Iris Poignie, vroedvrouw in het Sint-Andriesziekenhuis in Tielt, is afgelopen woensdag met haar dochter en enkele vrienden naar Rwanda getrokken om er vrijwilligerswerk te doen. Zo hebben ze lege handalcoholflessen mee en geven ze Engelse les aan kansarme kinderen.
Iris Poignie (51) uit Pittem heeft familie in Rwanda. “Mijn oom Luk Cannoodt woont er met zijn Rwandese vrouw Claudine in Butare, in het zuiden van het land”, vertelt ze. “Ze hebben er de vzw Impore opgericht.”
De vzw wil de levenskansen en kwaliteit van het leven van heel kwetsbare kinderen verbeteren. Er zijn verschillende projecten. “Chez Marraine bijvoorbeeld is een opvangtehuis voor baby’s zonder familie. De bedoeling is om de kindjes maximum twee jaar op te vangen. Daarna keren ze terug naar familie of gaan ze naar een goed pleeg- of adoptiegezin. De vzw steunt ook een lokale basisschool en helpt ondervoeding bij kleine kinderen te bestrijden. Daarnaast loopt er een project rond handhygiëne.”
Team Rwanda
Iris kreeg al een paar keer de vraag om in Rwanda op bezoek te komen, maar concreet werd het nooit. “Mijn oom kwam voor de verkiezingen even terug naar België en toen kregen de plannen wel vorm. Ik zou met mijn 21-jarige dochter Astrid Deklerck vrijwilligerswerk gaan doen.”
Maar uiteindelijk groeide Team Rwanda, zoals ze zichzelf noemen, nog flink aan. Wat eerst een reis met twee zou worden, is nu een reis met zes. Ook Karlien Danneels (41) en Dagmar Bert (21) uit Wingene, Rik Vandeputte (51) uit Ardooie en Filip Vervisch (60) uit Menen trekken mee. “Het is allemaal nogal snel moeten gaan. Pas in oktober beslisten we om te vertrekken en in januari moesten alle plannen al rond zijn.”
We hebben maar liefst 18 koffers mee, maar heel wat bagage wordt daar achtergelaten
Toch weet de groep goed wat hen in Rwanda te doen staat. “Zelf zal ik als vroedvrouw enkele plaatselijke gezondheidscentra bezoeken, maar zeker ook een materniteit”, legt Iris uit. “Daarnaast hebben we ongeveer 200 lege handalcoholflessen voor handhygiëne verzameld in het Sint-Andriesziekenhuis. Mijn oom werkt in verschillende gezondheidscentra rond handhygiëne, voor de preventie van infecties en ziektes. Mensen zijn daar vaak wat verzwakt, onder andere door ondervoeding. Ter plaatse wordt wel al handalcohol geproduceerd, maar de flessen met het pompsysteem zijn duur in aankoop.”
Taallessen
Dochter Astrid zal er samen met haar vriendin Dagmar Engelse les geven aan ondervoede kinderen met een leerachterstand. “De regering heeft beslist dat de tweede taal in Rwanda op school Engels moet worden. Er komt een Oost-Vlaamse vrijwilligster de lessen daar opstarten voor die kinderen en Astrid en Dagmar zullen haar bijstaan. In die school bieden ze de kinderen ook een volwaardig middagmaal aan.”
Lange termijn
De groep trekt naar Rwanda voor twee weken. “We hebben onder ons zessen maar liefst 18 koffers mee. Heel wat bagage wordt daar achtergelaten. Het gaat om kinderkledij en flacons, maar ook handschoenen en schorten voor de verpleging. Die konden we aankopen dankzij een veiling van de gemeente Wingene.” De groep hoopt ook een stukje van het land te zien. “Al zijn de projecten natuurlijk het allerbelangrijkste. Mijn dochter en ik willen ons alvast op langere termijn engageren.”
(LDW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier