Lotushouding en handenstand tussen poezen: maak kennis met kattenyoga in Kortrijk

Helemaal zen worden terwijl speelse kittens rondcrossen, het blijkt toch niet zo evident. © AN
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Kattenyoga, het is al enorm populair bij onze noorderburen en kwam, hoe kan het ook anders, overgewaaid vanuit de Verenigde Staten. Voor de duidelijkheid: we hebben het over mensen die aan yoga doen tussen de poezen. De beestjes zelf worden met rust gelaten. Kattencafé Kuro Neko, dat in september de deuren opende in de Onze-Lieve-Vrouwestraat in Kortrijk, biedt sinds kort ook zulke kattenyogasessies aan. Redenen genoeg dus om daar een reporter op af te sturen.

Helaas is deze reporter wel eerder een hondenmens. Katten zijn mij een tikje te onvoorspelbaar. Al kan ik wel genieten van het occasionele bezoekje aan het kattencafé. Daarnaast ben ik ook niet het type dat aan yoga doet om te ontspannen. Als ik stress heb, werk ik die het liefste uit op een boksbal of nog beter een tegenstander in de ring. Het wordt dus niet alleen mijn eerste ervaring met kattenyoga, maar ook mijn eerste kennismaking met yoga. Ik hoop dat mijn occasionele stretchoefeningen na de kickboksles me van voldoende lenigheid hebben voorzien om de les zonder rode wangen door te komen.

“Het is nu de tweede keer dat we een evenement als dit organiseren”, weet Birgit Verbeke me te vertellen. Ze baat samen met haar broer Arno Kuro Neko, het kattencafé van Kortrijk, uit. “Je kan enkel telefonisch reserveren, maar toch was de les in recordtijd volgeboekt. Net zoals de volgende sessie, die binnen twee weken gepland staat trouwens.”

Kattenyoga blijkt dus wel degelijk heel populair. Bij vrouwen dan toch, er valt geen baard- of borsthaar te bespeuren in de zaal. Ook de lesgeefster is van het vrouwelijke geslacht – en van het zweverige type, wat mij dan weer nerveus maakt. Ik besluit dan maar een praatje te maken met de andere deelneemsters, in de hoop dat daar nog yogamaagden tussen zitten.

Geschoren benen

Tevergeefs, zo wordt snel duidelijk. Liesbeth Clays deed al verschillende yogareizen waar ze tot vijf uur per dag spendeerde aan het rekken en strekken van verschillende ledematen. “Ik ben zeker nog geen professional. Voor mij hoeft de nadruk ook niet per se op de prestatie te liggen. Ik wil mij vooral kunnen ontspannen en amuseren”, vertelt ze. “Inderdaad”, bevestigt Julie Velghe. Zij probeerde al wat yogalessen uit en had niet altijd de beste ervaring.

“Ik ben nog uit sessies buitengekomen met meer frustraties dan bij het begin. Iedereen staart je dan aan omdat je een bepaalde oefening niet kan en het ‘kunnen’ blijkbaar het belangrijkste is. Ik ben letterlijk nog huilend ergens vertrokken. Hier is het allemaal wat minder intimiderend al is het maar omdat er overal lieve kittens rondhuppelen.” Julie en haar zus Jessie komen al voor de tweede keer langs. “Ik heb ook al wat yoga-ervaring”, vertelt Jessie. “Deze les is er echt eentje voor beginners, maar dat wil niet zeggen dat ik mij verveel. Integendeel, ik heb de tijd om dieper te gaan. Bovendien is de sfeer hier heel positief.”

Terwijl de zweverige stem me vertelt dat ik moet focussen, klimmen twee grijze kittens in het gordijn achter me

Blijkbaar doe je aan yoga op blote voeten en in sportbroek. Had ik mijn benen nu maar geschoren. We beginnen de les in ‘lijkhouding’, wat in principe wil zeggen dat je rustig ontspannen op je rug mag liggen. Dat lukt me nog wel. Alhoewel, terwijl de zweverige stem van lesgeefster Annemie Vanneste me vertelt dat ik moet focussen op mijn ademhaling, hangen er achter mij twee grijze kittens in een gordijn. De derde heeft net een bloempot van de vensterbank gekegeld en worstelt nu met de al half vermoordde plant. De andere dames kijken me verbaasd aan terwijl ik tevergeefs probeer om mijn lach in te houden.

Jessie Velghe met een kleine kitten op schoot.
Jessie Velghe met een kleine kitten op schoot.© AN

Vechten met vlechten

Ik voel onmiddellijk een tweede lachbui opkomen van zodra Annemie me vertelt dat ‘ik moet doen alsof er een staaf door mijn lichaam loopt van aan mijn kruin tot…’ Ja, tot mijn wat? De rest van de oefeningen zijn inderdaad ook voor beginners geschikt. Zo doen we iets dat heel toepasselijk de ‘kat-koehouding’ heet en ergens komt er ook een hond aan te pas. De les eindigt met opnieuw rustig neerliggen en ontspannen. Er zijn zelfs fleecedekentjes voorzien om het extra gezellig te maken. Alleen hebben de poezen net dit moment uitgekozen om de gordijnen te laten voor wat ze zijn en in plaats daarvan mijn vlecht als kauwspeeltje te gebruiken. Van ontspannen komt dus opnieuw niet veel in huis. Na afloop wil Annemie weten wat ik ervan vond, maar ik moet haar het antwoord nog even schuldig blijven. Ik zie de aantrekkingskracht van het tot rust komen wel, maar heb het er zelf heel moeilijk mee om de katten te negeren. De rest van de groep lijkt wel helemaal zen en tevreden.

“Maar dat is best normaal”, verzekert Annemie me. Ze heeft een eigen tayataschool in Kortrijk. Daar wordt niet alleen aan yoga gedaan, ook de zin van het leven komt er aan bod. “Ik moet toegeven dat ik eerst ook mijn twijfels had toen Birgit en Arne mij contacteerden. Yoga gaat immers over focussen, ontspannen en tot jezelf komen. Met een tiental jonge katjes in de buurt kan dat wel eens moeilijk worden. Maar na de eerste sessie realiseerde ik mij dat het net een goede uitdaging is. In het dagelijkse leven worden we immers ook constant afgeleid en dan moeten we ook in balans blijven. Bovendien weerspiegelen de katten hoe wij ons gedragen. Als wij kalmer worden, dan volgen zij.”

Filmavonden

Hoe rustig de kittens ook worden tijdens de sessie, zodra Birgit na de les kattensnoepjes komt uitdelen verdwijnt die kalmte als sneeuw voor de zon. “Ze zijn altijd heel actief net na sluitingstijd”, weet ze te vertellen. Zelf heeft ze eigenlijk niks met yoga. “Maar we hebben boven ons café zo’n prachtige zaal dat ik nog voor de opening wist dat ik daar meer wilde mee doen. Ik kwam op het idee van kattenyoga via het internet. In het begin wisten we niet goed of het zou aanslaan, maar dat blijkt dus wel het geval te zijn. Behalve bij de mannen dan, dat zijn pussy’s”, lacht ze. “Voorlopig is alles volgeboekt, maar er komen zeker nog meer sessies. Ik wil het aanbod trouwens ook nog uitbreiden naar lezingen over katten of een fijne filmavond.”

Mensen die ook graag eens tot rust komen tussen de poezen houden best de Facebookpagina van Kuro Neko in de gaten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier