In Finlandia in Gullegem huist ook een ijshockeyclub The Jets. IJshockey lijkt aan het andere spectrum van de wintersport te staan dan kunstschaatsen, hoewel ook hier de schaatstechniek hét basisonderdeel is om een goede speler te kunnen worden. Maar ook in de handeling met de stick onderscheid je de topspelers van de ‘meeschaatsers’. “Het is de snelste teamsport ter wereld en het is erg spectaculair. Blessures? Niet meer dan in het voetbal!”, treedt Kenneth Deryckere van The Jets op als levende promotor van zijn sport.
West-Vlaanderen telt één ijshockeyclub en die huist in Finlandia. “In Gent is er ook een ijsbaan, maar daar brengen ze geen eerste ploeg in stelling. We werken samen voor de jeugd en wie wil doorgroeien kan dat vanuit Gent bij ons doen. Dus zijn we eigenlijk de enige club voor Oost- en West-Vlaanderen.”
De ijshockeyclub in Gullegem kende al meerdere benamingen, de vzw ging in 1989 officieel van start en volgend jaar wordt dus de 30ste verjaardag gevierd. Maar er wordt al tien jaar langer, dus bijna vier decennia, ijshockey gespeeld in Finlandia. The Jets kenden ook al hun ups and downs in hun geschiedenis, maar het ledenbestand toont aan dat de club groeiende is. “Meer zelfs, we dreigen aan ons plafond te geraken”, aldus vice-voorzitter Kenneth Deryckere.
Maar hoe beland je nu in godsnaam in dit wereldje van deze stoere bonken? “We hebben zopas nog een jongetje van vier jaar aangesloten. Eens je wat kunt schaatsen, kun je bij ons aan de slag. Sinds we aan ons bestuur een nieuw elan hebben gegeven, is het aantal spelers van circa 35 gestegen tot bijna 100. Vroeger kwamen de meeste spelers ook uit de buurgemeenten, nu bestrijken we heel de provincie en komen zelfs spelers van daarbuiten. En je moet ook niet bevreesd zijn voor de gevaren van de sport, je wordt ook afdoende beschermd. Ook meisjes vinden de weg naar ons, we hebben er nu een zevental verspreid over onze jeugdploegen.”
Het aantal trainingsuren is beperkt. Niet enkel moeten de ijshockeyers de piste delen met de kunstschaatsers, maar Finlandia is vooral een publieke piste. “Om onze spelers nog vorderingen te laten maken, komen we trainingsuren te kort. Maar om dat te ondervangen organiseren we bijvoorbeeld ook jaarlijks een kamp in Tsjechië met dagelijks meerdere trainingen. Dan zie je meteen al dat jonge spelers op dat moment reuzensprongen vooruit maken.”
“Bij onze jongste thuiswedstrijd mochten we 300 toeschouwers verwelkomen”
De infrastructuur is natuurlijk een belangrijk wapen voor een club. “De meeste clubs situeren zich tussen Antwerpen, Mechelen en Leuven en ook Charleroi en Luik spelen met ons mee in de eerste divisie. Daarboven staat nog een BeNeLeague, met ook Nederlandse teams. Daar treden ook al semi-profs aan. Maar terwijl in andere provincies de nieuwe ijsbanen uit de grond rijzen, hinken we in onze provincie duidelijk achterop. Sommige steden koesteren wel al plannen en dat kan alleen maar goed zijn voor onze sport natuurlijk.”
Het sportieve doel van The Jets situeert zich dus in de eerste divisie. “Top drie moet daar mogelijk zijn”, oppert Kenneth, maar zijn broer Davy, countert. “Neem maar top vijf”, aldus de man die sinds dit seizoen de sportieve lakens uitdeelt. “Vorig jaar speelde ik nog zelf, nu ben ik trainer en probeer ik er mijn systeem in te slijpen. Bij ijshockey moet je natuurlijk heel wat skills onder de knie hebben, maar het is vooral ook een erg tactische sport.” En ook leuk om naar te kijken. Bij de jongste thuiswedstrijd zaten 300 toeschouwers zich te vergapen.
De eerstvolgende thuiswedstrijd van The Jets op zaterdag 1 december om 17.30 uur kun e gratis bijwonen. In onze provincie zal de club ook demo’s geven op enkele ijspistes op de kerstmarkten. Alle nieuws via de Facebookpagina The Jets.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier