Wie Marianne Vanden Abeel ziet, ziet Rudi Voet. En omgekeerd. Samen uit, samen thuis. Ze doen alles samen, of toch bijna alles. Zaterdag nemen ze deel aan Krokussentocht van De Watewystappers. “Als je enkele dagen niet hebt gewandeld, voel je dat. Een soort gemis. Ja, wandelen is verslavend.”
Ze werkten allebei als metaalarbeider bij Unic Design in Meulebeke, ze houden van wandelen en verliezen elkaar geen minuut uit het oog. Of toch. “Ik sta nog in de opvang in de Freinetschool Het Reuzenhuis”, zegt Marianne, die er elke ochtend, middag en na schooltijd voor de kinderen is. “Ik heb het grote geluk dat Rudi bijna alles in het huishouden doet. Hij kookt, kuist en strijkt. Af en toe help ik natuurlijk een handje of doe ik boodschappen.”
Marianne is van Tielt, Rudi groeide op in Eeklo. “We woonden eerst enkele jaren in de Kasteelstraat en verhuisden later.” Nu wonen ze al pakweg 35 jaar in de Zwartegevelstraat, op het Koerseplein. “We waren een van de eerste gezinnen die hier kwamen wonen”, zegt Marianne. Het koppel heeft twee dochters: Sabrina en Saskia. “Ze hebben elk drie kinderen, met telkens een tweeling. Hun echtgenoten zijn beiden vrachtwagenchauffeur en de hele week uithuizig. Ze weten dus zeker wat doen.”
Hallebedevaart
Rudi heeft groene vingers en is een krak in het kweken en verzorgen van fuchsia’s. “Ja, ik doe dat met veel liefde. In maart komen ze weer uit hun winterslaap en rond oktober mogen ze weer gaan rusten.” Zijn andere grote hobby is wandelen. En wandelen. En wandelen. Het zal dit jaar voor de 28ste keer zijn dat hij vanuit Oostrozebeke deelneemt aan de Hallebedevaart. Bijna 90 kilometer lang. Slechts twee keer haalde Rudi door allerlei redenen de eindmeet niet.
“Wandelen is vooral gezond en de kilootjes gaan er toch vlugger weer af”
Maar aan zijn eerste Hallebedevaart hangt een bijzonder verhaal vast. “Ik heb deelgenomen op aanraden van een vriend. En ook om Onze-Lieve-Vrouw te bedanken. Onze oudste dochter was toen zes jaar en had een heel zware astma-aanval gehad. Ik wilde Maria bedanken omdat het allemaal gelukkig goed is gekomen.” Ook Marianne bleef niet van tegenslag gespaard. “In 1993 werd ik het slachtoffer van een ongeval op de parking van de GB: een zware whiplash. Door dat letsel aan de nek heb ik nog altijd pijn, ook aan de rug, met een hernia daarbovenop.”
Familie-uitstap
Drie jaar geleden had Rudi het wat gehad met telkens bijna dezelfde wandeltocht te doen. “Op zekere dag was er een wandeling van De Watewystappers, die startte in de staatsschool. We hebben deelgenomen en hebben ons dan ook lid gemaakt. We zijn blijven gaan. Het is een goede club, waar iedereen elkaar kent. Als je elkaar tegenkomt, maak je een praatje. De sfeer is heel gemoedelijk, heel sportief. We hebben ook enkele keren gefietst, maar gaan liever wandelen. Het is soms te druk om te fietsen en ook gevaarlijk.”
“Wandelen houdt kinderen weg van hun tablet of van de televisie”
De wandelinteresse van Marianne en Rudi werkt aanstekelijk. “Door ons sloten zich al een paar nieuwe leden aan. Ook de kinderen en kleinkinderen proberen vaak mee te gaan. Het wordt meer en meer een familie-uitstap. De kleinkinderen doen dan graag mee aan een zoektocht of zo. Zij wandelen ook het liefst in het bos. Je ziet ook dat meer en meer jonge gezinnen zich aansluiten. De kleinere tochten zijn meestal toegankelijk voor rol- en kinderwagens. Het is de ideale manier om je tijd in de buitenlucht door te brengen. Het houdt kinderen ook weg van hun tablet of van de televisie. Wandelen biedt op verschillende vlakken alleen maar voordelen.”
Kilootjes gaan eraf
Ze verkennen ook heel graag andere streken. “De omgeving van Westouter en de Vlaamse Ardennen zijn schitterend, of de Zwalmstreek. Te voet zie je ook veel meer. Ook in de vakanties gaan we vaak wandelen. Dicht bij huis of verder. Het maakt niks uit. We wandelen ook graag in Brugge en omgeving. Of in Oostende. Nee, een zittend gat hebben we duidelijk niet.”
Daar stopt de interesse van Marianne en Rudi niet. “Ja, je voelt dat wel als je enkele dagen niet hebt gewandeld. Het is een verslaving. Je voelt je ook beter als je weer hebt gewandeld. Daarbovenop is het vooral gezond en de kilootjes gaan er toch vlugger weer af. Zeker in de winterperiode is dat ook wel belangrijk.”
Krokussentocht op zaterdag 24 februari
Wandelclub De Watewystappers organiseert op zaterdag 24 februari, met vertrek tussen 7 en 15 uur, de Krokussentocht vanuit campus De Reynaert aan de Stationstraat. Er is voldoende parking in de buurt van het station. Afstanden zijn 6, 12, 18 en 24 kilometer. De prijs voor leden bedraagt 1,1 euro, voor niet-leden van Wandelsport Vlaanderen 1,5 euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier