Vredesdag in Diksmuide krijgt als apotheose 89ste bedevaart naar de Graven aan de IJzer

De Bloemenhulde en toespraak van Paul de Belder en Kathelijn Vervarcke. © MVO
Redactie KW

De massale opkomst van het publiek voor de Vredesdag van 11 november bewijst dat Vlaanderen de gesneuvelde frontsoldaten van 14-18 nog altijd niet vergeten is.

Anno 2016 koppelen de organsiatoren de boodschap van ‘nooit meer oorlog’, van ‘vrede, vrijheid en verdraagzaamheid’ aan de actualiteit. Auteur Kathelijn Vervarcke is inmiddels bekend om haar schitterende theaterwandelingen rond het thema Eerste Wereldoorlog waarin ze bekende en minder bekende helden tot leven roept in verschillende scènes. Tijdens deze zesde theaterwandeling, die ze zelf regisseerde en begeleidt, zowel ‘s morgens als na de middag, brengen bekende acteurs enkele boeiende verhalen.

De theaterwandeling, waarbij de deelnemers worden opgesplitst in verscheidene groepen, brengt iedereen samen bij de crypte van der eerste IJzertoren. Eerst worden daar enkele passages voorgelezen uit het dagboek van de twintigjarige onderluitenant Raoul Snoeck, die sneuvelde op de eerste dag van het eindoffensief in Klerken. Op het podium brengt het ZIJ-kant ensemble (Soetkin Collier, Vera Coomans, Wiet van de Leest en Sara Salverius) enkele aangrijpende liedjes om soldatenmoeders te eren, waaronder het verhaal van de jonge, bange soldaat die op wacht staat of van de moeder die haar zwaar gewonde zoon bezoekt. Daar wordt, naar jaarlijkse traditie, het herdenkingsmoment, een ‘In Memoriam’ gehouden om iedereen te herdenken van wie we het afgelopen jaar afscheid hebben genomen. Ook aan alle slachtoffers van oorlog en geweld in de hele wereld wordt gedacht, maar vooral aan de massa onschuldige kinderen. Na het herdenkingsmoment en de bloemenhulde klonk het Vredeslied.

De Vredesdag wordt afgerond met een aantal speeches, onder meer van voorzitter Paul de Belder van de vzw voor Vrede, Vrijheid en Verdraagzaamheid, die stilstaat bij de toekomst van Vlaanderen dat in het reine is met zijn verleden, zonder complexen en vooroordelen, dat zorgzaam en solidair is, dat duurzaamheid koestert en respect heeft voor mens en natuur. Vlaanderen moet een thuis bieden voor iedereen die hier woont, ongeacht afkomst, huidskleur of godsdienst.

Die boodschap vertaalt Kathelijn Vervarcke naar Europa en de hele wereld. Tijdens het slotwoord wijst advocaat Abderrahim Lahlali op het belang van onderwijs waarbij minderheden niet mogen uitgesloten worden. Hij, die zelf een kind is van gastarbeiders met Berberachtergrond, weet als geen ander wat dat betekent. Hij kreeg en greep de kans op zich door goed onderwijs op te werken. Tot slot stond iedereen recht en zong, samen met enkele leerlingen van het OKAN (Onthaalklassen Anderstalige Nieuwkomers) Oostende de Vlaamse Leeuw.

(MVO)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier