Piv Huvluv: “Ik ben bescheiden, maar niemand speelt mij naar huis”

Piv Huvluv (54) is een veel gevraagde stand-up comedian in Vlaanderen, maar daarom niet de meest bekende. “Omdat ik niet vaak in de media opduik. Ik had ook nooit de ambitie om op tv te komen”, verklaart hij. Maar zie… Piv schittert opnieuw als flik Stefaan in Eigen kweek, dè succesreeks van het moment. “En zeggen dat ik eerst niet geïnteresseerd was.”

Hij wil goed op de foto staan, Piv Huvluv. En zeker zonder dubbele kin. “Het moet af zijn”, vindt hij. Dat is ook het credo bij zijn zaalshows. “De mensen betalen daar 20 euro voor,. Dan moet het body hebben. Ik erger mij eraan als je daar dan met niets staat. Er moet nagedacht zijn over licht en decor. En inhoudelijk moeten ze voelen: Waauw! Daar is aan gewerkt.”

De meesten kennen je nu van Eigen kweek, maar jij doet zo’n 140 optredens per jaar!

“Ik ben inderdaad een van de stand-up comedians met de drukste agenda’s. Nochtans kent de grote massa mij niet. Omdat ik geen moeite doe om op tv te komen. Als ze me vragen en het interesseert me, dan doe ik het. Maar ik ben eens gevraagd voor de rubriek Droge humor in het programma Iedereen beroemd en dat heb ik geweigerd. Dat is niets voor mij, ik vind het onnozel. Daar heb ik niets te zoeken. In panels gaan zitten? Dat zou me niet afgaan, denk ik. Ik heb er niet de vlotheid en het charisma voor. Ik heb iets dat op tv niet plakt.”

Hoe komt dat?

“Ik ben veel te snel geïntimideerd en denk: hoho, ik ben hier nog maar, ik moet me niet te veel manifesteren. Ik heb wat meer tijd nodig. En ik heb bevestiging nodig van mensen die in mij geloven, die me het gevoel geven dat ik het kan. Uit mezelf relativeer ik veel te snel. Dat is toch niet zo goed, zeg ik dan. Of: het is toch niet zo belangrijk. Maar daarmee snij je natuurlijk in je vel als je iets wil bereiken.”

Hoe ben je in Eigen kweek terechtgekomen?

“Op aandringen van de schrijver, Philippe De Schepper, die mij eens had zien optreden. Aanvankelijk was ik niet geïnteresseerd. Ik werd gevraagd voor een casting, maar ik dacht dat ik daar niets kon doen. Ik ben geen acteur. Maar ze wilden buiten de vijver van de bekende acteurs vissen en er moesten absoluut authentieke West-Vlaamse accenten in voorkomen. Hij drong aan en zo begon ik er zelf in te geloven. Eerst werd ik gecast voor een andere rol, maar die kreeg ik niet. Drie weken later belden ze me terug met de vraag om de rol van flik te spelen. Vanaf dat moment ging ik er met volle goesting voor en wou ik me bewijzen. Dan word ik ambitieus. Maar ik heb eerst dat duwtje nodig.”

Is dat een gebrek aan zelfvertrouwen?

“Dat heeft er zeker mee te maken. Psychologie, hé. Door je opvoeding, je leerkrachten… Ik kan er niet echt de vinger op leggen hoe het komt. Er zat wel iets van in mijn opvoeding: down to earth, niet naast je schoenen lopen.”

Steekt het dat je niet bij de allerbekendste comedians van Vlaanderen bent?

“Ik ben niet jaloers op het succes van anderen. Maar als een comedian die later begon dan ik me voorbijsteekt in populariteit doordat hij een prijs wint, boomt met een tv-rol,… kan ik wel eens vloeken en zeggen: verdorie, ik ben minstens even goed als hij. Maar dat duurt drie minuten en dan denk ik: wees toch eens tevreden met wat je hebt. Het is niet niets, hé: ik ben al meer dan 20 jaar bezig en kan er al acht jaar voltijds van leven. Er zijn comedians met minder optredens.”

Vertelkunst is het begin van alles in comedy. Dat overstijgt zelfs de grappen

Jij hebt zeker niet te klagen. En je zit wel in de populairste reeks van het ogenblik.

“Er komen zo’n dingen op je weg. En dan ben ik trots op mezelf dat ik de kans kreeg en gegrepen heb. En dat het ook werkt! Deze derde reeks van Eigen kweek is voor mij qua respons een bom. Mijn rol is dan ook, zeker in de eerste afleveringen, heel prominent aanwezig. Ik voel nu dat ik herkend word en dat mensen tegen elkaar zeggen: da’s Piv Huvluv! Ik stond zelfs in TV Familie (lacht).En ik krijg heel veel respons.”

Hoe verklaar je het succes van die reeks?

“Dat het in West-Vlaanderen zo goed draait, begrijpt iedereen. We kunnen ons ermee vereenzelvigen en lachen met onszelf, al tonen we ook onze eigenheid. Maar dat het ook buiten West-Vlaanderen zo aanslaat, dat had voor de eerste reeks niemand verwacht. Wim Willaert (Frank in de reeks, red.) zei het eens: ofwel zal dat gigantisch floppen, ofwel wordt het een bom. Maar vooraf kon niemand inschatten hoe groot het ging worden. Hoe dat komt? Door de authenticiteit van de karakters en van de acteurs, denk ik. Het was een goede keuze om echte West-Vlamingen te vragen. “

Wie is Piv Huvluv?

Privé

Geboren in Oostende op 15 juli 1964 als Jan Cattrijsse. Opgegroeid in Bredene, waar hij tot vijf jaar geleden woonde. Woont nu in Oostende. Heeft een vriendin en twee zonen: Lars (21) en Stan (19).

Opleiding en loopbaan

Onderwijzer, een beroep dat hij 22 jaar uitoefende in de Vrije Basisschool Bredene-Duinen. Sinds 1998 comedian als Piv Huvluv, voltijds sinds 2011. Speelt vanaf de start in 2013 politie-inspecteur Stefaan Goutry in de Eén-serie Eigen kweek.

Vrije Tijd

Muziek beluisteren en naar concerten gaan, tv-series en films bekijken, af en toe eens op citytrip gaan.

Speel je een beetje jezelf? De underdog-agent?

“Mjaa… Ik probeer geloofwaardig neer te zetten hoe ik zou zijn mocht ik politieman zijn in de Westhoek. Het zit heel dicht tegen mezelf. Het is niet het grote acteerwerk, ik kruip niet in een heel ander personage.”

Je bent jezelf weer aan het relativeren.

“Ja, maar het is ook niet Jan Cattrijsse die daar in beeld loopt. Maar ik ben wel een beetje getypecast. De fysieke verschijning, de rust die ik uitstraal…”

Komt er nog een reeks?

“Nee, het is de allerlaatste reeks. Over hoe het afloopt, mag ik niet veel zeggen, maar de cirkel is rond. In de praktijk is het voor ons al lang voorbij, want de opnames dateren van tweeënhalf jaar geleden. Voor mijzelf is het jammer, want het is een buitenkans die verdwijnt. Maar voor de reeks zelf vind ik het niet jammer. Niemand wordt er beter van als je een serie eindeloos uitmelkt, zoals FC De Kampioenen.”

Je bereidt nu een familie- en schoolvoorstelling voor, je vierde al. Een specialiteit van jou?

“Het is mijn niche, iets wat aansluit bij mijn opleiding als onderwijzer. Ik heb gemerkt dat de dingen die ik breng voor volwassenen ook fel gesmaakt worden door kinderen. Maar het is natuurlijk anders. Je moet zorgen dat kinderen het begrijpen en dat het aansluit op hun leefwereld. Zo’n kindervoorstelling is ook korter. Het duurt maar een uur, maar na dat ene uur ben ik dubbel zo moe als na twee uur voor volwassenen.”

Kan je teren op je ervaring als grappige onderwijzer?

“Dat wordt ook ferm overdreven. Ik moest mijn job doen. Het leerplan moest gevolgd worden, ik moest ook de eindtermen halen. Ik was een onderwijzer als een ander. Ik maakte me ook kwaad en gaf straf als het nodig was. Maar ik was wel altijd een animator en kon met kinderen omgaan. Als ik weer les zou moeten geven, zou ik het nog kunnen.”

Blijkbaar sluiten je thema’s aan bij de leefwereld van kinderen.

“De voorstelling waar ik nu aan werk, heet ‘De allereerste keer’. Het gaat over dingen die kinderen een eerste keer moeten doen. Een nieuwjaarsbrief voorlezen, een toneeltje spelen op school, voor de eerste keer alleen naar de winkel of met de hond gaan wandelen… Mijn eigen leven is mijn grote inspiratiebron. 95 procent van wat ik vertel is gewoon waarheid, maar vervormd en uitvergroot om er humor in te krijgen. Ik heb ook altijd mijn collectie vinylplaten bij me, die zorgen voor een vorm van nostalgie.”

En zeggen dat ik eerst helemaal niet geïnteresseerd was in een rol in Eigen Kweek

Je carrière startte in 1998 met Humo’s Comedy Cup. Wat zou de Piv van toen vinden mocht hij je nu bezig zien?

“‘Amaai! Wat een evolutie!’, zou hij zeggen. Ik heb veel geluk gehad dat comedy in Vlaanderen toen net gelanceerd werd. ‘We zoeken mensen die tien minuten grappig kunnen zijn op een podium’, zo luidde de oproep van Humo. Ik las dat op de trein en had direct een reflex: ‘Dat ga ik kunnen!’ Maar ik had het geluk dat ik kon groeien. Het genre was nieuw en ik had weinig concurrentie. Wat ik toen deed, was niet goed genoeg naar de normen van nu.”

Maar nu…

“Sta ik mijn mannetje hoor! Ik ben bescheiden, maar ik weet wel: als ik op een podium sta met andere comedians, zullen ze me niet naar huis spelen. Het is mijn eigen stijl en mijn eigen ding, maar ik zal niet weggeblazen worden van het podium.”

Ben je privé ook een grapjas?

“Op een feest met kennissen kwam eens iemand met mij babbelen, omdat hij dacht dat ik de boel zou animeren. Maar bij mensen met wie ik niet zo vertrouwd ben, hou ik me eerder stil en rustig. Die mens had blijkbaar andere verwachtingen. Maar in een gezelschap waarin ik me honderd procent goed voel, ontpop ik me wel tot verteller. Vertelkunst vind ik het begin van alles in comedy. Zelfs belangrijker dan de grappen. Een flauwe grap komt goed met een goede verteller.”

Als Piv voor lange tijd op reis zou gaan…

Zon, zee, strand

“Een trip met de Mercator? Daar neem ik vakantie voor. De traagheid waarmee een boot voorbij vaart, dat heeft wel iets. Ik zou zeker naar de warmte willen. Ik ben een enorme zon-, zee- en strandliefhebber. Voor een maand of drie… en met alleen mijn vriendin mee.”

Of naar Londen?

“Nog liever zou ik een reis in de tijd maken. Dan vaar ik naar het Londen van halfweg de jaren zestig. De tijd van The British Blues Boom, met The Rolling Stones, The Who, Led Zeppelin, Rod Stewart… Die hele Londense scene. Ik zou met de Mercator in Londen aanmeren en er een jaar of vijf blijven. Met veel maten mee. Muziekliefhebbers die graag naar concerten gaan en eentje drinken.”

Muziek

“Ik moet muziek mee hebben op reis. Er is plaats genoeg op de Mercator, ik zou mijn hele vinylcollectie en mijn platendraaier meenemen. Natuurlijk, bij storm op zee zal de naald niet op de plaat blijven liggen. Ik werk ook met iTunes hoor, voor het gemak. Maar als ik thuis ben, ligt er altijd vinyl op. Dat zou zeker het geval zijn op de boot. Met mijn boxen op het dek, zodat ik de muziek hoor als ik aan het zwemmen ben.” (lacht)

Actief leven

“Het actieve leven hier, dat zou ik wel missen. Ik voel geen drang om in Zuid-Frankrijk te gaan wonen. Ik keer altijd graag terug naar het gevulde leven hier. Niet alleen om zelf op te treden, er is hier ook altijd van alles te doen. En ik ben gehecht aan mijn vriendenkring.”

Nieuwpoort

“Ik groeide op in Bredene en ben er ereburger, maar woon sinds vijf jaar in Oostende… Bredene heeft zeker zijn troeven, maar als je er woont, speelt je leven zich toch voor een groot stuk af in Oostende. Als ik na de bootreis niet naar Oostende of Bredene terug kan, wordt het zonder twijfel Nieuwpoort. Ik vind het daar gezellig. De promenade langs de IJzer, de haven… Het is er ook enorm veel mooier op geworden. Zeker een waardig alternatief.”