Veurne: “Sociaal engagement met de paplepel ingegoten”

"Onder de mensen komen is voor mij bijna even belangrijk als ademen", zegt Ingrid Hoste, de Krak van Veurne. (Foto MVO)
Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte Journaliste Het Wekelijks Nieuws

Ingrid Hoste haalt voldoening uit haar job: kinderen klaarstomen voor de stap naar het leven in de maatschappij van de volwassenen, maar ook uit het sociale contact met haar familie en haar vrienden en kennissen in het verenigingsleven.

“Niet alleen kinderen hebben een plaats in mijn leven” zegt Ingrid. “Op mijn 40ste leerde ik tennissen in tennisclub Bachten de Kupe. Daardoor groeide mijn kennissen- en vriendenkring. Tijdens mijn eerste ‘toernooi van de Leute’ gierden de zenuwen door mijn lichaam. Mijn tennistalent was namelijk niet groot. De aanmoediging langs de kant en van mijn geduldige tennispartner was des te groter. Op drukke momenten stak ik graag een handje toe in de bar, bij een barbecue… Ze mogen mij nog altijd om hulp vragen. Deze club straalt familiewarmte uit, je voelt je er goed en altijd welkom.”

Toneelspelen

Onder de mensen komen is voor mij bijna even belangrijk als ademen. Daarom is toneelspelen mijn belangrijkste hobby. In 1990 vroeg Kink Kank Hoorn De Panne mij om iemand te vervangen. Ik ben er blijven ‘plakken’. Ik had direct de toneelmicrobe te pakken. Toneelspelen is een passie. De spanning, de zenuwen vooraf, de ontlading eens je op het podium staat, het applaus, de praatjes met de mensen achteraf… zijn mijn vitamines”, klinkt het.

“Onder de mensen zijn, dat heb ik nodig. Ik kan altijd rekenen op een paar heel goede vriendinnen, ik heb leuke collega’s en vrienden, fijne buren, prachtige ouders, zus, schoonbroer en metekind. En een schat van een dochter. Dat alles maakt mij supergelukkig en dat hoop ik op anderen over te dragen.”

“Ik ben een trotse Veurnenaar, want je kunt hier echt genieten van het leven! Er wordt zowel aan jong en oud gedacht. In Furnevent zijn er feestjes, optredens, cultuuractiviteiten… Prachtige initiatieven vind ik Veurne la Fête, Veurne Toe Feu, de muzikale avonden in het park… De nieuwe sportzaal is een extra troef. In Veurne leef je écht met elkaar, niet naast elkaar. Je gaat naar de bakker, de slager, de kapper of kruidenier en overal kan je een babbeltje slaan. Je bent hier geen nummer. De handelaars zetten zich enorm in om het de klanten zo aangenaam mogelijk te maken”, weet Ingrid.

Historisch karakter

“Ook op het historisch karakter van Veurne mogen we trots zijn, en dat mag niet verloren gaan. Ik vind ‘Historisch Veurne’ een prachtig stukje cultuur. Maar Veurne heeft veel meer te bieden: de Boetprocessie, de jaarlijkse kermis, de Sint-Maartenstoet, de bloemenmarkt… Op sociaal vlak wil ik graag mijn steentje bijdragen om Veurne te steunen.”

“Ik ben een trotse Veurnenaar, je kunt hier echt genieten van het leven”

“Hard werken als je iets wil bereiken”

“De levensles die ik van mijn ouders meekreeg, is dat je hard moet werken als je iets wil bereiken“, zegt Ingrid. “Dat voorbeeld zag ik thuis. Als onthaalmoeder stond mijn mama elke dag ten dienste van de kindjes: ‘s morgens vroeg uit de veren en ‘s avonds alles voorbereiden voor de volgende dag. We konden altijd op haar rekenen als we haar nodig hadden en dat is nog altijd zo. Papa was minder thuis, maar wij wisten waarom. Hij heeft het door zijn harde werken en doorzettingsvermogen gebracht tot directeur”, klinkt het.

Warmte en geborgenheid

“Mijn zus en ik zijn opgegroeid in een warm nest. Familie is heel belangrijk. We weten dat we altijd op elkaar kunnen rekenen, ook als het moeilijk gaat. Als 18-jarige verliet ik dat warme nest om op kot te gaan in Gent, waar ik voor kleuteronderwijzeres wilde studeren aan het Crombeeninstituut. Een betere studierichting kon ik niet kiezen. Ik leerde dat je kinderen zoveel kan geven, maar dat je nog veel meer van hen terugkrijgt. Je brengt kinderen niet alleen kennis bij, maar ook waarden en normen. Het gaf mij voldoening om kinderen die het thuis niet gemakkelijk hebben warmte en geborgenheid te geven, een plaats waar ze zich veilig voelen, waar ze graag naartoe komen. Ik geef dit jaar 30 jaar les en ik doe dit nog altijd even graag als die eerste dag. Zeg nu zelf, in welke beroep word je elke ochtend onthaald met een warme knuffel, kindjes die al roepend naar je komen aanlopen? Zelfs als ik boodschappen doe, weet iedereen in de straat wie ik ben. Dan roepen de kindjes heel luid van de overkant ‘Juf Ingrid’! Zalig toch. Een babbeltje is dan zeker een must. Ondertussen heb ik zelf van het moederschap kunnen proeven. In 1994 werd mijn dochter Lisa geboren. Zij is mijn grootste trots. Zij heeft net als mijn ouders wilskracht, doorzettingsvermogen en liefde voor kinderen.”

Bio Ingrid Hoste

Privé

Ingrid werd geboren op 11 juni 1965. Het gezin Hoste woonde eerst in Beerst, maar verhuisde daarna naar Veurne. Ingrid kreeg er nog een zusje bij, Lut.

Opleiding en loopbaan

Haar eerste schoolervaringen dateren van het kleuterschooltje van de Blauwe Zusters, dat ze later inruilde voor de lagere school en de lagere humaniora in het Annuntiata-instituut. Voor de hogere humaniora trok Ingrid naar het Immaculata-instituut in De Panne. Toen ze 18 jaar werd, wist ze dat ze later iets met kinderen wilde doen. Vandaag staat ze 30 jaar voor de klas in het Sint-Pietersinstituut en is ze zelf mama van een dochter Lisa, op wie ze apetrots is.

Lees de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen op www.kw.be/krak