Roeselare heeft geen traditie met ereburgers: “Er zijn andere manieren”

Generaal Maczek met Simonne Brugghe op de Grote Markt van Roeselare, daags na de bevrijding in 1944. Hij is dé ereburger van onze provincie, want hij is ook ereburger in Poperinge, Ieper en Tielt. (gf) © (gf)
Peter Soete

In Roeselare werden sedert de Belgische onafhankelijkheid slechts drie personen gehuldigd als ereburger. En het was zelfs even zoeken om dat 100 procent bevestigd te zien.

De meest bekende Roeselaarse ereburger is olympisch en wereldkampioen schoolslagzwemmen Frederik Deburghgraeve. Daarnaast zal de naam van de Poolse generaal Stanislaw Maczek, die onze stad bevrijdde in 1944, ook wel een belletje doen rinkelen. Maar wie is begod Roger Geoffrey Hyde, de derde Roeselaarse ereburger ? Niemand die deze man blijkt de kennen, en ook op Wikipedia vang je bot wanneer je naar hem op zoek gaat. Wat zoekwerk in de archieven van Roeselare leert echter dat hij op het einde van Wereldoorlog II de commandant was van de 35th Reinforcing Holding Unit en op die manier de vertegenwoordiger van de Britse strijdkrachten in onze streek. In die hoedanigheid kreeg de brave man ook het ereburgerschap van Roeselare toegewezen. Toen de gemeenteraad 20 augustus 1945 besliste om brigadegeneraal Maczek het ereburgerschap toe te kennen, was luitenant-kolonel Hyde op het ogenblik in Roeselare, en zo werd meteen beslist van hem ook tot ereburger te verheffen.

Bloemen en ereburgerschap

Eigenaardig ook dat Hyde zijn diploma op 8 september 1945 al overhandigd kreeg, terwijl Maczek pas in november 1950 het ereburgerschap kreeg uitgereikt bij zijn bezoek aan Roeselare.

Het ereburgerschap van beide militairen kwam er na een gemeenteraadsbeslissing, maar Frederik Deburghgraeve werd zelfs ereburger zonder gemeenteraadsbeslissing. Fred kreeg het ereburgerschap omdat hij in 1996 olympisch en wereldkampioen schoolslag werd in Atlanta 1996. In de notulen van het college van Burgemeester en Schepenen van 19 januari 1998 werd genoteerd: … omtrent het feestelijk onthaal van dhr. Frederik Deburghgraeve op 24/01/1998: geeft opdracht bloemen te schenken aan de echtgenote, ereburgerschap toe te kennen aan dhr. Frederik Deburghgraeve en hiervoor opdracht geven aan dhr. Geert Vanallemeersch …

Andere manieren

Dat er in Roeselare niet veel aandacht wordt geschonken aan het ereburgerschap werd onmiddellijk duidelijk bij onze navraag op het Roeselaarse stadhuis. De medewerking van de enthousiaste ambtenaren was schitterend maar hun antwoorden heel verschillend: een medewerker dacht dat er helemaal geen ereburgers waren, enkele anderen opperden misschien van wel maar wisten niet hoeveel ereburgers er waren. Een leidinggevend ambtenaar herinnerde zich dat er ooit een vraag in de gemeenteraad was gesteld over deze materie en na wat intensief zoekwerk werd een vraag van 11 februari 2005 van gemeenteraadslid Herman De Reuse uit het archief gehaald. In het antwoord stonden de namen van de drie Roeselaarse ereburgers en de reden van hun ereburgerschap.

Schepen Nathalie Muylle bevestigt dat Roeselare niet echt inzet op ereburgerschap. “Ereburgerschap is niet echt een traditie bij ons. We hanteren liever andere manieren om mensen te eren. Mensen die nog in leven zijn kunnen bijvoorbeeld sport- en cultuurprijzen winnen voor hun prestaties. Overleden mensen eren we liever door een straat naar hen te vernoemen. We benoemen enkel iemand tot ereburger na een heel uitzonderlijke prestatie, zoals een gouden medaille op de Olympische Spelen of iemand die de Koningin Elisabethwedstrijd wint.”

Izegem heeft er zelfs negen

Izegem is dan weer een stad die wél een traditie heeft van ereburgers. Op vandaag zijn ze daar met negen, waaronder drie professoren (met dank aan oud-cultuurschepen Erik Vandewalle), twee muzikanten (pianist Jan Michiels en zanger Flip Kowlier), en vier sportlui, waaronder die ene vrouw in het gezelschap : judoka Ulla Werbrouck, die in 1996 olympisch goud won.

Maar ook hier lijkt de trein stilgevallen de jongste jaren. Burgemeester Bert Maertens: “De titel van ereburger is iets waar we spaarzaam op moeten zijn. Mensen die hem krijgen, moeten echt wel iets uitzonderlijks gepresteerd hebben en dat gebeurt niet elke dag. Maar als dat het geval is, kan een tiende ereburgerschap zeker aan de orde zijn voor iemand die Izegem op de kaart zet. Liever een vrouw ? Het is in de eerste plaats de verdienste die telt !”

Vrouwen

Ulla Werbrouck is overigens ook ereburger in Hooglede, waar de helft van het zeskoppige gezelschap uit vrouwen bestaat. van sportief allooi, want de andere twee zijn Gella Vandecaveye en Delfine Persoon. In Ardooie zijn er twee vrouwen op vijf (Laura Lynn en Veerle Dejaeghere), in Staden één op vijf (Jennie Vanlerlerberghe) en in Ledegem zijn het alle drie mannen.

In Moorslede, Lendelede en Ingelmunster zijn er geen ereburgers.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier