Laetitia Leclercq uit Wingene lijdt aan fibromyalgie: “Mijn hele leven werd overhoop gehaald”

Laetitia Leclercq: "Nu heb ik haast een volledige voormiddag nodig om aardappelen te schillen voor mijn gezin." © Foto Wouter Meeus
Philippe Verhaest

Een jaar geleden nam het leven van Laetitia Leclercq een drastische wending. De energieke spring-in-‘t-veld en ambitieuze carrièrevrouw had al een tijdlang last van pijnlijke spieren en kreeg een loodzwaar verdict te horen. Ze leed aan fibromyalgie, een syndroom met spierpijn en drukpijnlijke punten, verspreid over het hele lichaam. “Ik moet nu mijn hele leven anders organiseren”, zegt ze. “En dat is erg moeilijk om te aanvaarden.”

Het leven lachte Laetitia Leclercq, een 33 jaar jonge vrouw uit de Hillesteenweg in Wingene, meer dan toe. Samen met haar echtgenoot Jerry De Vlieger en de kinderen Jayden (11) en Layten (9) vormde ze een gelukkig gezin en bij Dierengezondheidszorg in Torhout had ze als teamleider een schitterende job beet. “Maar ik had al een hele tijd last van spierpijn. Veel spierpijn”, zegt ze. “Ik dacht dat het met vermoeidheid te maken had, want ik werkte keihard. Maar de pijn werd steeds heviger. Ik had erg vaak hoofdpijn en slapende vingers, en trok al een jaar lang naar de osteopaat om de pijn aan mijn nek en bekken te verlichten. Maar toen ik in de zomer van 2017 op een zekere ochtend wakker werd met een geblokkeerde nek, wist ik dat er iets grondig fout zat. Ik besloot toch te gaan werken, maar een week later kon ik niet anders dan een dokter te consulteren. Wat ik ook probeerde, de pijn verminderde niet.”

Van dag tot dag

Laetitia’s arts dacht aanvankelijk aan een hernia. “In het ziekenhuis heb ik tal van onderzoeken ondergaan, maar er werd niks gevonden. Uiteindelijk vond een reumatoloog wat er aan de hand was. Aan de hand van een drukpuntencontrole kwam die zware diagnose aan het licht. In september 2017 kreeg ik het verschrikkelijke nieuws te horen: ik had fibromyalgie.”

“Ik kreeg meteen te horen dat het leven zoals ik het tot dan kende, voltooid verleden tijd was”

De relatief onbekende ziekte bezorgt patiënten een constante pijn, verdeeld over het hele lichaam. “De ene dag kan je nek ondraaglijk veel pijn doen, de andere dag is dat je rug, armen of zelfs voeten. Maar een dag zonder pijn is niet meer mogelijk”, zucht Laetitia. Toen ze de diagnose kreeg, stond ze aan de grond genageld. “De wereld schoof van onder mijn voeten weg. En ik kreeg ook meteen te horen dat het leven zoals ik het tot dan kende, voltooid verleden tijd was. Niet makkelijk om zo’n klap te verwerken.”

Met klapstoeltje naar het voetbal

Sinds 8 september 2017 leeft Laetitia van dag tot dag. “Ik heb mijn job meteen moeten opgeven. Daar had ik het erg moeilijk mee, want ik leefde als het ware voor mijn beroep. Ik bulkte van ambitie, wilde verder carrière maken, maar die verdoemde fibromyalgie gooide flink wat roet in het eten.”

Ook op sociaal vlak kwam Laetitia in een compleet andere situatie terecht. “Ik kwam erg graag onder de mensen. Onze zoon Layten voetbalt bij KVC Wingene en ik deed niets liever dan achter de bar van de kantine een handje toesteken. Nu moet ik met een klapstoeltje naar de wedstrijden en trainingen van mijn zoon… Deze ziekte heeft mijn hele leven overhoop gehaald.

“Door mijn ziekte werd ik zelfs het slachtoffer van cyberpesters. Zulke situaties slaan je pas helemaal uit je lood”

Hoewel Laetitia al ruim een jaar weet dat fibromyalgie het ritme van haar leven bepaalt, blijft ze het moeilijk hebben om alles te aanvaarden. “Ik weet zelfs niet of ik dat ooit helemaal zal kunnen”, geeft ze toe. “Ik kan niks meer plannen, want ik weet nooit hoe ik me een dag later zal voelen. En het weer speelt een grote rol. Het meer zon, hoe beter ik me voel.”

Mentaal zwaar

Om alles een plaats te kunnen geven, trekt Laetitia ook maandelijks naar een psycholoog. “Fysiek is de ziekte erg zwaar, maar ook het mentale aspect mag niet onderschat worden. Van de ene dag op de andere word je als het ware op non-actief gezet. Ik volg ook relaxatietherapie, doe aan yoga… En bij ons thuis op zolder hebben we een infraroodcabine geïnstalleerd. Dat is mijn ultieme redmiddel wanneer het even écht niet meer gaat. 45 minuten lang in een omgeving van 45graden Celsius haast letterlijk mijn batterijen opladen. Een half jaar geleden kreeg ik ook nog te horen dat ik last heb van het chronisch vermoeidheidssyndroom en spasmofilie. Daardoor verkeren mijn spieren haast constant in een overspannen modus.”

“Parttime werken zou een gigantische overwinning zijn, want nu heb ik haast een volledige voormiddag nodig om aardappelen te schillen voor mijn gezin”

Wat ook steekt, is dat heel veel mensen nog nooit van fibromyalgie gehoord hebben. “En dat zorgt voor een pak onbegrip. “In een jaar tijd heb ik geleerd wie mijn echte vrienden zijn, maar ben ik ook een pak mensen in mijn leven verloren. Ik ben zelfs het slachtoffer geworden van cyberpesten. Daarvoor heb ik klacht ingediend. Ik kan je verzekeren: zulke situaties slaan je pas helemaal uit je lood. Gelukkig kan ik rekenen op mijn man en kinderen. Zij nemen het huishouden grotendeels voor hun rekening en begrijpen wat ik meemaak. Mijn venten houden me letterlijk en figuurlijk op de been. Ik besef maar al te goed dat ik hier de rest van mijn leven mee te maken zal hebben, want fibromyalgie is ongeneeslijk.”

Leren relativeren

Onderzoek wees uit dat twee tot vijf procent van alle Belgen aan fibromyalgie lijdt. “Vooral vrouwen tussen 30 en 60 jaar”, aldus Laetitia. “En blijkbaar zijn gedreven, ambitieuze mensen er het meest vatbaar voor. Toch weiger ik om het hoofd te laten hangen. Ik probeer vooruit te kijken en droom ervan om ooit weer, zij het parttime, te kunnen werken. Dat zou een gigantische overwinning zijn, want nu heb ik haast een volledige voormiddag nodig om aardappelen te schillen voor mijn gezin. Dergelijke zaken doen me erg schuldig voelen, maar tegelijk weet ik dat ik er niks kan aan doen. Als er één iets positief is aan die fibromyalgie, is het wel dat ik enorm heb leren relativeren. Ik geniet van de kleine dingen, maar koester wel de hoop om ooit ook weer de grotere zaken te mogen meemaken.”

“Vlaamse Liga voor Fibromyalgie-patiënten is een enorme steun”

Sinds bij Laetitia fibromyalgie is vastgesteld, is de Wingense lid van de Vlaamse Liga voor Fibromyalgiepatiënten. “Een enorm grote steun”, noemt ze die vereniging. “Ik ontmoet er lotgenoten, kan mijn verhaal delen en op begrip rekenen. Dat is heel veel waard. De liga ijvert er ook voor om onze ziekte meer onder de aandacht te brengen, iets wat dringend nodig is. Op die manier kan ook het onderzoek naar fibromyalgie opgevoerd worden, want een oorzaak voor de ziekte is nog altijd niet bekend.”

Laetitia zal zich, in navolging van de Marialoopse Christa Vanhecke, ook bekommeren om de maandelijkse lotgenotenbijeenkomsten. “We zien elkaar telkens op de eerste donderdag van de maand in de Europahal in Tielt. Van 18.30 tot 20.30 uur delen we onze ervaringen en luisteren naar elkaar. En dat werkt echt helend. Ik kan die bijeenkomsten voor geen geld ter wereld meer missen. Ik haal er erg veel energie uit. En het doet je beseffen dat je allesbehalve alleen staat.”

Lid worden van de VLFP kost 25 euro per jaar. De lotgenotenbijeenkomsten zijn gratis. Niet-leden betalen vanaf de derde keer 2 euro per sessie. Info bij Laetitia Leclercq op 0496 23 39 26 en laetitialeclercq.vlfp@gmail.com.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier