Filip Latré stond op zijn 17de een eerste keer op de tatami en 28 jaar later is de Houthulstenaar er niet meer weg te slaan. Judoka, hoofdtrainer en voorzitter van judoclub Chikara Kwai in Houthulst, hij is het allemaal.
Een sportverleden had Filip Latré (45) niet. Geboren in 1973, in een echt boerengezin, was het niet gebruikelijk om te sporten. Bewegen kon je thuis ook en dat was voor hem geen probleem. Sport kon hem toch niet boeien. Het was zelfs door een weddenschap dat hij uiteindelijk bij een judoclub belandde. “Best een grappig verhaal”, vertelt de Houthulstenaar. “We kweekten thuis kippen en de leraar aardrijkskunde kwam er een tiental per jaar afhalen. Mijn vriendin Inge Verdonck deed toen aan judo en zat op dezelfde school. Wel in een andere klas, maar als zij midden in de les zou zeggen: ‘Meneer, de kippen zijn klaar’, dan zou ik ook eens een poging wagen op de tatami. Ondertussen zijn we 28 jaar later, zijn Inge en ik getrouwd en zou ik het judo niet meer kunnen missen. Mijn ouders waren meteen akkoord. Ik was al even samen met Inge en op die manier wisten ze waar we uithingen (lacht).”
“Ik begon met judo door een weddenschap, maar nu zou ik het niet meer kunnen missen”
Dus sloot Filip zich in 1990 aan bij de judoclub in Houthulst. In 2008 werd hij er voorzitter en nog eens vijf jaar later werd hij er hoofdtrainer. “Of hoe een simpele weddenschap de rest van je leven kan beïnvloeden. Mijn dagen zijn alvast goed gevuld op die manier. Het is een beetje mijn tweede job geworden. Zeker het afgelopen half jaar bracht ik enorm veel tijd op de club door. Mijn vaste partner Kenzie Despret en ik gingen in juni voor onze vierde dan. En dat betekent trainen, trainen en nog eens trainen… En in het weekend trok ik ook als coach of scheids naar de wedstrijden. Een drukke periode, maar als je gepassioneerd bent door de sport, dan heb je dat er wel voor over. Ik heb ook het geluk dat mijn familie volledig achter mij staat. Inge zit zelf in het bestuur en onze kinderen doen ook aan judo. Al zouden ze het niet erg vinden, moest ik wat meer thuis zijn”, lacht voorzitter Filip Latré.
Vierde dan
Dat zal er de komende maanden van komen. De voorzitter slaagde erin zijn vierde dan te behalen. “En nu genieten van de verdiende rust”, knipoogt Latré. “Er komt best wat bij kijken om een vierde dan te behalen. Vier jaar op rij moet je minstens vier trainingen per jaar in Zele, tussen de hogere graden, afwerken. Het is dus een werk van lange adem. Het is al de derde graad die Kenzie en ik samen behalen, ook uitzonderlijk. En het plan is om in 2024 samen voor onze vijfde dan te gaan. Dat is nog lang, maar ik zit sowieso met een wachttijd van zes jaar. Het voordeel is wel dat de riem er nu even af mag.”
“Vanwaar die liefde voor het judo? Ik kan het zelf moeilijk verklaren. De een is gepassioneerd door voetbal of wielrennen en ik dus door judo. Het is me gewoon overkomen. Het is niet de populairste sport in Vlaanderen, maar er is voldoende interesse. Tijdens onze trainingen zit de zaal telkens goed vol. Het is zelfs een enorm plezier om te zien hoe die jonge gastjes zich uitleven op de mat. Een motivatie om ermee door te blijven gaan.” (BVS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier