Vier leerlingen uit het Sint-Jozefsinstituut in Tielt gingen mee betogen in Brussel

De vier leerlingen uit het Sint-Jozefsinstituut met v.l.n.r. Kamiel Dierckens, Eline Waelkens, Laurence Herreman en Nette Verhulst. © SDT
Redactie KW

Betogingen voor het klimaat en spijbelende jongeren: twee begrippen die de jongste weken een onafscheidelijk duo zijn geworden. Vier leerlingen uit het Sint-Jozefsinstituut in Tielt trokken al naar Brussel om samen met duizenden andere leeftijdsgenoten hun stem te laten horen. Laurence Herreman (17), Kamiel Dierckens (17), Eline Waelkens (17) en Nette Verhulst (17) gingen met ons in gesprek en deelden hun motivatie en ervaringen.

Niet alleen in de grote steden, maar ook in Tielt zijn jongeren zich heel goed bewust van de klimaatproblematiek én willen ze hun steentje bijdragen aan een beter klimaat. Voor velen lijkt dat een ver-van-mijn-bedshow, maar voor anderen is het heel belangrijk om zelf hun stempel te kunnen drukken en te laten horen dat zij ook iets willen veranderen.

Laurence Herman is 17 jaar en zit in het vijfde jaar haarzorg. Ze heeft een tweelingzus en woont in Ardooie. In haar vrije tijd is ze actief in de Chiro en jeugdbeweging +13. Haar leeftijdsgenoot en goede vriendin Nette Verhulst, ook 17 jaar oud, volgt eveneens de opleiding haarzorg. Nette heeft een jongere zus en haar mama is leerkracht haarzorg in het Sint-Jozefsinstituut.

Kamiel Dierckens en Eline Waelkens zitten beiden in het zesde jaar sociaal-technische wetenschappen. Kamiel heeft twee jongere broers, die ook in het Sint-Jozefsinstituut naar school gaan, en woont in Tielt. In zijn vrije tijd houdt hij ervan om met vrienden te voetballen. Eline heeft twee jongere zussen en woont met haar gezin in Ingelmunster.

Nette en Laurence waren van de partij in Brussel toen er 35.000 man aanwezig was en Kamiel en Eline trokken op 31 januari naar de hoofdstad. “We zijn op het gewone schooluur vertrokken. Eerst hebben we de trein genomen naar Gent en daarna trokken we naar Brussel”, vertelt Laurence.

“Hoogtepunt in mijn leven”

Op het perron in Gent stond het echt al vol met andere jonge mensen. “Ik vond het zelfs wat angstaanjagend om al dat volk samen te zien, toch gaf het mij een echte kick”, zegt Nette. “Je loopt daar allemaal samen en het maakt helemaal niet uit hoe je eruit ziet of hoe je je gedraagt. Iedereen heeft gewoon hetzelfde doel. Dat was echt een hoogtepunt in mijn leven.”

De leerlingen zijn zich er erg goed van bewust dat hun deelname aan de betogingen eigenlijk niet mag. Spijbelen is en blijft verboden. Ook in het Sint-Jozefsinstituut wil men de leerlingen zeker niet aansporen tot spijbelen. Wél wil de school de leerlingen steunen in hun engagement. Dat appreciëren zij dan ook heel erg. “Als tegenprestatie moeten we voor de eerstejaars een presentatie maken over het klimaat”, weten Eline en Nette. “Die presentatie maken we dan op woensdagnamiddag of eens na de schooluren. Door twee uurtjes langer op school te blijven, hebben wij het gevoel dat we heel veel kunnen betekenen.”

Als tegenprestatie voor het spijbelen moeten we voor de eerstejaars een presentatie maken over het klimaat

“Ik vind dat er gewoon veel te weinig bij de klimaatproblematiek stilgestaan wordt”, pikt Laurence in. “Er moet echt dringend iets gedaan worden.” Volgens Laurence moeten we het vooral gaan zoeken bij haalbare oplossingen. Het heeft geen zin om vliegtuigen te verbieden, want die zijn er nu eenmaal en de mensen zijn er aan gewend dat de hele wereld bereikbaar is. Wél is het een goed idee om na te denken over een alternatieve manier van vliegen. Vliegen op zonne-energie of elektrisch vliegen zou een ecologische oplossing kunnen zijn.

Nette Verhulst in Brussel met de duidelijke woorden: 'Liever voor spijbelaar verweten, dan een klimaatramp op mijn geweten'.
Nette Verhulst in Brussel met de duidelijke woorden: ‘Liever voor spijbelaar verweten, dan een klimaatramp op mijn geweten’.© gf

“Het is belangrijk dat we onze stem laten horen. Het moet een punt worden op de politieke agenda”, haalt Kamiel aan. “Het openbaar vervoer zou veel goedkoper moeten zijn of zelfs gratis. Vandaag de dag is het veel te duur om iedere dag de trein of de bus te nemen. Het is dus veel gemakkelijker om de auto te nemen. Dat is echt een groot probleem.”

Minder plastiek

Volgens Eline is het grote aantal auto’s op onze wereld een probleem dat moet worden aangepakt. “Bijna elk gezin heeft twee auto’s en dat vind ik echt niet normaal. We worden bijna verplicht door de maatschappij om allemaal zo snel mogelijk ons rijbewijs te halen, want ja, zonder rijbewijs geraak je nergens.”

“We moeten het doen voor onze toekomst en de toekomst van onze nakomelingen”, meent Nette, die vindt dat er veel meer aandacht geschonken moet worden aan een beter afvalbeleid. “Het is uiteraard niet haalbaar om plastiek volledig te verbieden, maar consumenten moeten aangespoord worden om minder plastiek te kopen. Men zou bijvoorbeeld de prijs van vershoudfolie of plastieken flesjes kunnen verhogen. Dan zouden de mensen misschien twee keer nadenken alvorens ze iedere dag een nieuw flesje water meenemen naar het werk of school.”

Het is uiteraard niet haalbaar om plastiek volledig te verbieden, maar consumenten moeten aangespoord worden om minder plastiek te kopen – Nette Verhulst

Om het klimaat te verbeteren, kunnen wij natuurlijk ook allemaal individueel ons best doen. Daarvoor hebben we de politici niet altijd nodig. Ook deze vier jongeren proberen elk op hun manier hun steentje bij te dragen. “Ik probeer er vooral op te letten om zoveel mogelijk mijn brooddoos te gebruiken of herbruikbare drinkflesjes mee te nemen”, zegt Nette. “Op die manier probeer ik de afvalberg te verkleinen. Daarnaast zal ik altijd proberen om te carpoolen met vrienden of familie.”

Lichten doven

Bij Eline thuis hebben ze al zonnepanelen. “Ik ben nu ook aan het proberen om mijn zussen daarvan te overtuigen”, reageert ze. “Bovendien ben ik ook de persoon die ervoor gaat zorgen dat alle niet gebruikte stopcontacten thuis worden uitgetrokken. De kleine dingen moeten echt het verschil maken.”

Ook Kamiel doet thuis erg zijn best om zo weinig mogelijk te verbruiken. “Ik zorg er altijd voor dat het licht niet blijft aanliggen of dat de kraan niet onnodig lang blijft lopen. Daarnaast kopen wij thuis altijd glazen flessen”, vertelt hij.

Bij Laurence thuis zijn haar ouders ook heel bewust met het milieu bezig. “We hebben zonnepanelen voor warm water en elektriciteit. Bovendien is goed sorteren bij ons echt een must”, benadrukt ze.

Tot slot willen de jongeren nog hun slogans meegeven. Nette en Laurence hadden een groot bord mee waar ze het volgende hadden opgeschreven: ‘Liever voor spijbelaar verweten, dan een klimaatramp op mijn geweten’. Eline had zelfs twee slogans: ‘What I stand for, is what I stand on’ en ‘Nature doesn’t need us, we need nature’.

(Stephanie Desmet)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier