Het jaar 2018 zou voor proftennisser Kimmer Coppejans (ATP 268) het jaar van de terugkeer moeten worden. Na heel wat omzwervingen koos hij voor een voorbereiding bij broer Olivier en trainer Mike Lynch van Ostend Tennis Club. Beiden hebben de moeilijke taak om de val van Kimmer te breken en hem weer tot in de top 100 te brengen.
“De weg naar beneden was lang en hard maar voor het eerst sinds lang voel ik me weer op niveau en ben ik klaar voor competitie“, aldus Kimmer Coppejans. “Het vertrouwen is er eindelijk weer want vooral mentaal kreeg ik de laatste jaren enkele zware klappen te verwerken. Dit resulteerde in een vrije val van plaats 97 naar 310 op de ATP-ranglijst. Ik heb ervoor gekozen om weer mijn eerste coach Mike Lynch te werken en ook broer Olivier maakt nu deel uit van mijn team. Hij zorgde voor de fysieke opbouw en werkt mee aan blessurepreventie.”
“Ons doel is stelselmatig weer te klimmen. Natuurlijk zou een terugkeer naar de top honderd mooi zijn, maar echt cijfers wil ik er niet op plakken. Door constant op zwaardere en grotere tornooien te mikken, was ik het winnen een beetje verleerd en dit moet juist de basis worden om ook mentaal sterk te blijven staan”, weet de Oostendenaar ondertussen.
medische testen
Broer Olivier is iets ouder en speelde vroeger ook tennis. Hij schopte het tot een bescheiden B+2/6-niveau. Dit combineerde hij met basketbal bij het toenmalige BOSO. Nu werkt hij sinds enkele jaren als sportkinesist en revalidatiecoach bij onder andere BC Oostende en KV Oostende. Zijn praktijk zit onder de groep ‘Mind Your Body’ van Jesse en Kimberly Vanhoutte aan de Northlaan. “Ik werk natuurlijk al ettelijke jaren samen met mijn broer”, legt Olivier uit. “In het begin deed ik vooral de medische en sportieve testen en ook de opvolging ervan. Die resultaten gaf ik dan aan zijn toenmalige trainers door.”
Rust en vertrouwen
“Ik maakte dus ook de periode van de terugval van dichtbij mee. Dat Kimmer uiteindelijk voor Mike en mezelf als sportieve stap koos, had vooral met vertrouwen te maken. Na een helse periode had hij nood aan rust en vertrouwen. Alleen zijn gekende omgeving kon dit het best bieden. Het eerste dat we gedaan hebben, is eens goed de ‘reset-knop’ ingedrukt. We hadden hem drie dagen per week onder onze hoede om vooral fysiek te werken. De drie andere dagen trainde hij in de ‘Kim Clijsters Sports & Health Club’ onder leiding van Carl Maes.”
“Mijn grootste taak in deze periode buiten competitie was het bijkweken van spiermassa“, gaat Olivier verder. “Zeker omdat hij daar nog heel wat progressie in heeft. Op tennisvlak zijn z’n capaciteiten al langer gekend. Voor ons kwam het erop neer om die kleine beetjes die hij de laatste twee jaar tekort kwam, weer bij te winnen. Ook op vlak van bijvoorbeeld voeding, recuperatie en blessuregevoeligheid zorgen we dat hij optimale begeleiding krijgt.”
“Het is zeker niet anders om met mijn eigen broer samen te werken. We kennen elkaar door en door en weten wat we aan elkaar hebben. Op vlak van motivatie moet ik Kimmer zeker pushen want hij gaat er telkens vol voor. Daardoor was het ook zo frustrerend voor hem. Hij deed er echt alles aan om uit het dal te kruipen, maar hij bleef verder wegzakken. Waar ik wel over waak, is dat er genoeg variatie in zijn oefeningen zit. Het ‘fun-gehalte’ moet hoog blijven.”
Laatste kans?
“Als het dit jaar nog niet lukt, is dat nog altijd geen reden om te panikeren. Kimmer is er nog steeds slechts 23. In de top honderd zijn de meeste spelers rond de 27 jaar. Het feit dat hij al bewezen heeft dat hij dat niveau aankan, moet hem zeker het nodige vertrouwen geven”, aldus Olivier.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier