Pater Martin legde 25 jaar geleden zijn geloften af

Het is een mooi verhaal, dat van pater Martin. Hoe hij als seminarist uit Congo in Menen is beland. Hoe hij samen met zijn vriend Jozef Dessein plannen smeedde om er een ziekenhuis te bouwen en hoe hij van hieruit dat medisch centrum verder laat ontwikkelen. 25 jaar geleden legde hij in Congo de geloften van gehoorzaamheid, armoede en celibaat af. Dat is de aanleiding voor het feest dat hij dit weekend viert, maar voor pater Martin is het ook een gelegenheid om iedereen te bedanken die hem bij de uitbouw van het medisch centrum ondersteunt.

Toen Martin Mvibudulu 18 jaar was besloot hij om toe te treden tot ‘de Scheut’, in zijn geboorteparochie Kaï-Mbaku in een uithoek van Congo. Hij had toen nooit kunnen vermoeden dat hij 27 jaar later priester in Menen zou zijn. En toch was Vlaanderen zijn keuze toen hij in Kameroen zijn opleiding tot pater scheutist had voltooid. Waarom Vlaanderen, en niet Congo?

“Scheutisten zijn missionarissen”, legt pater Martin uit. “Na hun studies moeten ze hun land verlaten. Ik kon kiezen uit verschillende landen, maar koos voor Vlaanderen omdat ik tijdens mijn kindertijd heel wat Vlaamse missionarissen die ik bewonderde, had ontmoet. Mijn vader was hoofdcatechist op de parochie, en dus kwamen die Vlaamse paters vaak bij ons thuis.”

“Dankbaar dat ik 25 jaar trouw aan de congregatie en aan de Kerk ben gebleven”

Uiteindelijk vervolledigde Pater Martin zijn opleiding in Oostende waar hij na zijn priesterwijding ook aangesteld werd en er acht jaar met priester deken Jozef Dessein samenwerkte. “We waren echt goed bevriend”, kijkt pater Martin met heel veel voldoening op die periode terug. “Hij heeft me enorm geholpen bij mijn integratie in Vlaanderen. We werkten heel goed samen en toen ik in 2005 opnieuw plannen maakte om mijn familie in Congo te bezoeken, vroeg hij me of hij me mocht vergezellen.”

“Mijn geboortestreek ligt enorm afgelegen, op 800 kilometer van Kinshasa aan de grens met Angola. Hij zag er de nood en het gebrek aan medische hulp. De mensen moesten uren wandelen voor ze een medische post bereikten, vaak stierven de zieken onderweg. Toen rijpte het idee om daar een medisch centrum op te richten.”

VIVES legt de zonnepanelen

In 2008 behaalde Jean, de jongste broer van pater Martin, het diploma geneeskunde, hij keerde terug naar zijn geboortestreek en richtte er een medische post op. “Samen met Jozef schreven we in 2010 een project uit voor de bouw van een medisch centrum dat werd goedgekeurd door de provincie West-Vlaanderen“, aldus pater Martin. “De provincie financierde 75 procent van de investering. Dat jaar werd Jozef ook ziek, ik heb hem toen beloofd dat we het medisch centrum naar hem zouden noemen.”

In 2012 startte de bouw, het is pas operationeel geworden in februari 2016. “Vanuit België hebben we toen een container met allerlei medische apparatuur opgestuurd, maar ook met zonnepanelen die daar door studenten van VIVES Kortrijk geplaatst werden. Dat zorgt ervoor dat er steeds elektriciteit in het ziekenhuis is, zelfs als de hele regio zonder valt. Wat niet zo uitzonderlijk is in Congo. Aanvankelijk waren er 25 bedden, ondertussen zijn er twee gebouwen bijgekomen en verzorgen ze de patiënten 24 uur per dag.”

“Het belang van het ziekenhuis voor de bevolking is enorm”, gaat pater Martin verder. “Toen ik daar afgelopen zomer met vakantie was, bracht men een landarbeider met een beenbreuk binnen, die ook al twee liter bloed verloren had. Een grote boom was op zijn been gevallen. In het ziekenhuis gaven ze hem bloed en heeft mijn broer zijn been geamputeerd. Tijdens mijn verblijf heb ik hem dagelijks bezocht, hij was zo immens gelukkig, dat zei hij me iedere dag. Zonder de nabijheid en de uitrusting van het ziekenhuis zou hij zonder twijfel gestorven zijn.”

Echografie

“We hebben internet geïnstalleerd, ook dat is heel uitzonderlijk, zodat we voortdurend met hen in communicatie staan. Een echte luxe!”, vindt pater Martin. “Het medisch centrum geniet een grote faam, tot in Kinshasa toe. Het is een referentie geworden. Het is overigens het enige ziekenhuis voor een regio zo groot als West-Vlaanderen, dat echografie-apparatuur heeft. Ook vanuit Angola sturen dokters hun patiënten tot bij ons.”

De financiële aansturing van het ziekenhuis gebeurt nog steeds vanuit Vlaanderen, veel hulp van de Congolese overheid kunnen ze niet verwachten. Pater Martin krijgt steun van onder meer Herman Nachtergaele en zijn echtgenote Kristina Naeyaert uit Wevelgem. Zij proberen financiële middelen in te zamelen, in Congo is er een gelijkaardig comité dat voor de uitvoering zorgt. Pater Martin staat in voor de coördinatie.

Dankbaar

Vijfentwintig jaar geleden legde Pater Martin zijn geloften van gehoorzaamheid, armoede en celibaat af. Dat viert hij volgend weekend samen met zijn parochie, vrienden en familie. “Voor mij is het een manier om mijn dankbaarheid uit te drukken dat ik 25 jaar trouw aan de congregatie en aan de Kerk ben gebleven. Het is tevens de gelegenheid om iedereen te bedanken die – hoe klein ook – een bijdrage heeft geleverd om het medisch centrum Jozef Dessein te ondersteunen.”

De dankviering in de Sint-Janskerk op zaterdag 29 september begint om 16.30 uur. Daarna is er een receptie in de kerk.

(SLW)