Pauline Defever (20) vertoeft sinds deze week in Auckland. Welgeteld 24 vlieguren waren er nodig om haar naar Nieuw-Zeeland te brengen. Gedurende één jaar zal ze er au pair zijn bij de familie Reid. “Ik zie het helemaal zitten”, stelt de Deerlijkse. “Ik ga er meedraaien in het dagelijkse familieleven en wil er ook de Nieuw-Zeelandse natuur en cultuur ontdekken.”
De 20-jarige Pauline Defever uit de Mezenlaan volgde tijdens haar middelbare studies gezondheids- en welzijnswetenschappen en was altijd heel sociaal ingesteldheid. Ze werkte verscheidene jaren als monitor bij de speelpleinwerking Kerekewere! op het Gaverdomein en was ook actief bij de werking van de Deerlijkse afdeling van het Jeugd Rode Kruis.
“Links rijden wordt even wennen, maar ik kijk er enorm naar uit om het land te leren kennen”
“Verder studeren zag ik niet meer zitten en zo heb ik twee jaar gewerkt bij MediaMarkt in Kortrijk”, zegt Pauline Defever. “Een supertoffe tijd waarop ik met veel voldoening terugblik, maar waaraan nu een einde is gekomen… Mijn beste vriendin kende iemand die als au pair werkte in Australië, vertelde mij over de ervaringen van dat meisje en dat heeft blijkbaar een en ander teweeg gebracht bij mij… Het leek mij ook best plezant om te doen. Het was enerzijds in het verlengde van mijn opleiding en anderzijds was ik op dat moment vrij, want ik had geen relatie.”
Toch Nieuw-Zeeland
“Ik ben op eigen houtje beginnen zoeken op internet. Nieuw-Zeeland was van in het begin mijn droombestemming, maar dat zag mijn mama niet echt zitten omwille van de enorme afstand. Zo ben ik op zoek gegaan bij een organisatie en ben ik bij Jobstop terecht gekomen. Een heel betrouwbare organisatie die deel uit maakt van Connections.be, 100 procent Belgisch en die veel belang hecht aan persoonlijke begeleiding. Al hun projecten zijn zorgvuldig geselecteerd via erkende en lokale partners, zodat je niet voor verrassingen komt te staan.”
“Het ging de Verenigde Staten worden, maar tijdens het intakegesprek in Leuven bleek Amerika niet meer mogelijk omwille van de nieuwe geldende migratiewetten. Het werd dus toch Nieuw-Zeeland, mijn eerste keuze, iets wat ik uiteraard niet erg vond. Het telefoontje naar mama met het heuglijke nieuws was wel spannend (lacht). Ondertussen had ik al de vereiste psychologische testen afgelegd: of je open of gesloten bent, eerder gul of gierig, ook talrijke scenario’s met kinderen om te zien hoe je reageert… Op die manier maakt men een duidelijk profiel op van alle kandidaten au pair. In een volgende fase maakte ik werk van de administratieve documenten die vereist zijn bij dergelijk project.”
“Ik heb geopteerd voor een gezin met kinderen boven de vijf jaar. Ik kom voor één bij de familie Reid terecht in de hoofdstad Auckland. De papa is ceo van een organisatie die werkt rond dierenwelzijn en de mama is sales manager bij een farmaceutisch bedrijf. Ze hebben twee jongens: Levi is negen, Jasper vijf. Wat er daar van mij wordt verwacht? Tijdens de weekdagen ‘s morgens de kinderen wakker maken, het ontbijt voorzien, de lunchpakketten klaar maken en hen naar school brengen, 500 meter verder in de straat. Van 9 tot 15 uur staan lichte huishoudelijke taken op het programma. Geen poetswerk. In de namiddag haal ik de kinderen op in school en begeleid ik hen bij hun huiswerk. Vanaf 18 uur zijn de ouders meestal thuis. Op maandag en dinsdag moet ik ook koken.”
Grote zus
“Tijdens de weekends wil ik uiteraard tijd maken om te reizen en dat prachtige land te leren kennen. Gekend omwille van zijn natuur, cultuur, gastvrijheid van de bevolking… Ik zie het alvast helemaal zitten. De taal, Engels, vormt geen enkel probleem. Ik krijg er ook een wagen ter beschikking voor verplaatsingen in de dichte omgeving. Dat links rijden wordt wel wennen…”
“Ik heb via Skype al uitgebreid kennis gemaakt met de familie Reid. De kinderen zijn echt schattig. Ik zal hun grote zus zijn. Werken en reizen is de perfectie combinatie. Heimwee zal er wel zijn… Mijn vriend komt mij in augustus bezoeken, mijn mama in september. Ik ben au pair in Nieuw-Zeeland tot 6 januari 2020. Precies één jaar, omdat een Working Holiday Visum maar zo lang geldig is. Maar zo ver zijn we nog lang niet.” (DRD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier