Zeven viergeslachten en één vijfgeslacht: “Bij ons is het nooit stil”

Veel volk op één foto: we herkennen Phaedra Decock met haar dochtertje Ylona Mollin, Els Coussens, Lea Vandenbroucke, Marie-Louise Debackere met een foto van de overleden Valesca en Laetitia Decock uiterst rechts. Vooraan zitten Ilana en Dymphna Decock. © EDB
Redactie KW

Vrouwen nemen duidelijk de bovenhand in het nageslacht van Lea Vandenbroucke (97) uit Gullegem. Maar liefst zeven keer werd ze de overgrootmoeder in een viergeslacht en toen haar achterachterkleindochter Ylona geboren werd, is er zelfs een vrouwelijk vijfgeslacht.

Door Els Deleu

Moeder van drie – twee dochters en een zoon die overleden is -, grootmoeder van negen, overgrootmoeder van dertien en betovergrootmoeder van één. De familie van de 97-jarige Lea Vandenbroucke is er één die je gerust als kroostrijk kan bestempelen. Haar dochter Marie-Louise Debackere (67) woont in Heule en is sinds 1987 weduwe. Met Els en Inge heeft zij twee dochters, Jarno en Crispijn zijn de namen van Marie-Louise haar zonen.

Els is Els Coussens die samen met haar man Roger Decock in Tiegem woont. Zij is de trotse moeder van acht (!) kinderen, onder wie vijf dochters. Opvallend: de namen van meisjes eindigen allemaal met de letter ‘A’, de jongensnamen eindigen op ‘Y’. Laetitia Decock is 24, haar zus Phaedra 22, verder heb je wijlen Valesca (geboren op 8 augustus 1997, maar dezelfde dag nog overleden), Ilana is 20, Giovanny 18, Dymphna 17, Thimothy 12 en Chesney ten slotte is 10. De 22-jarige Phaedra en haar partner Chesney Mollin werden op 2 december dan weer de gelukkige ouders van een dochtertje Ylona. Het vijfgeslacht was zo compleet!

Grotere kookpot

Phaedra, Chesney en Ylona wonen samen in Harelbeke, de andere kinderen van Els wonen nog allemaal thuis. Al die jonge meisjes, dan moet je huis toch vol liggen met poppen? “Neen hoor”, glimlacht Els. ” Mijn kinderen speelden met álles: puzzels, blokjes en autootjes. Een van mijn dochters had trouwens echte knechtentoeren. Ondertussen is dat er toch al een beetje uitgegroeid.”

“Telkens toen ik zwanger was, was het me om het even of het een jongen of een meisje zou zijn, als ze maar gezond waren. Mijn man wou wel evenveel jongens als meisjes, maar daar wou ik niet aan meedoen”, lacht Els.

Voor Marie-Louise was het telkens weer schrikken toen Els zwanger raakte. “Ik stond eens met een bord in mijn handen, toen Roger vertelde dat er nog een bord bij mocht komen en de kookpot iets groter mocht worden. Ik liet onthutst het bord dat ik in mijn handen had vallen.” De dochters van Els volgden bijna allemaal een opleiding in verzorging. Enkel Phaedra studeerde boekhouding.

Nichtje vertroetelen

Els vindt het fijn dat er met haar groot gezin altijd leven in huis is. “Stil is het bij ons nooit. Ook mijn man kan goed tegen het geluid. Het gekwebbel van de meisjes valt trouwens heel goed mee. Het is net leuk met zoveel mensen in huis. Je hebt natuurlijk wel zorgen maar die wegen niet op tegen het geluk van zo’n groot gezin.”

Els had het wel moeilijk toen Phaedra alleen ging wonen, zij was de eerste die haar vleugels uitsloeg. Maar toen er met Ylona een kleinkindje voor Els en haar man kwam, was er natuurlijk grote vreugde. Haar dochtertje Ylona wil Phaedra verwennen als een echt meisje. “Ze wordt nu al vertroeteld door al mijn zussen”, lacht de jonge mama.

(EDB – foto EDB)