Silke en broer Robin Loridan zijn samen bij Cercle Brugge actief

Silke en Robin Loridan met de kampioenentrofee zijn uiteraard tevreden met de titel van Cercle. (Foto ACR)
Redactie KW

Binnen de dagelijkse werking maken we kennis met Silke en Robin Loridan. De broer en zus uit het Veurnse zijn binnen dezelfde groen-zwarte vereniging werkzaam. “We krijgen zowel van de spelers, de technische staf en alle supporters enorm veel sympathie.”

Silke Loridan (23) verhuisde onlangs vanuit het ouderlijke nest in Bulskamp naar een appartement in Sint-Andries. Ze studeerde economie moderne talen en doet momenteel een opleiding aan Syntra West voor reisconsulent. “In juni is het gedaan. Ik ben hiermee gestart voor ik naar Cercle kwam, omdat ik van reizen hou en later in het buitenland wel iets wil doen, bijvoorbeeld de uitbating van een B&B. Maar nu wil ik gewoon uit interesse de opleiding afmaken, mijn diploma halen omdat het van pas komt in mijn werk op Cercle. Bij bezoeken aan het Jan Breydelstadion heb ik er altijd al van gedroomd om bij groen-zwart iets achter de schermen te kunnen doen. Al is het met mijn avondopleiding momenteel wel enorm tijdrovend.”

Robin Loridan (21) woont sinds kort samen met zijn vriendin Shary in Nieuwpoort. Hij deed diverse opleidingen in wetenschappen en behaalde zijn diploma in sociale en technische om dan tuinarchitectuur te volgen in Gent. “Na drie maanden had ik vlug door dat studeren niet echt voor mij was. Ik ben dan in de tuinbouw aan de slag gegaan en volgde een avondcursus eventmanagement. Sinds november begon ik bij Cercle. Ook ik voetbalde bij Bulskamp. Later ben ik bij de U19 van Coxyde omwille van mijn studies gestopt. Achteraf gezien misschien een verkeerde keuze”, vindt Robin.

Op de Facebookpagina van Branco Hemeryck, al op het secretariaat van Cercle actief, zag Silke een vacature dat men iemand nodig had om de dagelijkse werking te versterken. “Ondertussen ben ik iets meer dan een jaar bezig. Ik kende Branco van bij voetbalclub White Star Bulskamp. Ik speelde toen in dezelfde ploeg als zijn zus. Nu ben ik jammerlijk met voetballen gestopt. Ik mis het wel. Maar met de mensen van het secretariaat proberen we frequent, en als iedereen er de tijd voor heeft, een match te spelen. Zoals onlangs tegen de jeugdtrainers. Ik speel op de linkerflank, echt wel leuk. Wie geïnteresseerd is om tegen ons te voetballen, mag ons altijd contacteren. Op die manier worden we als team nog hechter, binnen een toch wel zeer bijzondere familiale vereniging.”

“Het contact begint te versoepelen. De appreciatie voor wat wij doen is enorm”, pikt Robin in. Hij staat als greenkeeper in voor de verzorging van de terreinen. Daarnaast doet hij diverse technische klusjes. Ook naar aanleiding van een wedstrijd moet hij ervoor zorgen dat het stadion klaargestoomd wordt. “We zitten binnen een toffe bende, met fijne collega’s. In Monaco, waar we onlangs als een vorm van teambuilding mee konden maken, is dat nog maar eens bevestigd.” De dagelijkse werking kende na Nieuwjaar een bijzonder drukke periode. Het behalen van de kampioenstitel zorgde hierbij voor een schitterende apotheose. “Al het werk dat wij de weken ervoor hadden gedaan werd op die manier beloond”, vindt Silke.

“Als je naar 1A gaat, weet je dat het leeft en dat maakt dat het leuk werken is. We hebben er met zijn allen echt naar toegeleefd. Na de titelmatch tegen Beerschot-Wilrijk viel alle stress van ons af. We blijven wel bezig, maar op een andere ontspannen manier. Nu zijn we al bezig met de voorbereidingen van volgend seizoen en uiteraard de sfeervolle kampioensviering die er op 21 april aankomt”, eindigt Robin Loridan.

(ACR)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier