat ze met deze ploeg op hun plaats zitten in de Champions League?

Olivier: “Ze staan sowieso verder dan twee jaar geleden, maar in zo’n poule weet je dat het moeilijk wordt. De nul van twee jaar geleden uitvegen? Daar durf ik mijn hand niet voor in het vuur steken, maar ik denk dat ze thuis wel wat kunnen rapen. Vier punten zou mooi zijn.”

Peter: “Misschien kunnen ze wel voor enkele verrassingen zorgen. Dat soort tegenstanders doen je als speler boven jezelf uitstijgen.”

Olivier: “Daarom denk ik dat ze er in de eigen competitie nog makkelijker over zullen walsen. Dat niveau van de Champions League neem je mee naar de competitie. Ik denk dat Club voor een paar jaar vertrokken is.”

Peter: “Al moeten ze wel voorzichtig blijven voor onderschatting. Daar had ik het ook moeilijk mee. Eerst op Milaan spelen en dan in Heusden-Zolder… Dat is lastig. Zeker ook omdat die vermoeidheid toeslaat.”

Olivier: “Al hebben ze nu wel een heel ruime kern, iets wat wij niet hadden. We speelden bijna alles.”

Kunnen jullie inschatten of ze in Dortmund wakker liggen van een verplaatsing naar Brugge?

Peter: “Door de prestaties van de nationale ploeg staat België en onze competitie wel hoger aangeschreven, maar in Duitsland heerst nog steeds het ‘Deutschland über alles’-principe. Toch zullen ze niet denken dat het een walk in the park zal zijn. Ik zie Club furieus starten en op voorsprong komen.”

Olivier: “Ik herinner me dat Dortmund het 15 jaar geleden in de eerste helft in Brugge heel gemakkelijk opnam. Ze hadden misschien niet verwacht dat we zoveel druk naar voren zouden zetten en zoveel lef zouden tonen. Hopelijk durven ze dat dinsdag ook.”

Waar zijn jullie nu nog mee bezig?

Olivier: “Na het profvoetbal ga je op zoek naar iets dat je even hard kan boeien, maar dat lukt simpelweg niet. Via de voorzitter van Damme kwam ik in de vastgoedwereld terecht, maar dat was nooit echt mijn roeping. Ik ben bezig met trainerscursussen en heb voor het tweede seizoen op rij de U11 van KV Oostende onder mijn hoede. Dat combineerde ik van januari tot eind mei met een functie als teammanager bij KSV Roeselare. Via Dennis van Wijk en Fred Vanderbiest kwam ik daar terecht, maar twee weken later waren zij daar alweer weg. Met Jordi Condom klikte het gelukkig ook, maar met de Chinese eigenares (Dai Xiu Li Hawken, red.) boterde het veel minder. Ik hoop me nu als trainer op te werken. Ik was een tijdje in de running om assistent-trainer bij de beloften van blauw-zwart te worden, maar dat ging uiteindelijk niet door.”

Peter: “Het trainerschap spreekt mij niet aan, vooral omwille van de vele verplichtingen en de druk die erbij komt kijken. Ik ben momenteel bezig met het uitbouwen van mijn netwerk als makelaar bij StarFactory, het bedrijf van Didier Frenay. Afgelopen zomer focuste ik me voornamelijk op de Duitse en Turkse markt.”

Bio Olivier De Cock

Olivier De Cock (42) werd geboren in Eeklo, maar is eigenlijk een rasechte Bruggeling. Hij woont samen met zoon Kevin (18) en dochter Elisa (15) in Brugge. In de herfst van zijn carrière combineerde hij voetbal bij SVV Damme met een job in de vastgoedsector. Daarna stapte hij in de trainerswereld als jeugdcoach bij KV Oostende. Dat combineerde hij een tijdje met een job als teammanager bij KSV Roeselare. In zijn vrije tijd slaat Olivier geregeld een balletje bij TC Vijverhof in Sijsele.

Bio Peter Van der Heyden

Peter Van der Heyden (42) werd geboren in Aalst, maar woont al een tijdje in Sint-Michiels. Hij heeft met Ty (11) en Jade (10) een zoon en dochter die bij Turnclub Varsenare aan trampolinespringen doen. Nadat hij in 2016 zijn carrière bij Knokke afsloot, werkte hij een tijdje als analist voor Telenet en in de vastgoedsector. Sinds kort is hij spelersmakelaar voor StarFactory, dat met Dion Cools, Siebe Schrijvers en Cyril Ngonge ook enkele spelers van Club Brugge in portefeuille heeft.

Bio Olivier De Cock

Olivier De Cock (42) werd geboren in Eeklo, maar is eigenlijk een rasechte Bruggeling. Hij woont samen met zoon Kevin (18) en dochter Elisa (15) in Brugge. In de herfst van zijn carrière combineerde hij voetbal bij SVV Damme met een job in de vastgoedsector. Daarna stapte hij in de trainerswereld als jeugdcoach bij KV Oostende. Dat combineerde hij een tijdje met een job als teammanager bij KSV Roeselare. In zijn vrije tijd slaat Olivier geregeld een balletje bij TC Vijverhof in Sijsele.

Bio Peter Van der Heyden

Peter Van der Heyden (42) werd geboren in Aalst, maar woont al een tijdje in Sint-Michiels. Hij heeft met Ty (11) en Jade (10) een zoon en dochter die bij Turnclub Varsenare aan trampolinespringen doen. Nadat hij in 2016 zijn carrière bij Knokke afsloot, werkte hij een tijdje als analist voor Telenet en in de vastgoedsector. Sinds kort is hij spelersmakelaar voor StarFactory, dat met Dion Cools, Siebe Schrijvers en Cyril Ngonge ook enkele spelers van Club Brugge in portefeuille heeft.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier