Marleen Maes: “Ik heb veel meegemaakt, maar ik ga niet in een hoekje zitten huilen.”

Kurt Vandemaele
Kurt Vandemaele Reporter

Kurt Vandemaele trekt door de straten van Kortrijk en stelt aan de voorbijgangers één vraag: “wie ziej gie?”. Een vraag die velen onder ons zo vaak zouden willen stellen. De antwoorden krijg je hier te zien in de videoreeks ‘De Kortrijkzaan’. Leer de mensen uit je buurt kennen. Maak kennis met Marleen, ‘Leentje’ voor de vrienden. Ondanks heel wat tegenslag staat deze kranige dame nog gelukkig in het leven.

Als je in Bellegem de naam van een pilsje draagt, zou je denken dat je als Bockor door het leven gaat, maar Marleen Maes is niet van geboorte van de heuvelachtige kant van Kortrijk. Ze komt uit Hulste. Het was de liefde die haar naar Bellegem bracht. Waar ze intussen 42 jaar woont. Leentje noemen ze er haar. Een zachte naam voor een hartelijke dame.

De liefde van weleer is niet meer. Leentje was 45 toen ze er alleen kwam voor te staan. Haar man overleed aan een hersentumor. Het is inmiddels 14 jaar geleden. Hij was pas 50. En dat was niet het eerste verlies van Leentje. Vier keer had ze een miskraam. En toch is ze een opgewekte dame. “De mensen weten dat ik daar niet in een hoekje ga zitten huilen.” En zo alleen is ze nu ook niet. Ze heeft een hond, Billy, en een sierkonijn met lange oren, Harry. En ook goeie buren. “Als er iets is, staan ze altijd klaar om me te helpen.” Marleen is 60 en met pensioen.

Ze heeft in de jute gewerkt, in de chicons, in de meubelen en in een plaatselijke kruidenierszaak, die de deuren sloot omdat er een supermarkt in de buurt kwam. Maar nu geniet ze van de rust om eens naar het kerkhof te gaan. En op woensdag gaat ze met haar broer boodschappen te doen. En ook wandelen doet ze graag. Harry en Billy hebben geluk. Want Leentje is aangenaam gezelschap. Je hebt maar enkele minuten om daarvan overtuigd te geraken. Zeg nu zelf.