21-jarige Meense is enige West-Vlaamse in dienst van voetbalclub Moeskroen

Christof Decraene

Zondagavond trekt KV Kortrijk naar Moeskroen voor zijn dichtste verplaatsing van het seizoen. Bij de Waalse voetbalclub werkt één West-Vlaamse: de 21-jarige Céline Mawet uit Menen.

“Mijn papa, uit Luik afkomstig, leerde mijn mama kennen aan de Belgische kust en ze hebben zich nadien in Menen gesetteld”, lacht Céline Mawet (21). “Ja, mijn papa was fan van Standard. Hij is, toen hij in Menen is komen wonen, enkele keren naar KV Kortrijk gaan kijken, maar is uiteindelijk bij Moeskroen blijven plakken. Dat was begin dit millennium, in de hoogdagen van de club. Ikzelf ga al van mijn vier jaar naar de wedstrijden van Moeskroen kijken. Ook mijn mama en grootouders zijn fan. Ik was dan ook enorm blij toen ik hier aan de slag mocht.”

Als studente journalistiek deed ze een jaar geleden haar stage bij Moeskroen, daarna volgde een vakantiejob die uiteindelijk in een contract op de marketing- en communicatiedienst van Moeskroen uitmondde. Vier weken geleden kreeg Céline er ook de taak van teammanager bij.

Gordijnen kiezen

“Nee, ik hoef niet op de bank te zitten tijdens de wedstrijden”, lacht ze. “Ik neem vooral het administratieve luik voor mijn rekening: ik regel onder andere appartementen voor de spelers en breng hun papieren in orde. Van het moment dat ze iets nodig hebben, mogen ze mij bellen. De vreemdste vraag die ik al kreeg? Ik doe dit nog niet lang, maar ik ben wel al gordijnen moeten gaan kiezen en een kindje in een school gaan inschrijven. Nee, echt gekke vragen werden mij nog niet gesteld.”

21-jarige Meense is enige West-Vlaamse in dienst van voetbalclub Moeskroen

Als teammanager staat ze dicht bij de spelers. En hoe overleeft een jonge, knappe vrouw in een machowereld?

Ik had aanvankelijk wat schrik dat ik door de spelers niet geaccepteerd zou worden omdat ik én vrouw én jong ben

“Ik had aanvankelijk wat schrik dat ik door de spelers niet geaccepteerd zou worden omdat ik én vrouw én jong ben. Maar dat is allemaal best meegevallen. Ze beschouwen mij vooral als een vriendin. En nee, ze vallen mij niet lastig. Af en toe is er wel eens een grapje, wordt gezegd dat een speler met mij op reis wil gaan of zo. Maar het gaat nooit verder dan dat. Trouwens: ik moet geen voetballer hebben als vriend. Ik wil ze niet allemaal over dezelfde kam scheren, maar voetballers zijn toch niet altijd serieus op het amoureuze vlak en er hangen altijd veel vrouwen rond hen. Ik ben een jaloers type, ik zou het daar erg moeilijk mee hebben. En dit is mijn droomjob, ik wil die daarvoor niet in gevaar brengen.”

Complottheorie

Die droomjob is dixit Céline best stresserend. Zeker gezien het imago van Moeskroen de jongste jaren redelijk besmeurd raakte. “Dat is vooral in Vlaanderen het geval”, zucht ze. “We doen hard ons best om dat imago te verbeteren, maar het is niet evident. Er staan ondertussen bij ons al veel Belgen op het veld, onze tribunes zitten voller dan vorig seizoen en de goede prestaties van in het seizoensbegin leken ons ook een duwtje in de rug te geven. Maar dan was er die slotmatch van de reguliere competitie… We hebben er véél commentaar op gekregen. Veel haatberichten ook. Toch ben ik ervan overtuigd dat er van een complottheorie geen sprake is”, besluit Céline Mawet.