Nieuwe voorzitter bij SK Torhout: “Uit respect voor mijn overleden vrouw Marleen”

Ruim twee maanden geleden, op 1 augustus, is de wereld van Stephaan De Pessemier ingestort. Die dag overleed zijn echtgenote Marleen D’hulster na een zware strijd tegen kanker. De kranige vrouw wist dat ze zou sterven en drukte haar man op het hart om voetbalclub SK Torhout, waarvan hij al sinds 2001 secretaris is, niet in de steek te laten en het vacante voorzitterschap op te nemen. Wat Stephaan, door alle pijn en verdriet heen, nu ook doet. Hij wordt de nieuwe voorzitter van de zwart-witte sportvereniging.

“Al heeft mijn liefste Marleen veruit het meest geleden, ook ik heb vreselijke maanden en weken achter de rug”, getuigt Ste-phaan De Pessemier, die in de Revinzestraat op de wijk Don Bosco woont. “Pas sinds kort kan ik het weer opbrengen om af en toe mijn huis te verlaten. Op 19 september ben ik 70 geworden, maar het was een verjaardag in mineur. Vooral omdat het dag op dag tien jaar geleden was dat Marleen en ik getrouwd zijn. We waren toen al vijftien jaar samen, dus hebben we een kwarteeuw lief en leed gedeeld.”

“Net als zij ben ik hoofdgriffier van het vredegerecht geweest, eerst in Brussel en daarna in Gent. Ik ben sinds tien jaar met pensioen. Marleen is 42 jaar de rode draad van het Torhoutse vredegerecht geweest. Ze startte medio 1974 aan de griffie en werd in 2009 hoofdgriffier. Begin 2017 is ze met pensioen gegaan, maar helaas heeft ze niet lang van die nieuwe periode in haar leven kunnen genieten. Ze werd zwaar ziek en heeft een ongelijke strijd tegen kanker moeten voeren. Op 1 augustus is ze in het UZ Gent gestorven.”

Het verdriet is grenzeloos

Stephaan, bekend van zijn omvangrijke mosterdpottencollectie, is al zijn hele leven voetballiefhebber. Sinds de defusie met KM is hij secretaris van de plaatselijke voetbalvereniging SK Torhout. Het enige bestuurslid uit die bewogen periode dat nog bij SK in functie is. Een tijdje geleden heeft Nico Baertsoen het voorzitterschap van SK laten varen en zat de club zonder roerganger. Met alle gevolgen van dien: afhakende sponsors, malaise in de jeugdwerking en ongenoegen bij de supporters. Maar gelukkig is het tij sinds enkele maanden in positieve zin aan het keren.

“De twee kinderen van Marleen hebben me ultiem over de streep getrokken”

“Marleen heeft voor haar behandeling heel wat dagen in ziekenhuizen in Gent en Roeselare doorgebracht, maar haar ziekbed heeft ook negen weken bij ons in de huiskamer gestaan”, aldus Stephaan. “We hebben toen veel gepraat en ze heeft me op het hart gedrukt dat ik SK Torhout in geen geval in de steek mocht laten en voorzitter van de club diende te worden. Toen ze overleden was, stond mijn hoofd echter totaal niet naar voetbal. Ik had wel andere dingen om over na te denken. Nu nog is mijn verdriet om haar verlies grenzeloos. Maar sinds enkele weken besef ik dat ik geen keuze heb: ik moet voort met mijn leven. Alleen al voor mijn twee kinderen en mijn kleinkinderen. En dus heb ik dan toch beslist om het voorzitterschap te aanvaarden. Ik doe dit op de eerste plaats uit respect voor mijn overleden vrouw. Het zijn trouwens haar twee kinderen die me ultiem over de streep hebben getrokken. Zij spoorden me aan om de stap te zetten en me in de vertrouwde voetbalvereniging te blijven engageren.”

Stephaan is bijzonder blij dat enkele jonge, enthousiaste krachten zich bereid hebben getoond, zelfs nog net vóór het overlijden van Marleen, om bestuursverantwoordelijkheid op te nemen. “Ik denk aan nieuwkomer Hendrik Denolf, die al lang sponsor van SK is”, zegt hij. “En vooral aan het jonge koppel Ruben Laplasse en Joani Taelman. Ruben is speler in het eerste elftal, maar springt als nieuw bestuurslid bij voor onder meer de administratie van de jeugdwerking. Zijn vriendin Joani, die architecte is, heeft mijn taak als secretaris overgenomen en doet dat fantastisch. Wat ben ik die mensen dankbaar! Ook de bestaande bestuursleden doen hard hun best om SK weer te laten groeien en bloeien: penningmeester Christine Verstraete, Willy Beydts, Freddy Verhaeghe en de dragende krachten van onze jeugdafdeling Xavier Vandermeersch, Kurt Boey en Filiep Vandenbroucke. Plus een hele schare trouwe medewerkers, te veel om op te noemen. Dat zij samen met mij als voorzitter aan de kar willen trekken, is een hart onder de riem.”

Geen stuurloos schip meer

Is de wens van zijn vrouw Marleen doorslaggevend geweest om het voorzitterschap te aanvaarden, Stephaan heeft nóg een grote motivatie om de functie op zijn schouders te nemen: de jeugdwerking. “We kunnen die 130 à 140 jeugdspelers toch niet aan hun lot overlaten? Ik zag recent nog de zowat twintig heel jonge spelertjes van de GU7 trainen en mijn gemoed kwam vol. We mogen de hobby van die jongens en meisjes niet afpakken. En dus ga ik het engagement aan om SK Torhout te leiden, zoals door Marleen gevraagd. Een vereniging zonder voorzitter is een stuurloos schip, waarmee je geen sponsors kunt aantrekken en geen degelijke werking kunt uitbouwen. Bijgevolg sla ik de hand aan de ploeg. Al jarenlang zit mijn ziel in SK Torhout en ik wil alles wat we de voorbije jaren opgebouwd hebben, niet zomaar laten schieten. Hoe lastig ook, want sommige dagen ga ik echt door de hel. Iemand moeten missen waar je zoveel van gehouden hebt, valt niet te beschrijven.”

Stephaan is momenteel zeer te spreken over de medewerking vanuit het stadsbestuur. “We beschikken met de voetbalclubs over twee kunstgrasvelden en ook SK mag daar probleemloos gebruik van maken. Bovendien werd ons veld langs de Steenveldstraat van ledverlichting voorzien, wat een serieuze stap vooruit is. Hopelijk mogen we er straks vanwege de voetbalbond ook officiële wedstrijden met verlichting op spelen. Ik hoop als voorzitter verder te kunnen bijdragen aan de bloei van SK.”

Al blijft de pijn knagen. “Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik ben nu 70 en voel me kapot. Mijn liefste Marleen is er niet meer. En dat knaagt elke dag.”