Ruth Viane voelt zich thuis in het afstandslopen. De Marathon des Sables behoort tot de zwaarste ultralopen ter wereld. 250 kilometer in zes dagen door de woestijn van Marokko. “Als alles goed verloopt, zie ik me wel finishen”, aldus de Brugse.
Een gedurfde keuze. De Marathon des Sables (6-16 april) loop en of wandel je met een backpack van om en bij de tien kilogram in een verzengende hitte. Elke dag staat er zo goed als een marathon op het programma en één dag wordt die afstand zelfs verdubbeld. “Jaren geleden zag ik op televisie een reportage over deze marathon en ik wilde daar ooit eens aan meedoen. Toen Tom Waes er in 2010 aan deelnam, bleef de kriebel aanwezig, maar ik was er nog niet klaar voor. Na de 100 kilometer van vorig jaar en gezien mijn leeftijd achtte ik de tijd nu wel rijp”, vertelt Ruth.
Haar trainingsregime werd in aanloop naar deze loodzware wedstrijd niet echt aangepast. Ze ging hiervoor ten rade bij tweevoudig winnares Elisabet Barnes. “Ik moest mijn kilometers niet echt opdrijven. Wel trainen zoals voor een marathon en verschillende parcours uitproberen: bergop, in de modder, op het strand, lang, kort, vlug, traag… Constant mixen en heel gevarieerd. Tussendoor ook eens wandelen. Dus niet voortdurend lopen. Het belangrijkste is dat ik zonder blessures start. Gedurende de laatste marathons die ik liep, veranderde ik van strategie. Ik probeerde aan een lager tempo de finish te bereiken en ik liet een dehydratatietest doen. Ik kan tegen de warmte, maar ik weet niet hoe ik daar zal reageren.”
Nationale titel
Ruth Viane (51), bediende in een bank in Brussel, sloot zich vorig jaar aan bij de Brugse atletiekvereniging ABAV. Ze had toen een VAL-nummer nodig om in Aalter aan het BK 100 kilometer deel te kunnen nemen. In haar leeftijdscategorie werd ze nationaal kampioen. “Ik behoor niet tot de betere. Ik doe het op mijn eigen tempo. Laat de anderen maar lopen, ik kom wel achter“, lacht ze. “Het BK was toch wel een uitdaging. Mijn tijd was echter geen meevaller. Na ongeveer 80 kilometer ging het licht uit. Mijn vriendin raadde mij aan om de wedstrijd wandelend uit te doen. Ik finishte in ongeveer elf uur en een half. Voor velen is dat goed, maar het was drie uur na de winnaar.”
Ruth begon na het overlijden van haar echtgenoot met lopen. “Mijn man deed een krantenronde en ik hielp hem daarbij. Toen hij stopte wilde ik toch wel iets doen zodat mijn gewicht niet zou toenemen. Ik woonde toen in Blankenberge en begon met start to run. In tien weken moest ik vijf kilometer lopen. Dat lukte aardig en ik ben blijven lopen.”
Marathon in Jordanië
De atlete uit de Brugse binnenstad bouwde haar afstanden stelselmatig op en koos op termijn voor de lange afstanden. Ze nam aan diverse marathons in binnen- en buitenland deel. “Twee daarvan liep ik vorig jaar, ter voorbereiding, in Jordanië en in Marrakech“, eindigt Ruth. Matthieu Bonne (23) uit Bredene, redder in het Brugse Lago Olympia zwembad, neemt ook aan de Marathon des Sables deel ten voordele van de MS Liga.
(ACR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier