Afgelopen weekend, zaterdag 27 en zondag 28 oktober, vond de twintigste editie van de Oktobertocht plaats. Deze jubileumeditie is meteen ook de laatste want organisator Germain De Vlaminck (63) stopt ermee. “Er is een tijd van komen en gaan. Voor mij is het nu welletjes geweest”, vertelt hij.
Sinds 1999 is de Oktobertocht een vaste waarde voor inwoners van Beveren-Leie die houden van wandelen en fietsen. “Het is een tweedaags gebeuren waarbij we de deelnemers op sleeptouw nemen in een mooie omgeving”, vertelt stichter Germain De Vlaminck. “Zo gingen we al naar Noord-Frankrijk, Zeeland, en in eigen land ook de Voerstreek, de Hoge Venen, Vlaams-Brabant of de Ardennen.” Dit jaar startten de 87 deelnemers in Leuven, om uiteindelijk in Hannuit te belanden.
Niet dat de Oktobertocht een gewoon wandel- of fietsweekend is. De deelnemers leggen de tocht namelijk in groepjes af, zonder enige vorm van bewegwijzering. “Ze vinden de weg aan de hand van tekstjes, foto’s, stripverhalen en cartoons. Ook een kompas of een andere vorm van oriëntatie gebruiken we”, stelt Germain. “Zelfs de manier waarop de tocht afgelegd wordt, wisselt. De deelnemers gaan eens te voet, dan is er weer een stuk fietstocht.”
Verkleed als Romein
Het hoeft dus niet te verbazen dat het hele weekend een verrassing is. Dat niemand, behalve de organisatie, weet hoe de tocht verloopt, is weerspiegeld in de thema van de Oktobertocht. Dat is namelijk ‘Quo Vadis’, Latijn voor ‘waarheen gaat gij?’. Ook tijdens de tocht kwamen het Latijn en de Romeinen nog vaak terug. “Zo waren de mensen van de logistieke ploeg verkleed als Romein en kwam de rode draad terug in de opdrachten die opgelost moesten worden”, zegt Germain.
De Oktobertocht is een organisatie van C=BIO, het Comité ter Bescherming van het Ideeëngoed van de Oktobertocht. “Dat is een groep van zo’n tiental personen. Elk jaar nemen één of twee mensen uit de groep de uitwerking van een tocht op zich”, zegt hij. “Je moet ook weten dat dit een heel werk is: de streek meermaals bezoeken, een parcours uittekenen, de week voor de tocht alles nog eens gaan controleren. Je mag niet gedroomd hebben dat er iets mis gaat en er mensen onderweg verdwalen.”
Light-versie
“De voorbereidingen voor de volgende tocht starten altijd onmiddellijk na de voorbije editie, waardoor het echt hard werken is”, vertelt Germain verder. “Ik heb onder andere de eerste editie georganiseerd, en nu ook die van dit jaar, samen met Kürt Naessens en Bert De Rore. Na 20 jaar vind ik dat voor mij de cirkel rond is. Ik kijk met veel voldoening terug op de tochten die ik voor mijn rekening nam.”
Vindt Germain het niet spijtig dat er geen vervolg meer komt? “Het is altijd jammer natuurlijk, maar voor mij was het nu genoeg. De andere kernleden vinden dat ook. Misschien komt er volgend jaar nog een light-versie van de Oktobertocht, maar het niveau van een tweedaagse zit er zeker niet meer in”, besluit Germain. (PNW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier